پرسشی که به دنبال ناکارآمدی نهادهای بین المللی خصوصا شورای امنیت در موضوع غزه و فلسطین افکار عمومی جهانی را با خود درگیر کرده این است که عملکرد نهادهای بین المللی در جهان دو قطبی و یا چند قطبی و حتی تک قطبی چه تفاوتی با یکدیگر دارد . تا پیش از شکل گیری سازمان ملل متحد ، اتحادهای نظامی و مداخله کشورهای برخوردار از حوزه نفوذ استعماری در مناقشات منطقه ای تاثیرگذاری بالایی داشتند . پس از جنگ جهانی دوم ، کشورهای پیروز و اصلی طرف مناقشه یعنی آمریکا ، روسیه ، فرانسه ، انگلیس و چین از حق وتو برخوردار شدند به این معنا که مصوبات شورای امنیت باید به تایید تمامی این کشورها برسد تا قابلیت اجرایی داشته باشد . با این توصیف نفع اصلی از شکل گیری چنین نهادی عاید محدود کشورهایی شد که فاتح جنگ جهانی دوم بودند .

شاید به جرات بتوان گفت علی رغم این که بیشترین قطعنامه های سازمان ملل به موضوع فلسطین و اختلافات بین اعراب و اسرائیل مربوط می شود اما به دلیل حمایت بی قید و شرط آمریکا و اتحادیه اروپا از اسرائیل این کشور در اکثر موارد حاضر به تبعیت از مفاد قطعنامه های این سازمان نبوده که اگر از قطعنامه های سازمان ملل پیروی می کرد ، فلسطینی ها ناگزیر به مبارزه برای رسیدن به حقوق خود نبودند و کشور فلسطین تشکیل شده بود هر چند برخی از گروه های مبارز فلسطینی با اساس شکل گیری کشوری به نام اسرائیل موافق نیستند و راه حل دوکشوری را برنمی تابند ولی اسرائیل حتی حاضر به اعطای چنین امتیازی هم به آنها نیست زیرا آرمان " از نیل تا فرات " که طرح آن روی پرچم این کشور نیز نمود دارد را دنبال می کند . به نظر می رسد طرح راه حل دو کشوری بیشتر برای مواقعی کاربرد پیدا می کند که امنیت شهروندان اسرائیلی در مخاطره باشد زیرا پس از هر جنگ و منازعه ای صهیونیست ها دوباره موضعی طلبکارانه اتخاذ می کنند .

متاسفانه رفتار اکثریت کشورهای عربی خصوصا کشورهای قدرتمند و ثروتمند به گونه ای است که در خوش بینانه ترین حالت نیز نمی توان به چیزی جز احتمال راه حل دو کشوری امیدوار بود .

برخی از تحلیلگران بر این باور هستند که چالش دراز دامن در غرب آسیا در واقع ادامه ی جنگ های صلیبی است با این تفاوت که دنیای مسیحیت ترجیح می دهد که این موضوع در چارچوب اختلاف بین اعراب و اسرائیل مطرح باشد اما حمایت های هدفمند و معنا دار غرب بیانگر چیز دیگری است .

شاید بتوان گفت که وجود چند دستگی بین اعراب و شکاف بین فلسطینی ها از یک سو و بی توجهی به اهمیت جنگ اقتصادی با اسرائیل از سوی دیگر ، منازعات نظامی را بی نتیجه می گذارد .ضمن این که تنها بخشی از فلسطینی ها به صورت جدی پیگیر حقوق سیاسی و سرزمینی خود هستند و عده ی زیادی از آنها به سایر کشورها مهاجرت کرده و تنها گاهی در تظاهرات خودی نشان می دهند . در حالی که بیش از نیمی از ساکنان کشور اردن فلسطینی هستند اما این کشور طرفدار راه حل دوکشوری و مخالف با مواضع حماس و طرفداران این گروه است . فلسطینی های ساکن کرانه باختری هم اغلب راه حل دوکشوری را دنبال می کنند و مذاکره و دیپلماسی را بر منازعه ترجیح می دهند . فلسطینی های ساکن در کشورهای عربی و سایر کشورها نیز با جنایت های رژیم صهیونیستی برخورد احساسی دارند و اتفاق نظری که بین قوم یهود در سرتاسر دنیا دیده می شود در بین فلسطینی ها قابل مشاهد نیست . پراکنده گی جمعیت فلسطینی ها به گونه ای است که اختلاف آماری در خصوص جمعیت آنها بین 45 تا 90 درصد است که این امر نشان دهنده ی حل شدن هویت آنها در هویت سایر ملت هاست. اطلاعات دقیقی که نظامیان صهیونیستی از محل حضور جنگجویان حماس دارند نشان می دهد که بخشی از ساکنان غزه نقش ستون پنجم را برای اسرائیل بازی می کنند و نکته جالب این است که تصمیم در خصوص قطع و وصل اینترنت در غزه در اختیار اسرائیلی هاست که نشان می دهد هر گاه قصد دریافت گزارش داشته باشند اینترنت را وصل می کنند و هر گاه بخواهند مانع اطلاع رسانی خبرنگاران از فجایعی که در غزه رخ می دهد شوند ، اینترنت را قطع می کنند.

موضوعی که باید ملحوظ نظر قرار گیرد اختلاف نظر فلسطینی ها پیرامون ارزیابی اقدامات حمایتی کشورهای حامی فلسطین است که بیانگر نفوذ رسانه های غربی در اذهان اغلب فلسطینی هاست !

نکته ی دیگری که باید به آن توجه داشت تاثیر کمک های مالی کشورهای عربی محافظه کار بر سمت گیری دیدگاه فلسطینی هاست تا جایی که برخی از کشورهای اسلامی اصرار دارند که موضوع فلسطین را نه یک دغدغه ی اسلامی بلکه یک دغدغه ی عربی بدانند . در واقع آنها می خواهند فلسطین را وجه المصالحه منافع سیاسی و اقتصادی قرار دهند و اغلب فلسطینی ها توجهی به این موضوع ندارند .

در نهایت به نظر می رسد که فلسطینی ها قبل از هر چیز باید تکلیف خود را از جهات گوناگون با خودشان روشن کنند تا بازیچه ی دست مثلث غربی ، عبری و عربی نشوند و از موج ایجاد شده در افکار عمومی جهانی در واکنش به نسل کشی صورت گرفته در غزه نهایت استفاده را ببرند.