نکته اول)
شايد شما هم ديده باشيد، در پاره اي مواقع و در جريان آئين ها و مراسم مذهبي، انگشت شماري از شهروندان با نصب پرچم و يا پلاکارد به سردر خانه ها و يا مغازه ها، آن مناسبت را به گونه اي هر چند محدود گرامي مي دارند.
نکته دوم)
چند سال پيش و در جريان سفري کوتاه به ترکيه، در شهر استانبول ديدم که پرشمار بر سردر خانه ها، مغازه ها، قايق ها و کشتي هاي در حال گذر از تنگه بُسفر و حتي، ويلچر فروشنده اي دوره گرد، پرچم هاي بزرگ و کوچک ترکيه نصب کرده اند.
نتيجه گيري اخلاقي)
به نظر مي رسد، آن چيزي که من در استانبول ديدم نشان از پيوند بين مردم و پرچم کشور ترکيه به عنوان يک نماد ملي بود و گاه گاهي که در جريان آئين ها و مراسم مذهبي در کشور خودمان من با نکته اول اين ياداشت مواجه مي شوم، همواره اميد دارم روزي برسد که شهروندان پرشماري – فارغ از هر نوع محدوديت ها و سليقه ها- حتي در قالب نصب يک پرچم کوچک، در جهت «همدلي و همگرايي» در ميهن، آئين ها و مراسم «ملي» و «مذهبي» را گرامي دارند.