از آنجایی که اغلب جویندگان کار خانگی در ایران به طبقات متوسط به پایین تعلق دارند و از آنچنان سرمایه ای برخوردار نیستند که بتوانند با خرید مغازه و ایجاد کارگاه و تهیه دستگاه های گران قیمت به کار و تولید بپردازند ، همراهی دولت برای راه اندازی مشاغل خانگی می تواند تا حد زیادی به ایجاد فضای کسب و کار یاری برساند .

بهره گیری از وام های کم بهره برای خرید ابزار کار و مواد اولیه و همچنین به رسمیت شناخته شدن کارآفرینان تا جایی که حتی بتوانند یک تشکل صنفی برای دفاع از منافع خود داشته باشند به آنها برای پیوستن به خیل شاغلان خانگی انگیزه می بخشد ضمن این که با به ثبت رسیدن مشاغل خانگی دولت به آمار مرتبط با شاغلان در خانه نیز دسترسی خواهد داشت .

البته مشاغل خانگی خصوصا در شهرها که اغلب مردم در آپارتمان ها زندگی می کنند نباید با ایجاد آلودگی ، سر و صدا و رفت و آمد آزار دهنده و نقل و انتقال اشیاء سنگین همراه باشد . خیاطی، دورکاری با رایانه ، تولید غذای خانگی ، صنایع دستی ، تدریس خصوصی ، مراقبت از سالمندان ، آموزش خط، گلدوزی روی پارچه ، تعمیر و تعویض قطعات لوازم الکترونیکی کوچک ، ساخت جواهر آلات و زیورآلا ، قالیبافی ، گیوه دوزی ، دوخت کیف چرمی ، تولید انواع عروسک و ... از جمله مشاغلی است که راه اندازی آنها با ایجاد مزاحمت همراه نیست هر چند لزوم پای بندی شاغلین در خانه به قوانین مرتبط با کار خود ایجاب می کند که دولت در جریان فعالیت آنها باشد و در صورت بروز مشکل از آنها حمایت کند.

رواج مشاغل خانگی به چند دلیل می تواند برای ساکنان در شهرها خصوصا کلان شهرها سودمند باشد:

کاهش هزینه ی رفت و آمد و دور بودن از مضرات ترافیک ، رسیدگی به امور خانه ، بالا بردن امنیت خانه با حضور حداقل یک نفر در آن ، صرفه جویی در هزینه آب و برق و اجاره که قیمت کالای تولیدی را پایین می آورد ، امکان بارداری و پرورش فرزند برای بانوان شاغل در خانه و مشارکت در تولید ملی از جمله دلایلی است که زوج ها را برای استقبال از فعالیت اقتصادی در خانه ترغیب می کند.

رواج مشاغل خانگی در کشورهای آمریکا و چین که رتبه ی اول و دوم اقتصاد جهانی را دارند نشان می دهد که مشاغل خانگی تا چه اندازه می تواند در بالا بردن رتبه ی اقتصادی یک کشور حائز اهمیت باشد. 42 میلیون نفر در آمریکا در خانه برای خود تولید درآمد می کنند. چندین برابر همین جمعیت در چین در خانه ها و یا کارگاه های محلی که به صورت تعاونی اداره می شود کار می کنند .چینی ها ظرف 40 سال گذشته با رویکرد به مشاغل خانگی نقش قابل توجهی در رشد اقتصادی و تولید ثروت برای این کشور داشته اند .

90 درصد برندهای معروف چرم ایتالیا توسط افراد شاغل در خانه تولید می شود . در کشورسوئیس قطعات گوناگون انواع ساعت در خانه ها تولید شده و سپس جمع آوری و مونتاژ می گردد ، در برخی از کشورها یک شرکت تولیدی با تقسیم بندی کارها بالاتر از 90 درصد کارهای خود را توسط شاغلان در خانه انجام می دهد به این صورت که در ابتدای روز به میزان مشخصی قطعات و مواد اولیه به فرد شاغل در یک منزل تحویل داده می شود و فردای آن روز قطعات سرهم بندی شده تحویل گرفته شده و برا ی مونتاژ نهایی به کارگاه اصلی انتقال می یابد .

ایرانیان خصوصا ساکنان در روستاها بخش مهمی از کارهای خود را در خانه انجام می دادند و هنوز هم این رویه دنبال می شود برای نمونه رواج صنعت ملکی یا گیوه دوزی در گرو این بود که ابتدا زنان با استفاده از نخ های مخصوص روآر بافی کنند و ملکی دوزها با استفاده از یک جفت روآر یک ملکی می دوختند به طوری که هر زن با بافتن 15 جفت روآر در ماه سهم قابل ملاحظه ای در تولید حداقل 7 جفت کفش ایفا می کرد .

در حال حاضر سهم مشاغل خانگی در اقتصاد ایران بین 4 تا 6 درصد است که بین 2 تا 5/2 درصد تولید ناخالص داخلی را شامل می شود و قابلیت افزایش بالایی دارد زیرا بخش قابل توجهی از ساکنان کلان شهرها را روستائیان و شهرستانی هایی تشکیل می دهند که با فعالیت اقتصادی در خانه بیگانه نیستند .

امروزه پیشرفت تکنولوژی امکان استفاده از رایانه ها را در هر مکانی امکان پذیر ساخته به طوری که انجام بسیاری از کارها از تایپ و حسابداری و طراحی و برنامه نویسی و کارهای گرافیکی گرفته تا خرید و فروش ارز دیجیتالی و ترجمه و ویراستاری و ... در خانه امکان پذیر است . گاهی می بینیم یک شخص سفارش کاری را که باید انجام بدهد از یک شرکت خارجی در کشوری دیگر دریافت می کند و چون با دلار و ارز خارجی مزد می گیرد درآمد قابل ملاحظه ای عایدش می شود .

نوع کارهای قابل انجام در خانه به اندازه ای زیاد است که می توان ادعا کرد دیگر دلیلی برای بیکاری وجود ندارد . تنها چیزی که می ماند این است که همه به نقش کار در بهبود اقتصاد کشور باور داشته باشند و دولت هم در کنار مردم از مشاغل خانگی به شکل ویژه حمایت کند.