وارد حساب کاربری خود شوید

نام کاربر *
کلمه عبور *
مرا به خاطر بسپار

ایجاد یک حساب کاربری

فیلدها با ستاره (*) مشخص شده اند مورد نیاز است.
نام *
نام کاربر *
کلمه عبور *
تائید رمز عبور *
پست الکترونیک *
تأیید ایمیل *
کپچا *
Reload Captcha

    سرمقاله

    تعامل سازنده با جهان، چگونه و چرا؟

    تعامل سازنده با جهان، چگونه و چرا؟ محمد عسلی

    انسان­های بَدَوی میراث­دار فرزندان آدم «هابیل و قابیل» شدند که برادری برادر دیگر را کشت. خوی درندگی و خشونت­ زمانی رخ می­نماید که گرسنگی و تشنگی فریادگر فقرند. تبعیض حس حسادت را بیدار می­کند و کینه در دل می­اندازد، مثل یک نیروی محرکه منفی که به مرور تحت فشار روانی به دنبال ظهور و بروز است. خشم و نفرت، مهر و کین و دیگر خواهش­های نفسانی هر چند از برون تغذیه می­شوند اما در درون دیگ سینه را به جوش می­آورند، انسان­های اولیه که هنوز از قراردادهای اجتماعی سهمی نداشتند و قاضی و دادگاه و دادرسی هم نداشتند برای مقابله با یکدیگر یا به صورت فردی و یا جمعی دست به جنگ، کشتار و نهایتاً قتل یکدیگر می­زدند قبل از آنکه به صورت شعبه، قبیله و طایفه درآیند احساس برادری و هم­نشینی آنها را به دور هم جمع کرد و تشکیل اجتماع دادند تا بخشی از اختیارات خود را به رئیس قبیله و پس از آن به سران و پادشاهان و نهایتاً دولت­ها واگذار کنند. شهرها و تمدن­ها پدید آمدند و خواست اولیه انسانها که همان امنیت بود به طور نسبی تحقق یافت.

    در واقع یک تعامل سازنده درونی به معنای واقعی آن شکل گرفت و گفتگو تا حد زیادی دافع اختلافات شد تا ریش­سفیدان قضاوت کنند و مشاوره بدهند.

    این تقابل و گفتگو به مرور بین ملت­ها و قبایل و طوائف مختلف دور و نزدیک سبب ایجاد امنیت مرزی و داد و ستد شد که از بسیاری جنگ­های خانمان­سوز جلوگیری کرد.

    سازمان امنیت جهانی بعد از جنگ دوم جهانی به همین منظور شکل گرفت و از پس آن دیگر سازمانها و حقوق بشر و دیگر نهادها به وجود آمدند. اما هنوز منافع ابرقدرت­ها ایجاب می­کند که تنور جنگ را گرم کنند و برای درآمد بیشتر از فروش اسلحه­های نو به نو به اختلافات مرزی و سیاسی و اقتصادی دامن بزنند.

    نتیجه آنکه گفتگو و تعامل از سازندگی به سمت و سوی امتیازدهی و امتیازگیری رفته و هدف از گفتگوی بین دولت­ها بیشتر جنبه اقتصادی بر پایه اهداف سیاسی از پیش تعیین شده هست. نمونه­ای از تعامل بین ایران و 1+5 را می­تواند در نشست­های برجامی مثال زد که علیرغم چانه­زنی­ها و رد و بدل کردن پیام­ها و نشست و برخواستن­های پی در پی چند ساله بعد از توافق و امضای توافقنامه نه تنها تحریم­های آمریکا و اروپا برداشته نشد بلکه با خروج یک طرفه آمریکا تحریم­های بیشتری هم برقرار گردید.

    از دیدگاه دولت­های مقتدر از جمله امپریالیسم آمریکا تعامل به معنای برد یک طرفه است که سهم آمریکا و یا کشورهای اروپایی را به دلیل داشتن زر و زور و تزویر بیشتر از توافق می­خواهند. بدین معنی که در واقع یک طرف تصمیم می­گیرد و طرف دیگر می­باید تسلیم شود و نظر او را بپذیرد.

    اگر مفهوم تعامل و تفاهم امری دو طرفه باشد مثل یک عقد می­باید رضایت طرفین در آن لحاظ شود. متأسفانه دولت­های مقتدر و زورگویی مانند آمریکا اصالتاً به مذاکره و تعامل به مفهوم واقعی آن اعتقاد ندارد بلکه خود را مانند دزد سر گردنه نشان می­دهد که تمامت هر امتیازی را طلب می­کند. هر چند مدام از مذاکره و تعامل دم می­زند و چماق حقوق بشر را که خود از آن سهمی و بویی نبرده بر سر کشورهای دوست و دشمن می­کوبد تا با عوام­فریبی و مظلوم­نمایی سیطره و سلطه خود را بر ملت­ها و دولت­های استقلال­طلب تحمیل نماید.

    مرحوم مصدق نخست­وزیر مردمی ایران را به مذاکره دعوت کرد اما دیری نپایید که با کودتای 28 مرداد 32 دولت او را ساقط نمود و کشور را گروگان گرفت. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در تدارک کودتای نظامی و تحریک اقوام و گروه­های سیاسی برآمد که منجر به تسخیر سفارتخانه آمریکا شد و نهایتاً بهانه­ای برای تحریم، جنگ تحمیلی و فشارهای سیاسی بر علیه دولت نوپای ایران انقلابی شد.

    از روند امور و سیاست­های جهانی چنین پیداست که تعامل با دیگر کشورها و گفتگو می­باید با چراغ سبز آمریکا و نظارت آن باشد مثل کوزه­دار قمارخانه­ها که از هر قمار سهمی برای خود برمی­دارد وگرنه بازی را به هم می­زند.

    تروریسم دولتی آمریکا برای تمامیت­خواهی راه خود را گشوده و به هیچ عهد و پیمانی وفادار نیست.

    هر توافق و مذاکره­ای اگر به نتیجه برسد یک ضامن اجرایی قوی می­خواهد که به آن عمل کند.

    آمریکا نشان داده که پایبند به توافق نیست بلکه با نیش و دندان نشان دادن و ایجاد رعب و ترس در میان ملت­ها و بر علیه دولت­ها هر چیز را برای خود می­خواهد.

    تعامل و گفتگو با دولت­های بی­طرف و دوست راهگشاست و می­تواند در رونق اقتصادی و سیاسی مؤثر باشد. اما گرگ­ها، خوی درندگی خود را با مذاکره فراموش نمی­کنند.

    به قول سعدی خودمان:

    «یکی بچه گرگ می­پروردی

    چو پرورده شد خواجه را بر درید...»

    متأسفانه بعضی کشورهای عرب همسایه ما گرگ­پروری می­کنند و به آمریکا و اروپا باج می­دهند تا موقعیت امیریشان حفظ شود.

    هویت و ساختار انقلاب اسلامی با سازش و باج­دهی سازگار نیست. حفظ استقلاب هزینه هنگفت دارد. این هزینه را هم ملت و هم دولت تاکنون ظرف 41 سال پرداخته و اقدام ایرانیان در دنیا شاخص است امید که دولت­ها سر عقل آیند و اگر بناست مذاکره یا تعاملی صورت بگیرد ضمانت اجرایی داشته باشد.

    والسلام

    شماره روزنامه:6955
    این مورد را ارزیابی کنید
    (0 رای‌ها)
    آخرین ویرایش در دوشنبه, 23 تیر 1399
    سردبیر

    روزنامه عصرمردم در۱۶آدر سال ۱۳۷۴ به نام عصرو با رویکرد فرهنگی سیاسی اجتماعی  وبا گستره استانی به مدت ۴ سال بدون وقفه انتشار یافت با توجه به استقبال خوب مخاطبان با نام عصرمردم  و با گستره سراسری در استان‌های جنوبی و مرکزی کشور توزیع شد مهم‌ترین ابتکار و موفقیت روزنامه عصر مردم از آغاز تا به اکنون که ۲۵ سال از انتشار آن می‌گذردانتشار هفته‌نامه ها و ویژه نامه های شهرستانی است که هم اکنون نیز تعدادی از آنها در حال انتشارند.

    https://asremardom.ir/

    ارسال نظر

    لطفا از نوشتن با حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.
    از ارسال دیدگاه های نا مرتبط با متن خبر، تکرار نظر دیگران، توهین به سایر کاربران و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.
    لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.
    در غیر این صورت، «عصر مردم» مطلب مورد نظر را رد یا بنا به تشخیص خود با ممیزی منتشر خواهد کرد.