فرهنگ کار از جمله داشته هاي ارزشمندي است که در کوران بحران هاي اقتصادي آسيب مي بيند . بحران گاهي اقتصادي گاه به اندازه ي چندين جنگ فرسايشي بيهوده خسارت وارد مي کند و سرزمين سوخته اي را بر جاي مي گذارد . دلنشين ترين جاذبه براي يک سرزمين نعمت لذت بردن از کار و فعاليت ساکنان آن فراخور توان ، سرمايه ، ذوق و استعداد و کشش و ظرفيت دروني و امکانات عادلانه بيروني است که متاسفانه چنين نعمتي از اکثريت جوانان اين مرز و بوم سلب شده و کمتر کسي مي تواند دليلي منطقي براي اين وضعيت اسفبار و تحقير کننده پيدا کند . درک اين واقعيت تلخ اگر چه به شعور بالايي نياز ندارد ولي کساني که دلمشغولي آنها تغيير اولويت هاست ترجيح مي دهند که با چشم بستن بر آمارهاي سخيف دهان به مدح و تحسين اين وضعيت بگشايند . وقتي فرهنگ کار آسيب مي بيند در بسياري از شئونات زندگي شاهد هرز روي هستيم . صدها دانشگاه در کشور ما سالانه هزاران فارغ التحصيل تحويل مي دهند که به جز تعدادي اندک بقيه يا بايد به شغل هاي کاذب و غيرمرتبط با رشته ي تحصيلي خود روي بياورند و يا در خوش بينانه ترين وضعيت عطاي زادگاه خود را به لقايش ببخشند و نان خود را در سفره همان کشورهايي بگذارند که مرگ را به آنها حواله مي دهيم و با ترسيم چهره اي شيطاني از آنها تصور مي کنيم پشتشان را به خاک ماليده ايم .
وقتي فرهنگ کار در اثر تشخيص و تصميم هاي غلط و متوهمانه آسيب مي بيند روي سبک زندگي تاثير منفي مي گذارد . نتيجه اين ويرانگري هاي سريالي رواج ازدواج سفيد ، عدم تمايل به داشتن فرزند و اشاعه ي فحشاء در زشت ترين و مزورانه ترين شکل آن است .
وقتي فرهنگ کار آسيب مي بيند و هيچ کس سر جاي خود نيست تقلب در اشکال گوناگون آن جاي درستکاري را مي گيرد و مردم به رقيب يکديگر تبديل شده و زنگ تنازع بقا و زندگي در شرايط جنگلي به صدا در مي آيد . در چنين وضعيت وانفسايي هر کسي به دنبال بيرون کشيدن گليم خود از اين آب گل آلود است چرا که فساد به مغز استخوان رفتارها نفوذ کرده وتشخيص سره از ناسره را دشوار ساخته است .
وقتي فرهنگ کار آسيب مي بيند ، هنجارها، ناهنجار توصيف مي شود و سفسطه جاي منطق را مي گيرد و بدبيني و سوء ظن جاي خود را به اعتماد عمومي مي دهد.
در چنين شرايطي ارزش آدم ها شباهت زيادي به ارزش پول دارد .
وقتي فرهنگ کار آسيب مي بيند قيمت گذاري روي اجناس ، کارها و املاک ، تابع منافع عده اي کلاش و کلاهبردار و دلالي است که در سايه ارتباطات کثيف و رانت و برخورداري از حمايت هاي بي ضابطه است .
وقتي فرهنگ کار آسيب مي بيند ترسيم دورنماي آينده دشوار مي شود و خطر پذيري شرط اصلي ماندگاري ساکنان اين سرزمين است .زيرا رد پاي بي ثباتي را در رويدادها و تغييرات غير منتظره مي بينند و به تدريج ترجيح مي دهند که گرگ باشند نه گوسفند.
اينجاست که احساس مي کنيم در اعماق دره اي سرگردان شده ايم که قله هاي دست نيافتني آن را در ميان گرفته اند.