آرزو ، بوي درخواست و تمنا و خواهش مي دهد و از جنس دعاست . از عادات پسنديده در آستانه سال نو و همچنين در جريان ديد و بازديدهاي نوروزي اين است که همه براي هم سالي خوب و سرشار از پيروزي و موفقيت آرزو مي کنند.

با وجود اين که نمي توان منکر اثر معنوي دعا و انرژي مثبتي که به دنبال دارد شد بايد اذعان داشت که هر دعا و خواستني بدون حرکت در مسير اجابت آن ابتر است . دعا، گونه اي دعوت است که به دنبال آن دعا کننده بايد بستر سازي کند . توکل کردن و شتر را به خدا سپردن کار درستي است اما براي کامل کردن آن بايد زانوي شتر را بست يعني توکل به تنهايي افاقه نمي کند . وقتي ملتي براي يکديگر آرزوي موفقيت و پيروزي مي کنند و يا به دعاي جمعي روي مي آورند بايد بدانند که دعا مانند اهرمي است که نياز به تکيه گاه دارد . تکيه گاه دعا و خواستن و آرزوي فردي و اجتماعي ، حرکت و تلاش فردي و جمعي است .همچنان که دعا براي ظهور منجي به تنهايي کارساز نيست زيرا منتظران مصلح بايد صالح باشند . صالح بودن همان تلاش براي اجابت دعاي ظهور است . کساني که منطق الطير عطار را مطالعه کرده اند مي دانند که مرغان تا زماني که آرزوي رسيدن به سيمرغ را داشتند به جايي نرسيدند اما همين که حرکت کردند و صحراها و کوههاي صعب العبور و درياها را پشت سر گذاشتند و بر مشکلات فائق آمدند و نهراسيدند ، نهايتا 30 مرغ به کوه قاف رسيدند و در آنجا هر چه نگريستند از سيمرغ خبري نبود ولي تلاش آنها بي پاسخ نمانده بود زيرا سيمرغ خودشان بودند . در قرآن کريم نيز بر اين نکته تاکيد گرديده تا زماني که مردم از درون تغيير نکنند ، تغييري در وضعيت آنها ايجاد نخواهد شد . بنابراين قرار نيست فردي بيايد و تنبلي و نخواستن انسان ها را جبران کند . منجي قدرت خارق العاده اي ندارد زيرا مقامش از آخرين پيامبر بالاتر نيست . در واقع قدرت شخصي که قرار است به عنوان نجاتبخش ظهور کند از قدرت منتظرانش سرچشمه مي گيرد که انتظار ظهور او را مي کشند . اگر به چنين باوري برسيم فلسفه انتظار را درک کرده ايم در غير اين صورت انتظار بدون زمينه سازي و حرکت تا صدهزار سال هم نتيجه بخش نخواهد بود .

مسئولين هر سال از توليد بيشتر و توسعه و همچنين برخورداري از قدرت مطلوب سخن مي گويند و همه ي اينها حکم دعا و آرزو و تمنا و خواهش را دارد ولي چنين آرزويي تا زماني که به برنامه ريزي صحيح و خواست و اراده ي جمعي گره نخورد محقق نخواهد شد . در آموزه هاي اسلامي آمده است که دست خدا با جماعت است به اين معنا که تاثير يک فرد بر سرنوشت جمع نمي تواند زياد باشد مگر اين که کاريزما و هژموني فردي به برانگيختگي جمعي بيانجامد که آن هم در کوتاه مدت جواب مي دهد و در دراز مدت مردم بايد اراده ي خود را با هدف جمعي همراستا کنند  !

سال خوب و همراه با موفقيت و شادي و رفاه ، محصول همگرايي جمعي و اعتماد به نفس ملي و مشارکت عمومي و مديريت نخبگان و تبعيت از خواست مردم در تصميم گيري هاست . زيرا عموم مردم در دراز مدت به خطا نمي روند که اگر اين گونه بود نمي توانستند سرچشمه ي مشروعيت بخشي باشند .

سال خوب با تصميمات عاقلانه آغاز مي شود و با مهر تاييد مردم و همراهي آنها اوج مي گيرد . ما در کشوري زندگي مي کنيم که تمامي ابزار توسعه را در اختيار دارد . از نيروي انساني هوشمند گرفته تا منابع غني و موقعيت استراتژيک و جاذبه هاي گردشگري و تنوع آب و هوايي و قرار گرفتن در ميانه ي شرق و غرب و شمال و جنوب و ... لذا نياز اصلي کشور حرکت موازي مردم و مسئولين در راستاي منافع ملي و برخورداري مسئولين از دانشي است که آنها را به تشخيص منافع ملي قادر سازد .

سال خوبي در انتظار ما خواهد بود اگر فرصت شناس باشيم و از تهديدها فاصله بگيريم و به جاي اين که روي صدور ايده و باور و رويکرد ذهني خود به منطقه و جهان تمرکز کنيم و به دنبال تزريق هيجان و تبليغات زباني پر هزينه باشيم  ، ارائه ي الگوهاي قابل تاسي را مطمح نظر قرار دهيم و باور داشته باشيم که صداي توپ پس از شليک به گوش مي رسد و لذا نيازي نيست که قبل از شليک توپ به دنبال توليد صداي آن باشيم .

سال خوبي در پيش خواهيم داشت اگر باور داشته باشيم که قدرت دشمن از ضعف ما سرچشمه مي گيرد و اگر ما با هم باشيم و براي اعتلاي ايران و ايراني تلاش کنيم و نقاط ضعف خود را برطرف سازيم ، دشمن وجود خارجي نخواهد داشت. دشمن مانند شر و بدي است که جاي خالي خير و خوبي را پر مي کند . کسي که عميقا خدا را باور داشته باشد و تمامي رفتارهايش خدايي باشد نبايد از شيطان که مظهر دشمني است بترسد . در آموزه هاي ديني دشمني قدرتمندتر از شيطان وجود ندارد ولي همين شيطان در قرآن اعتراف مي کند که نمي تواند حريف متقين باشد . اين ضعف و ناداني و خطا و لغزش ماست که دشمن آفرين است . سال خوبي در پيش خواهيم داشت اگر کيمياي همدلي را در اختيار داشته باشيم و همراهي را متوهمانه موافقت ديگران با خودمان معنا نکنيم . همدلي را بايد هم سرنوشتي معنا کنيم و قدرت واقعي را در همراهي مردم با خودمان معنا کنيم . سال خوبي در پيش خواهيم داشت اگر شاکر نعمت هاي خداوند باشيم . شاکر بودن صرفا به معناي تشکر زباني نيست بلکه در آموزه هاي اسلامي شکر هر چيزي يعني استفاده صحيح از آن چيز . استفاده صحيح از ايمان مردم و محبت آنها ، استفاده صحيح از قدرت و فرصت ، استفاده ي صحيح از ضعف رقباي منطقه اي و جهاني که البته تمامي اينها در گرو دانش ، تخصص و پاي بندي به ارزش هاي انساني است  .