از آغاز انتشار مجله ادبى «بهار» توسط يوسف اعتصام الملك به عنوان نخستين مجله ادبى در ايران تا انتشار ديگر مجلات ادبى نظير نشریه «دانشکده» با مديريت ملك الشعراء بهار و مجله «سخن» از سوى پرويز ناتل خانلرى جريان هاى ادبى، فرهنگى در دوره هاى مختلف حرف و سخنان نو در عرصه ادبيات، فلسفه، تاريخ و علوم اجتماعى براى گفتن داشته اند كه با پل ارتباطى مجلات ياد شده با جامعه بسترسازى مناسب موجب رشد ادبيات و علوم انسانى در سده اخير شدند.