نکته اول)
با تمام حواشي پاياني و شتاب در گشايش زود هنگام، در عين حال به نظرم راه آهن شيراز- اصفهان، شاخص ترين و به ياد ماندني ترين پروژه عمراني دولت محمود احمدي نژاد در استان فارس بود.
نکته دوم)
پروژه آزادراه شيراز- اصفهان، بيش از 40 سال پيش مطرح و حدود 10 سال پيش عمليات اجراي ايش آغاز شد. اين پروژه 222 کيلومتري از شاخص ترين پروژه هاي راه سازي در ميانه دو استان فارس و اصفهان است که فاصله کنوني دو شهر اصفهان و شيراز را 140 کيلومتر کاهش مي دهد.
آزادراه شيراز- اصفهان قرار بود ابتدا در سال 97 به بهره برداري برسد اما به دليل پاره اي تنگناها، زمان افتتاح پروژه به سال 98 و سپس به پايان سال 99 افتاد و حالا مسئولان سال 1400 را زمان گشايش اعلام کرده اند.
اين در حالي است که مقامات محلي و کشوري به شدت تمايل دارند به هر شکلي که شده، پروژه تا پايان عمر دولت کنوني به بهره برداري برسد!
نتيجه گيري اخلاقي)
تلاش دولت ها براي اجراي پروژه هاي شاخص، ستودني و اشتياق آنها براي گشايش پروژه در زمان دولت خود امري طبيعي است.
اين رويکرد، منحصر به دولت روحاني نيست و در همه دولت ها- کم و بيش- مشاهده مي شود و با نگاهي منصفانه مي توان گفت، اين حق هر دولتي است.
اما نکته اي که نبايد از آن غافل شد و به عبارتي ديگر، نبايد پروژه هاي عمراني را سياسي کرد گشايش زودهنگام پروژه هاي عمراني است!
اين اتفاق براي پروژه راه آهن شيراز- اصفهان در دولت احمدي نژاد هم اتفاق افتاد و حالا مقامات و مسئولان محلي و کشوري در دولت کنوني بايد مراقب و مواظب اين نکته باشند که قصه راه آهن، اين بار براي آزادراه شيراز- اصفهان اتفاق نيفتد!