در اواخر دهه شصت خورشيدى هم برخى مجلات جريان ساز در حوزه ادبيات معاصر به روى گيشه دكه هاى مطبوعاتى آن زمان نمايان شدند كه نام هايى نو نظير «گردون»، «آدينه»، «دنياى سخن» و... بر تارك خود داشتند.
از جمله مجلات ادبى، هنرى جريان ساز كه در سال هاى آخر دهه هفتاد خورشيدى به روى گيشه ها آمد و مشتاقان بسيارى در عرصه شعر و داستان همروزگار ما هم داشت، مجله ادبى «عصر پنج شنبه» به مدير مسئولى محمد عسلى و سردبيرى شهريار مندنى پور بود كه با وجود انتشار در شيراز مخاطبان ملّى و حتى بين المللى را به خود اختصاص داد.
هر چند اين مجله از جمله نشريات مؤسسه مطبوعاتى عصرمردم بود اما رويكرد مستقل در نقدها و آثار وجه تمايز اين مجله ادبى بود.
حالا كه بيش از ١٤ سال از اتمام فعاليت يا بهتر بنويسم «توقيف» آن مجله مى گذرد بد نيست يادى از قلم فرسايان در آن نشريه ادبى، هنرى كه اين روزگار را بدرود گفته اند داشته باشم تا يادى«از جمله رفتگان اين راه دراز» هم كرده باشيم. داستان نويس برجسته شيرازى همان بانوى قصه فارسى زنده ياد سيمين دانشور نويسنده اى كه براى عموم جامعه كتابخوان نياز به معرفى ندارد، در بيشتر شماره هاى«عصر پنج شنبه» با داستانى نو حضورى استوار داشت.
منوچهر آتشى شاعر جنوبى ساكن تهران هم در انتشار اين مجله و براى رونق بهتر آن سلسله نوشتارهايى در رابطه با شعر و شاعرى مى نوشت با عنوانى جالب ادبى «ممكن ها و ناممكن ها» شاعر نوپرداز روزگار ما در اين نوشتارها نه تنها از نيما، اخوان، فروغ و سپهرى و... بلكه از شعر مشروطه نظير بهار و عشقى و ديگر جريان هاى شعرى معاصر نقل قول و مثال هاى مستند مى آورد.
زنده نام منصور اوجى شاعر باطراوت شيرازى هم ميزبان نگاه دوستداران شعر كوتاه نيمايى بود، اشعار اوجى كه هميشه حال هواى باغ و صبح ارم شيراز داشت بنابراين دلدادگان شعر گمشده هاى خود را در واژه هاى پررونق شعر اوجى مى ديدند.
مجله «عصر پنج شنبه» در آن روزگار مثل كافه اى با يك فنجان قهوه فرهنگى و ادبى خوانندگان را سرخوش مى كرد كه نه تنها شاعران و نويسندگان مقيم تهران بلكه عابران كوچه بى انتهاى ادبيات معاصر نظير زنده ياد بيژن نجدى هم شاعر ساكن شمال كشور هم آثار خود را براى اين مجله مى فرستاد و دريغا كه اجل مهلت همكارى بيش از چند شماره كمتر از انگشتان دست به نجدى نداد.
اگر بخواهم نام و عناوين كارهاى ماندگار نويسندگان مجله ادبى، هنرى «عصر پنج شنبه» را بنويسم ادبى «مثنوى بيش از هفتاد من كاغذ شود» اما براى يادكرد آن رفتگانِ عرصه قلم بايسته است از آنها يادى كنم افرادى چون زنده يادان سيمين بهبهانى،محمد مختارى، احمد محمود، محمد على سپانلو، محمد حقوقى، حسن اجتهادى، شاپور بنياد، اورنگ خضرايى، حسن حاتمى، مدياكاشيگر، منصور برمكى، پرويزخائفى، صادق همايونى، نازنين نظام شهيدى، رضاپرهيزكار، غلامحسين امامى و... بسيارى كه نام شان در اين نوشتار نمى گنجد؛ با اين حال جريان سازى مجله ادبى، هنرى «عصر پنج شنبه» به عنوان مجله اى شهرستانى با گستره ى توزيع ملّى و
بين الملى هنوز هم با ذكر منابع و موأخذ نوشته هاى آن مجله چراغ راه نويسندگان عرصه ادبيات امروز است.
با وجود گسترش فضاى مجازى و نشر برخى ناسره ها با عناوين ادبى، هنرى در اين فضا انتشار اينگونه نشريات با رويكرد تخصصى همچنان نياز ضرورى دانشجويان و پژوهشگران حوزه ادبيات، هنر و انديشه است، هرچند انتشار نشرياتى نظير مجله ادبى، هنرى «آتش » از مؤسسه فرهنگى، مطبوعاتى عصرمردم نويد افقى روشن و خاستگاه انتشار آثار شاعران، نويسندگان و منتقدان جوان به جامعه فرهنگى مى دهد اما بايد باور داشت كه استمرار انتشار اينگونه مجلات با هويت فرهنگى بدون حمايت همه جانبه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامى ناممكن خواهد بود.