جايگيري غير متعارف هواي سرد و گرم را وارونگي هوا مي نامند که نتيجه ي سکون و به دام افتادن آلودگي در نزديکي زمين است . به نظر مي رسد که چنين پديده اي در فضاي سياسي کشور نيز نمود پيدا کرده است .
توضيح اين که در شرايط طبيعي ما انتظار داريم کساني که عنوان خواص جامعه را يدک مي کشند درک واقع بينانه تري از رويدادها و توانايي بيشتري براي ترسيم دورنماي شرايط کشور داشته باشند ولي با کمال تعجب مي بينيم که گاهي خواص جامعه ما به دليل تصلب در انديشه و اين که پيرامون خود تاري از باورهاي متوهمانه تنيده اند با رويکردي غير منطقي به جاي تحليل رويدادها به دنبال توجيه و سوء استفاده از آن هستند و برعکس مردم عادي برداشت واقع بينانه تري از رويدادها دارند.
بعضي اين وضعيت را نتيجه ي سياست زدگي مردم مي دانند اما وقتي بيشتر دقت مي کنيم مي بينيم آنچه موجب درک درست و تحليل صحيح واقعيت ها توسط مردم عادي مي شود رهايي آنها از قيد و بندهايي است که قدرت و ثروت و انجماد فکري به پاي خواص بسته و توان آزاد انديشي را از آنها سلب کرده است.
در چنين شرايطي تبعيت عموم مردم از خواص جامعه تنها در چهارچوب يک معامله امکان پذير است به اين معنا که مردم تنها در شرايطي که قادر به گرفتن امتياز باشند حاضر به قرار گرفتن در مسيري خواهند بود که خواص جامعه آن را ترسيم کرده و به آنها توصيه مي نمايند .
در حال حاضر خودسانسوري و رياکاري و عدم شفافيت در خواص جامعه بيشتر خودنمايي مي کند تا در عامه ي مردم زيرا ثروت و قدرت بين خواص و مردم عادي فاصله اي ايجاد کرده که احساس هم سرنوشتي را از آنها گرفته است و اين شکاف به سادگي قابل پر شدن نيست .در نتيجه ، کساني که چيزي براي از دست دادن ندارند به مبارزه ي منفي با هدف تغيير شرايط روي مي آورند .
اگر فردي در شرايطي قرار گيرد که ناچار شود روزي خود را در زباله ها جستجو کند ديگر دغدغه ي شان و شخصيت ندارد و به تدريج آينده ي خود را در هرج و مرج و اتفاقات غيرمنتظره که برهم زننده ي نظم موجود است مي بيند . البته اين طيف آسيب پذير چنين رويکردي را از رفتار رانت بازها که در بلبشوهاي سياسي و اقتصادي سود و سوداي خود را دنبال مي کنند الگو برداري کرده اند و تنها شکل چنين رويکردي تفاوت دارد !
در جوامع متعادل اگر چه فقير و غني وجود دارند اما دلايلي منطقي و مبتني بر آموزه هاي اخلاقي براي فقرو غنا وجود دارد . کم کاري ، تنبلي ، محروميت از تحصيل ، جنگ و بحران هاي تحميل شده اقتصادي مي توانند دليل شکل گيري طبقات کم برخوردار و يا کاملا فقير باشند اما زماني که يک فرد آماده به کار و پر تلاش و در عين حال برخوردار از تحصيل احساس فقر و ناداري و بيکاري مي کند بايد دليل آن را در مديريت غلط جامعه جستجو کرد .
شايد تا يک دهه ي ديگر که جابجايي نسل ها صورت مي گيرد فرصتي براي ارائه ي الگوهاي مبتني بر سنت که بر زايش هاي فرهنگي طبقه متوسط جامعه متکي است وجود نداشته باشد و نهادهاي سنتي براي به حرکت درآوردن قطار ايده پردازي مسافر چنداني نداشته باشند . باورها در حال رنگ باختن هستند و استحاله ي فرهنگي که زماني از آن مي ترسيديم و براي پيشگيري از آن نهادهاي سنتي را با تزريق پول هاي کلان و امکانات متنوع و اختيارات نامحدود قوام مي بخشيديم هم اکنون رخ داده و وابستگي چنين اتفاقي به زمان به اين معناست که بازگشت به حتي يک ساعت قبل هم ممکن نيست !
تشکل هاي مجازي مردم نهاد بدون برخورداري از پايگاه عيني و اساسنامه و دستور کار مشخص در يک سراشيبي تاريخي با سرعتي غير قابل مهار از تشکل هاي رسمي و پرهزينه سبقت مي گيرند و نسبت بين ريزش ها و رويش ها به گونه اي نيست که بتوانيم بگوييم شاهد توسعه ي فرهنگي هستيم . زيرا آنچه خيل جمعيت سوار بر قطار تغييرات را پيش مي برد شيب تاريخي و سنگيني قطار است نه حرکتي مبتني بر برنامه ريزي .
در اين شرايط ، اشتباه هر چه بزرگتر باشد بازگشت از آن دشوار تر است و پر هزينه تر . متاسفانه عده اي در اين ميان با پيوند دادن موضوعاتي غير مرتبط به يکديگر در صدد ترسيم سيمايي داراي هويت از فرداي پيش رو هستند مانند نقاشي که با پاشيدن رنگ به ديوار تلاش مي کند بازديدکنندگان را متقاعد سازد که نقشي هنرمندانه زده است . در حالي که همه چيز سر در آبشخور وارونگي هوا دارد .