ایران از دیرباز به دلیل قرار گرفتن بین شرق و غرب و عبور راه ابریشم از این سرزمین و همچنین قرار گرفتن بین سرزمین های سرد شمالی با آب های گرم جنوبی و برخورداری از اعتدال نسبی هوا همواره در تیررس نگاه آزمندانه ی شرقی ها ، غربی ها و شمالی ها قرار داشته است . کشف نفت و انواع مواد معدنی و موقعیت ژئوپولیتکی ایران ظرف دو سده ی گذشته به اهمیت این سرزمین افزوده و به همین دلیل دوستی و دشمنی با ایران برای تمامی کشورها مفهوم و آثار خاص خود را به دنبال دارد .
گوناگونی هجوم ها از شمال و مشرق و مغرب به سرزمین ایران که سرحدات آن همواره دستخوش تغییر بوده ظرف چندین هزاره موجب گردیده که ساکنان این سرزمین به تدریج در مورد شیوه ی مبارزه با بیگانگان و مهاجمین به معیارهای مشترکی باورمند باشند تا علی رغم اختلافات دینی و قومی و مذهبی بتوانند ظرف مدت کوتاهی در برابر هجمه های ناگهانی برای کاستن از میزان توفیق دشمنان با یکدیگر همداستان شوند. براساس روایت های تاریخی اگرچه سپاهیان اسکندر ابتدا ایران را به تصرف خود درآوردند و بر جان و مال مردم مسلط شدند اما جانشینان او به دلیل اختلافات فرهنگی و نوع انتظارات باج خواهانه ای که از ایرانیان داشتند به تدریج مغلوب ایستادگی پارت های ایرانی شدند که این مقاومت ها نهایتا به تاسیس سلسله اشکانی منجر شد .
اعراب نیز که ابتدا با وعده های امیدوارکننده به ایران وارد شدند و بنا بود با ورود خود نقطه ی پایانی بر اختلافات طبقاتی باشند اما همین که قاعده ی بازی را تحت تاثیر بازگشت به جاهیلیت عربی تغییر دادند و مدعی برتری عرب بر عجم شدند و با وارد کردن فشارهای مالیاتی مردم ایران را به تنگ آوردند با واکنش هوشمندانه ایرانیان روبرو گردیدند و ایرانیان با بهره گیری از اختلافات داخلی اعراب با یک سوگیری حساب شده به نفع اقلیتی از خاندان پیامبر (ص) که به دنبال پیاده سازی آموزه های اصیل اسلامی بودند در سمت درست تاریخ ایستادند و در دو مرحله هم دست خلفای اموی را از حکومت کوتاه کردند و هم خلفای عباسی را سر جای خود نشاندند . کاری که ایرانیان با اعراب کردند در هیچ کجای سرزمین های اسلامی تکرار نشد نه در مصر و نه در شام و نه در حبشه زیرا آنها هم زبان عربی را پذیرفتند و هم به معیارهای دوگانه خلفای اموی و عباسی تن دادند ولی ایرانیان نه تنها زبان و فرهنگ خود را حفظ کردند بلکه ضمن تاثیرپذیری مثبت از ارزش های اسلامی و تبیین آنها ، خدمات شایانی به اسلام کردند و در راستای بهبود خط و صرف و نحوعربی و گرم کردن بازار علم اقدامات ارزنده ای داشتند که در تاریخ به ثبت رسیده است .
مغولان نیز که پس از هجوم به ایران ابتدا چهره ای خونریز و بی رحم و مغایر با ارزش های متمدنانه از خود به نمایش گذاشتند در ادامه مقهور فرهنگ ریشه دار ایرانی شدند و در آن هضم گردیدند .
و این روند بارها تکرار شد به طوری که در عصر رواج استعمار نیز با وجود نفوذ افراد وابسته به انگلیس و روس در ارکان دولت ها آنها هرگز نتوانستند چهره ی یک استعمارگر را از خود در ایران به نمایش بگذارند و ناگزیر شدند به ارزش های ایرانی احترام بگذارند .
دلبستگی ایرانیان به آب و خاک و فرهنگ ریشه دار خود در حدی است که با وجود این که میلیون ها ایرانی هم اکنون در آمریکا و اروپا و استرالیا و سایر کشورها سکونت دارند و بعضا بر سر برخی موضوعات با حکومت ایران نیز زاویه پیدا کرده اند اما زیر بار تحقیر کشور خود نمی روند که نمونه بارز آن در جریان تجاوز رژیم صهیونیستی و آمریکا به اثبات رسید و این در حالی است که دشمنان ایران با راه اندازی شبکه های خبری که عمدتا به دنبال فروپاشی فرهنگی در ایران بودند و سالها در این زمینه سرمایه گذاری کرده بودند ، تیرشان به سنگ خورد و آموختند که باید به ایرانیان به دلایل گوناگون احترام بگذارند .
تردیدی نیست که ما ملت ثروتمندی هستیم اما این ثروت را نباید تنها در اعماق خاک جستجو کرد بلکه بزرگترین ثروت ایرانیان فرهنگی است که ریشه در گونه ای همزیستی چندین هزار ساله دارد و به همین دلیل کارگزاران و کسانی که امورات کشور را مدیریت می کنند باید چنین ثروتی را پاس بدارند و در جهت همگرایی روزافزون ایرانیان در سراسر جهان حرکت کنند و زمینه ای را فراهم سازند تا نیروهای انسانی ارزشمند ساکن در سایر کشورها و ثروت عظیمی که با خود برده اند دوباره به ایران بازگردد و تمامی کسانی که دلبسته این آب و خاک هستند بتوانند زیر یک پرچم از داشته های خود حراست نمایند که این مهم در گرو سعه ی صدر تمامی جریان های سیاسی و تغییر فضا با محوریت منافع ملی است زیرا هیچ چیز بالاتر از ایران نیست !
ملت ایران اکنون روی سکوی پرشی قرار گرفته اند که آنها را در موقعیت برداشتن یک خیز تاریخی قرار داده است . بی گمان در سایه ی پرهیز از افراط و تفریط ، همراهی با اکثریت مردم ، پررنگ کردن نمادهای ملی و میهنی ، در اولویت قرار دادن ساماندهی به اقتصاد و تقویت روابط با همسایگان و تعامل با کشورهایی که به اصل احترام متقابل پای بند هستند و نگاه باج خواهانه ای ندارند ، می توان در جهت سرافرازی روز افزون ایران دوست داشتنی گام برداشت.