اگر نفت برای همه طلاست چرا برای ما بلاست؟ از زمان تسلط انگلیس ها بر منابع نفتی ایران تا به اینک آنچه ایران را در مسیر چالش های سیاسی و اقتصادی قرار داده است مسئله نفت است. وقتی تنها منابع درآمدی ایران برای گذران زندگی نفت بود علیرغم آنکه مرحوم محمد مصدق نخست وزیر مردمی موفق شد با دیپلماسی رأی دادگاه لاهه را به نفع ایران بگیرد با مشارکت انگلیس و آمریکا کودتایی نظامی، دولت مصدق را سرنگون و محمدرضا شاه فراری را به ایران بازگرداندند. در آن زمان تنها تهران بود که برای مقابله با نیروهای نظامی تحت مدیریت و تبانی ارتشبد زاهدی با صدها کشته در حفظ دولت مردمی ناکام ماند.

از آن زمان تاکنون 72 سال می گذرد اما هنوز همان مسئله نفت یکی از پرچالش ترین مسائل سیاسی و اقتصادی ایران است، هنوز انگلیس و آمریکا چشم بر ذخائر خاورمیانه دارند و هنوز دولتمردان غربی به دنبال حفظ منافع خود در این منطقه مصیبت زده اند.

برای کشورهای تولید کننده نفت در خاورمیانه دو راه حل بیشتر در برابر زورگویی آمریکائی ها وجود ندارد. یکی شراکت در استخراج و عرضه نفت است و دیگری تسلیم بلاشرط و باج دادن به هر میزان که ارباب تقاضا کند.

سلطه کشورهای غربی بر منابع نفتی خاورمیانه، نخست به علت برتری آنها در صنایع مورد نیاز برای استخراج، تصفیه و عرضه بوده است اما اینک که ایرانیان توانسته اند تا حدود زیادی این نیاز را خود رفع کنند و با شایستگی، دانش و ابزارهای صنعتی، استخراج، تولید و عرضه را در اختیار بگیرند بهانه های دیگری به کار گرفته می شود تا این اقتدار صنعتی و نظامی از ایران گرفته شود و یا آنکه در حیطه و سلطه امپریالیسم استعمارگر درآید.

هر چند دیپلماسی یکی از روش های هموارسازی روابط دوستانه است و بسیاری از کشورها با این روش از چالش های سیاسی و اقتصادی پیشگیری می کنند اما پیوسته کفه سنگین این ترازو به سمت کشورهای غربی یا شرقی پرزورتر بوده است.

ایران انقلابی که بت آمریکا را در جهان تسلیم پذیر شکست نباید انتظار داشت بین ایران و آمریکا، با استمرار پیشبرد اهدافی انقلابی، روابطی حسنه و داد و ستدهای اقتصادی عادلانه ای ایجاد شود. داستان ایران امروز همان داستان امام حسین(ع) و یزید است با تفاوت هایی. عمر سعد پیام داد یا با یزید بیعت می کنی و یا آماده جنگ باش. آن هم در شرایط نامساوی به لحاظ تعداد افراد آماده برای جنگ. حتی اجازه بازگشت به امام داده نشد. امام حسین(ع) تسلیم زورگویی و ستمگری یزید نشد و با آنها مقابله کرد هر چند می دانست که در این جنگ پیروز نخواهد شد. او به عنوان یک مسلمان تمام عیار و باورمند به معنویت اسلام، اقدام به تکلیف کرد.

امروز ترامپ هم به واقع همان کار یزید را در پیش گرفته است و تاریخ در این خصوص بارها تکرار شده است. او به دولت ایران بارها پیام داده که یا تسلیم شوید و یا آماده جنگ باشید.

دولت مردان آمریکا از کارتر گرفته تا دونالد ترامپ فعلی که در واقع همه سر و ته یک کرباسند تمام راه های مقابله با ایران را در طول 47 سال گذشته امتحان کرده اند و ناکام مانده اند که 28 مرداد دیگری را در ایران رقم زنند. از حمایت صدام حسین بعثی، رهبر معدوم عراق برای آغاز جنگ با ایران گرفته تا جنگی که همراه با اسرائیل خود مستقیما در آن شرکت داشتند و بیش از 12 روز دوام نیافت. از تحریم های همه جانبه اقتصادی و سیاسی گرفته تا همراه کردن کشورهای متحد خود در منطقه. اما تاکنون نتوانسته اند نظام جمهوری اسلامی را با تمام نقاط قوت و ضعف از پای درآورند، با فشارهای اقتصادی که مردم ایران، تورم پولی هزار درصدی را هم تجربه کرده اند... پاسخ این سئوال که چرا جمهوری اسلامی با این همه مشکلات تا این میزان تاب آوری دارد هنوز به صورت قطعی، هیچ تحلیلگر سیاسی نظر نداده است.

چندصد شبکه تلویزیونی فارسی زبان و رادیو و نشریات همه در خط آمریکا شبانه روز مردم ایران را بمباران اطلاعاتی می کنند. اطلاعات راست و دروغی که چونان لقمه های جذاب و تحریک کننده به خورد مردم می دهند. تا آنجا که روی پشت بام های خانه های روستایی، همه یک بشقاب موج گیر ماهواره ای نصب شده است. مردم ایران از گرانی و مشکلات اقتصادی، بیکاری و تبعات ناشی از آن مانند اعتیاد، طلاق، می نالند اما می دانند که تحمل این وضعیت بسیار بهتر از تسلیم شدن در برابر زورگویی چون آمریکاست که جز دروغ و ریاکاری و فریب در دستور کارهایش نیست. نمونه کشورهایی که فریب آمریکا را خوردند و اینک وضعیتی بسیار بدتر از گذشته دارند آینه ای از عملکرد آمریکا مقابل ماست. که لیبی، افغانستان، عراق، یمن جنوبی، سودان و امثالهم نمونه ای روزآمد از آنهاست.

اگر من رئیس جمهور آمریکا بودم بالطبع همین روش را در پیش می گرفتم زیرا ایران استقلال طلب و مقتدر که زیر بار تسلیم نمی رود در منطقه نفت خیز خاورمیانه، منافع آمریکا را به خطر می اندازد و کشورهای دیگر برای رهایی به آن توسل خواهند کرد.

آمریکا تحمل چنین هویی را ندارد. انگلیس این استعمارگر پیر هم که استاد بلامنازع دیگر کشورهای اروپایی در استعمارگری است چنین تحملی را ندارد هرچند در شرایط فعلی درگیر مسایل داخلی خود است. جهان امروز، جهان خبردار شدن لحظه ای است. مردم ایران دیگر مردم سالهای دهه سی نیستند. آگاهی این مردم دشمنان را کلافه کرده است. به هر دری زده اند مقابلشان بسته شده است. جنگ، 12 روزه ، ترور، تحریم، جنگ ترکیبی، غوغاسالاری خبری تحلیلی و بسیار ترفندهای دیگر کارگر نیفتاده است. حتی استفاده از جاسوسان و خودفروختگان نیز که همیشه بوده اند و باز هم خواهند بود هرچند ضربات و خسارات سختی به کشور ایران و ملت فهیم و شجاع آن وارد شد، اما هیچ تسلیمی در پی نداشته است. امام علی(ع) دنیا را در این جمله خلاصه کرده است «نه مرگ آنقدر ترسناک است و نه زندگی آنقدر شیرین که انسان شرافت خود را به آن بفروشد...»

پیامبر اسلام(ص) در حدیبیه با کفار مذاکره کردند. امام علی(ع) با معاویه مذاکره کرد. امام حسن(ع) با معاویه صلح کرد اما هیچ یک از آنها از حق طلبی پا را فراتر نگذاشتند و تسلیم نشدند.

تسلیم آمریکا و ایادی آن شدن، خیانت به تمام انسان های باشرف و حق طلب است و تشویق انسان های خیانتکار و جنایتکار. تسلیم شدن هر چند بهای سنگینی دارد و نمی توان دقیقا پایان ماجرا را پیش بینی کرد اما حق طلبی بهایی دارد که باید پرداخت تا بتوان قوی شد. با تسلیم و ضعف هیچ کشوری و ملتی قوی نمی شود. اگر ایران امروز به سابقه 2500 ساله خود افتخار می کند ناشی از اراده قهرمانان بنامی است که در این راه و برای حفظ میهن مرزهای شهادت را طی کرده اند. اگر پایداری مردم فلسطین در مقابل بمباران های وحشتناک آمریکا و اسرائیل نبود مردم دنیا بیدار نمی شدند تا جنایت های آمریکا و حامیان اسرائیل را با چشم ببیند و بپا خیزند. در این مصاف، فاصله های مرزی تعیین کننده نیستند. فاصله های عقیدتی و باورمندی است که مرزها را فاصله دار می کند و مقاومت است که دشمن را به سر جایش می نشاند نه تسلیم.

والسلام