در تلالو نور ، ستمگر سایه می شود و عدالت آفتابی . جوشش فهم انسانی ، فریاد می شود و چونان پتکی بت های سنگی را می شکند و ابراهیم وار از میان آتش چونان گل می شکفد و روح خاکستر نشین را به گلستان پر طراوات عشق و امید پرواز می دهد که گویی زبانه آتش ، جوشش عشق را نوید می دهد که پلشتی ها را سوزانده و پاکی را به ارمغان آورده است . آزادی همان جوشش آتش از درون است که ستمگر را می سوزاند و او را از فراز به فرود می کشد .

عاشورا ، فضای باز نمایش این رویداد تاریخی است که میراث بشریت است ، نفت نیست که بسوزد ، دلار نیست که صرف شود ، قدرت اسلحه نیست که پس از انفجار نیست و نابود شود ، رسانه فریب نیست که برای همیشه مدیریت کند ؛ مقام نیست که به چشم آید و هراس در دل افکند بلکه همان نیروی خالص و جوهره وجود خدایی است که به انسان اشرفیت داده و امانتی است که با پاکی و خلوص حفظ شده است و چون به میدان آید از هیچ قدرت ظالمی ترس ندارد . روح متعالی برآمده از آزادی درون ، آزادی برون را ضامن است بی انکه به انحراف از معیارهای انسانی و الهی کشیده شود .

آن کس که خود و یاران و فرزندانش را در لحظه تصمیم به میدان فرستاد، از روحی متعالی برخوردار بود که شعاع آن بر وجود همه یارانش تابید . او می دانست که در چه کارزاری وارد معامله با خدا شده است چنان که در گرماگرم جهاد خطاب به سپاهیان یزید فرمود : « اگر دین ندارید ، آزاده باشید» بهای آزادگی گاه خونی است که از دم شمشیر فرو می ریزد و شهید را از این دنیای دروغ و فریب رها می کند به زیبایی به گونه ای که تماشای آن برای بازماندگان درد آور نیست !

جنگ 12 روزه ای که ما پشت سر گذاشتیم و مظلومیت کسانی که حتی فرصت مقابله مردانه با دشمن فریبکار را نداشتند و ناجوانمردانه قبل از آن که اراده پولادین خود را به نمایش گذارند به فیض شهادت نائل آمدند نمونه بارزی از وقایع عاشورا بود به شکلی و روشی دیگر که ستمگران بی مقدار با توسل به سلاح های پیشرفته و فریب ، دستشان به خون مظلومان آغشته گردید و روی یزید را با آن همه جنایت سپید کردند هر چند طعم تلخ تجاوز را در خاکستر نشینی مردمشان با انتقامی سخت چشیدند و به روی خود هم نیاوردند مگر به اندک در رسانه های خودشان که دیگر پنهان کاری راه به جایی نمی برد .

اینک ما شیعیان حسینی و مسلمانان ایران همیشه سرفراز با تاسی به شخصیت های فدارکار در تاریخ و تمدن گهربارمان بار دیگر به دنیا فهماندیم که ایران و ایرانی ظلم پذیر نیست و با زور اسلحه و قدرت نظامی تن به تسلیم نمی دهد .

اگر نه هر سال به مناسبت محرم بلکه به هر هفته و هر روز یاد حسین (ع) و یارانش نیروبخش و محرک قدرت ظلم ستیزی است هر چند تاریخ چند هزار ساله ایران عزیز روایتگر شکست و پیروزی های بزرگی است که گاه ما را تا سرحد بیچارگی پیش برده اما از پای نیفتاده ایم و بار دیگر مزرعه خونین خود را با افشاندن بذر امید سبز و سبزتر کرده و در حراست از این خاک دیرین جانفدا بوده ایم .

و ما تا زبر این خاک چونان درختی ریشه در اعماق دل در گرو این خاک داریم ، مام وطن را که خصم در طلبش نار تطاول به خان و مانمان افکنده را پاسداریم .

چنان که پیامبرمان (ص) فرمود : «حب الوطن من الایمان « دوست داشتن وطن نشانه ی ایمان است .

این آتش حب الوطن از آن زمان که ما پای به خاک میهن کهن گذاشتیم روشن بوده است تا به اینک که خون بهای آزادی را چونان امام حسین (ع) شهادت در راه وطن می دانیم و تاکنون عامل به آن عقیده بوده ایم.

والسلام