استان فارس با مساحت 608/122 کيلومتر مربع يکي از استان هاي بزرگ کشور است که براساس سرشماري سال 1395 جمعيت استان 274/851/4 نفر برآورد شده است. فارس چهارمين استان بزرگ ايران است که بخش عمده آن در مناطق جنوبي قرار دارد و عليرغم سابقه طولاني تمدن بزرگ، شهرستان ها و روستاهاي محرومي دارد که کمتر به رفع نيازهاي آن توجه شده است.
فارس که چشم و چراغ ادبيات و تمدن کهن کشور به شمار مي رود از جاذبه هاي توريستي بي نظيري برخوردار است که به مثابه مرواريدي در تاريکي بي توجه به اهميت توريستي آن سالياني است ميراث فرهنگي و هنري آن به بوته فراموشي رفته و درآمد چندي از اين همه قابليت هاي گردشگري حاصل مردم خوش ذوق اين ديار عايد نمي شود.
اختلاف سليقه مسئولان استان در جذب گردشگر از يک سو و از ديگر سوي خوف از بعضي تبعات ظاهري گردشگران موجب شده کمتر مسئولي جرأت کند برنامه واقع بينانه و مدوني براي جذب و جلب گردشگر خارجي تنظيم و ابلاغ نمايد و اگر هم به مناسبت هايي در فصولي چند تعداد کمي گردشگر خارجي به شيراز و مناطق ديدني فارس راهي مي شوند بيشتر جذب آنها جنبه خصوصي دارد و توسط مهمان پذيرهاي سنتي و يا دفاتر توريستي انجام مي شود. به قول حافظ خودمان، حريف مجلس ما خود هميشه دل مي برد/ علي الخصوص که پيرايه اي بدو بستند... کرونا هم دو سال و اندي است مزيد بر علت شده و توريستي در کار نيست.
نتيجه آنکه فارس بيشتر از هر استان مشابه از نعمت توريست خارجي کمتر برخوردار است. صنايع دستي فارس هم سالياني است جسته و گريخته به محاق رفته و در اکثر نمايشگاه هاي صنايع دستي، بيشتر صنايع اصفهان در معرض فروش است. حتي در نمايشگاه ها و يا مغازه هايي که در محل حافظيه و سعديه به طور سنتي برقرار است.
مضافا اينکه بعضا صنايع دستي چيني ها در اين نمايشگاه ها جا خوش مي کنند. فارس که به لحاظ تنوع آب و هوايي و اختلاف درجه دما يکي از استان هاي بي رقيب به شمار مي رود و در بعضي فصول اختلاف درجه دماي شمال فارس تا جنوب آن به 40 درجه مي رسد و به همين دليل محصولات کشاورزي متنوعي از جمله گردو در شمال و خرما در جنوب آن به دست مي آيد و بافت جمعيتي عشايرنشين آن از ترک و لر و عرب گرفته تا مردمان مهاجر منطقه جنوب فارس و از جمله شيراز را از گويش هاي زباني و نژادي تنوع بسيار بخشيده به نحوي که مرفه ترين آدم ها به فاصله کمي با فقيرترين و محروم ترين آنها همسايه اند.
کشاورزي تک قطبي فارس که بيشتر به کاشت و برداشت گندم معروف است از يک سو و از ديگر سوي خشکسالي هاي مداوم 30 سال اخير و تمام شدن منابع آب زيرزميني چنين گفته اند کارشناسان که اين استان عنقريب از کشاورزي هم همانند گذشته چندان سودي نخواهد کرد و مي بايد از همان زماني که احساس شد کمبود آب آشاميدني و کشاورزي روز به روز بيش و بيشتر مي شود مسئولان اقداماتي براي حفظ منابع آبي مي کردند که متأسفانه نکردند و همه به نوعي خود را درگير مسائل حاشيه اي نمودند و جز زمان گذاشتن براي بررسي اختلافات اين جناح با آن جناح اقدامات اساسي و دورنگري خاصي انجام نشده و اگر سدهايي در استان ساخته شده نيز پيوسته با کم آبي و تبعات ديگري مواجه است که جاي بحث فراوان دارد.
دلمشغولي به احداث قبه و بارگاه در اکثر مناطق استان براي امامزاده هائي که بعضا هويت آنها مجهول است نکته قابل توجهي است که متأسفانه متوليان امر به تبعات سوءاستفاده ها از جمله تضعيف باور مردم نسبت به بقاع متبرکه اصيل و حقيقي توجه نداشته اند و به نام دين و مذهب هر کس هر کاري مي توانسته کرده و دکان هاي ناروايي ايجاد شده است حتي يکي از عرفاي مشهور دوره حافظ در مرکز شيراز لقب امامزاده گرفته و به امامزاده معروف شده است.
عملکرد جزيره اي مراکز فرهنگي از جمله دانشگاه ها، مدارس علميه، روزنامه ها و ساير نشريات و متوليان فرهنگي شهر و حتي عملکرد صدا و سيماي استان موجب شده که ارتباط فرهنگي و علمي بين اين مجموعه کمتر مشاهده شود و اينجانب در طول 40 سال گذشته کمتر شاهد بوده ام استانداري برود در دانشگاه و يا حوزه هاي علميه براي دانشجويان و طلاب از مسائل و معضلات فرهنگي سخن نگويد.
نتيجه آنکه فارس به استانداري فرهنگي و با تدبير نياز دارد که همه سو نگر باشد و صرفا وقت خود و همکارانش را در جلسات و ديد و بازديدهاي اداري تلف نکند.
در فارسي که جايگاه تمدن و هنر کهن سرزمين ايران است مي بايد بيش از ساير استانها به امور فرهنگي و هنرمندان و نويسندگان بهاء داده شود تا فکر خلاق و ذوق سرشار آنها چه در امور مطبوعاتي و چه در موارد ديگر رشد کند و اميد آنها نااميد نگردد.
چه کنيم که براي دريافت هزينه ناچيز فروش روزنامه و يا آگهي هايي از اداره اي که قوت لايموت روزنامه نگاران به آن وابسته است بايد کفشي از آهن داشته باشيم و زور فيل شايد قطره اي از قلمي به روي کاغذ چکي با اکراه روزنه اميدي بگشايد.
راستي تأسف آور است که قلم به دستان را قلم به مزد بخواهيم و در انديشه رشد و تعالي آنها نباشيم و تصور کنيم همانند مطالبه گران هزينه گچ و آجر و سيمانند که اگر همراه نشوند به سلايق شخصي بي اجر و مزد ما جز آزارشان کاري صورت ندهيم.
با اين وصف کدام استاندار يا شهردار تواند جاي خالي فرهنگ رسي و فرهنگ رساني را در اين استان پر کند و به اين فهم و درک برسد که بدون اعتلاي فرهنگ عامه مي توان ذوق و شوق و نظم پذيري و اميد را در سرزمين پارس نهادينه کرد.
سياست زدگي، شعارزدگي و قول و وعده هاي ناشدني هر چند از سر اخلاص هم باشد دوستي خاله خرسه است که جز ضرر به باور ديني و مذهبي و سنت و فرهنگ حاصلي ندارد.
براي پيشگيري از تمامي جرائم و تخلفات و بگير و ببندهاي پرهزينه فقط يک راه بيشتر وجود ندارد و آن اعتلاي فرهنگ و باور عمومي است همان که امروز به مثابه آفتابه لگن صد دست و چلوکباب هيچي ديده مي شوند.
اگر فضاهاي مجازي لجام گسيخته و افسار بريده شده اند و هويت و اصالت مردم ما را نشانه رفته و تزريق نااميدي مي کنند نشانه  اي از بي توجهي مسئولان گذشته و حال ما به تأثيرپذيري و تأثيرگذاري فرهنگي است.
تو خود حديث مفصل بخوان از اين مجمل.
با اين وصف کدام استاندار خوش ذوق فرهنگي در اين وانفساي بي پولي تواند مرهمي بر زخم هاي ناسور شده هنرمندان، روزنامه نگاران و نويسندگان و کوشندگاني گذارد که انتظارهاي طولاني، جسم و روح آنان را نشانه رفته اند؟
والسلام