از رفتن مردي که بزرگ زندگي کرد، بزرگ به شهادت رسيد و براي هميشه در ذهن مردم ايران، بزرگ خواهد ماند...
گواه سخن من، حضور ميليوني ملت ايران در مراسم بدرقه تاريخي پيکر او در دي ماه گذشته و نصب و ماندگاري حداقل چند ماهه تصوير او بر شيشه مغازه ها و صدها هزار خودرو در شهرها و روستا بود.
حالا يک سال از شهادت مظلومانه و در عين حال قهرمانانه سپهبد شهيد حاج قاسم سليماني گذشته است و اين روزها و در آستانه يکمين سالگرد شهادت او، نهادها، ادارات و دستگاه هاي دولتي و حکومتي در تکاپوي گراميداشت اين واقعه هستند.
حال در همين رهگذر، از دو نکته نبايد غافل شد اول آنکه، با تأکيد بر «مردم محوري» نقش نهادهاي حکومتي و ادارات و دستگاه هاي دولتي دراين زمينه صرفا بايد «هماهنگ کننده مراسم» باشد نه برگزارکننده
و ديگر آنکه، اگرچه شخصيت و نقش تأثيرگذار شهيد سليماني در چند دهه ي اخير تاريخ ايران، کم نظير بوده و هست اما در عين حال، آگاهانه و يا ناآگاهانه نبايد از او شخصيتي دست نيافتني ساخت، کما اينکه با نگاهي گذرا به تاريخ حداقل چند دهه ي اخير ايران به درستي به اين نکته مي توان پي برد که در هر مقطعي از زمان، سرزمين ايران شخصيت هايي بزرگ و تأثيرگذار همچون «محمد جهان آرا»ها، «عباس دوران»ها، «همت »ها و «باکري»ها تحويل تاريخ داده است و آينده ايران، دوباره مرداني از جنس زمان خود خواهد داشت...