چاپ کردن این صفحه

چوب خدا

توسط محمد عسلی/ مدیرمسئول روزنامه عصرمردم 29 دی 1399 1337 0
سرمقاله محمد عسلی 30 دی 1399      چوب خدا

در باور ديني و ادبيات ما ضرب المثل ها، اشعار و گفته هاي نغز ادبي پيرامون ظالم و مظلوم، ستمگر و ستمديده و عدل و دادگري بسيار است که شاعران و نويسندگان آنها از قرآن، نهج البلاغه و گفته هاي ائمه و بزرگان الهام گرفته اند. وقايع و رويدادهاي جهان از آغاز آفرينش و هبوط انسان به روي زمين تا به اينک بي دليل و علت نبوده اند، هر معلولي را علتي و هر علتي را معلولي است و هکذا...
نظام علت و معلول، چتري گسترده بر آفرينش گشوده و قانونمندي و نظم پذيري جهان واقع تابع آن حکمت است و اراده و مشيت خداوندي از آغاز تا به اکنون و در آينده نيز براساس همان قانونمندي تجديدناپذير در آن دخيل است.
وقتي شاعري را عقيده بر اين است که: «سزاي هر سر خاري که خورده ام ديدم» و يا شاعر ديگري مي سُرايد که: «از مکافات عمل غافل مشو/ گندم از گندم برويد جو ز جو...»
به همان قانونمندي اشاره دارد که ذکر آن رفت.
تاريخ گوياي همه وقايع و رويدادها نيست اما هر آنچه از تاريخ زندگي جهانگشايان، امپراطورها و پادشاهان و رؤساي جمهور بنام به جاي مانده عبرت آموز است و اگر قدرتمندان و سردمداران زر و زور و تزوير به آن توجه کنند درمي يابند که ظلم و ستمگري پايدار نيست و هر کس در همين دنيا نيز به سزاي اعمال خود مي رسد.
ترامپ رئيس جمهوري که چند روز ديگر به عمر رياستي آن نمانده نمونه اي از ضعف و قدرت، تکبر و تحقير، عزت و ذلت و فراز و فرود است. او که تصور مي کرد رئيس جمهور کشوري است که با يک دست روند سياست و اقتصاد جهان را تعيين مي کند و با دست ديگر کشوري مانند آمريکا را رهبر است. چنان خود شيفته و صاحب قدرت بود که گويي تمامي اراده ملت ها از اراده او نشأت مي گيرد. همانند فرعون مصر، نمرود، اسکندر، چنگيز، هلاکو و امثالهم.
او که چند سالي تحريم هاي کمرشکن اقتصادي و سياسي را بر کشور و ملت ما تحميل نمود و همانند اسلاف خود هر گزينه اي را روي ميز داشت و مستقيم دستور قتل قهرمان ظلم ستيز ما سردار شهيد سليماني را صادر کرد به مغزش هم خطور نمي کرد که به دست خود و به انديشه زشت و پلشت خود اسباب ذلت و سرشکستگي خود را فراهم آورد و در دامي بيفتد که همانند سگي دست آموز که به بيماري هاري گرفتار آمده از خانه بيرون رانده شود و به جز سگان هم پياله او را ياوري نباشد.
دولت جمهوري اسلامي ايران اگر ميلياردها دلار هزينه مي کرد و هزاران نفر از سربازان و فدائيان خود را براي انتقام به جان او مي انداخت نمي توانست شرايطي همانند شرايط امروز را براي ترامپ فراهم آورد اين وضعيت همان چوب خداست که به قول مادربزرگ خدابيامرزم بي صداست.
اما امروز چوب خدا آنچنان صدا کرده که از همه بلندگوها و رسانه هاي شنيداري و ديداري مدام به گوش مي رسد. هر چند بسياري را گوش شنوا نيست يا کرند يا خود را به کري زده اند.
يکي از ويژگي هاي قرآن ذکر قصه ها و حکايت هاي ستمگران و صالحاني است که عبرت آموز است و همه يادآور اين نکته مهم اند که اي انسان بدان، جهان در گذر است و آنچه مهم است اعمال و رفتار توست که خوب يا بد آن را عقوبتي است هم در اين دنياي فاني و هم در آن دنياي باقي.
وقتي خاقاني شاعر قصيده سراي معروف ايوان مدائن را آئينه عبرت مي داند و به ضعف و قدرت خسرو پرويز اشاره مي کند و مي گويد: «پرويز به هر خواني زرين تره گسترده/ زرين تره کو بر خوان رو کم ترکوا بر خوان...»
آن تصوير گذشته و حال ايوان مدائن براي انسان صاحبدل و عبرت آموز تصوير امروزي کاخ سفيد و هر کاخ ديگري است که بر پايه ظلم بنا شده باشد را يادآور است.
آمريکاي امروز آبستن حوادث تلخ و ناگواري است، شکم هاي برآمده از لقمه هاي حرام ناشي از اعمال زور و قلدري بر ديگر ملت ها و تحميل جنگ هاي خانمانسوز، چنان مي ترکند و در آتش مکافات عمل خواهند سوخت که باورش سخت است براي کساني که آمريکا را کعبه آمال مي دانند و براي قدم گذاشتن به خاک آن خود را به مهلکه مي اندازند.
پشت سر چيزي هست، پشت سر تکرار تاريخ نيست. پشت سر آئينه است مي توانيم آينده خود و ديگران را در آن ببينيم، روند جهان و گذشت زمان، حکايت ها دارند.
خيام چه با حکمت سروده است:
«مرغي ديدم نشسته بر باره طوس
در پيش نهاده کله، کيکاووس
با کله همي گفت که افسوس، افسوس
کو بانگ جرس ها و کجا ناله کوس»
و در رباعي ديگري سروده است:
«آن تخت که جمشيد در او جام گرفت
آهو بچه کرد و رو به آرام گرفت
بهرام که گور مي گرفتي همه عمر
ديدي که چگونه گور بهرام گرفت...»
هيچ بعيد نيست که در آينده نه چندان دور آمريکا در يک جنگ اتمي، سرنوشتي همانند گذشتگاني داشته باشد که کاخ سفيد لانه جانوران وحشي شود چنانکه کاخ جمشيد چنان شد.
چوب خدا صدا ندارد. ضرب المثل عبرت آموزي است که همه بايد به آن توجه کنيم.
يکي در قدرت با عزت مي ميرد و ديگري در ذلت، عزت و ذلت نتيجه اعمال همه انسانهاست. تاريخ بيانگر و روايتگر همين اعمال است.
والسلام

شماره روزنامه:7110
این مورد را ارزیابی کنید
(1 رای)
آخرین ویرایش در دوشنبه, 29 دی 1399

موارد مرتبط