آمريکا مي گويد ويروس کوويد 19 از آزمايشگاه چين بيرون آمده و چين مي گويد از آزمايشگاه آمريکا اما هيچکدام نمي گويند همراه با مسافرين فضايي به هنگام بازگشت به زمين منتقل شده اند و يا آنکه پرده دري لايه اوزن و گازهاي گلخانه اي باعث آسيب پذيري و تغييرات آب و هوايي شده به نحوي که شرايط طبيعي زيست در کره زمين دچار اختلال شده و مردم و ساير جانداران را در معرض خطر و نابودي قرار داده است.
راستي کشورهاي صنعتي با زمين چه کردند که اين بهشت خدايي به اين روز افتاده که جنگل هاي انبوه و وسيع يکي پس از ديگري طعمه آتش مي شوند و محيط زيست، انسان و گياهان و جانوران را آسيب پذير کرده اند؟ توفانها و سيل هاي ويرانگر را چه کسي به ياد دارد؟
قدر زمين و نعمت هاي آن را ندانستيم و اينک کشورهاي آمريکا، روسيه و چين و بعدها ژاپن و شايد هم در آينده اي نه چندان دور ايران هم به دنبال زميني ديگر در فضا جستجوگر و سرگردان شوند.
در منظومه شمسي که تاکنون سياره اي با شرايط زمين پيدا نشده و اگر هم در آينده در منظومه هاي ديگر پيدا شود که بيشتر بتوان در آنجا زندگي کرد چيز تازه اي يافت نشده بلکه به قول حافظ خودمان: «آنچه خود داشت ز بيگانه تمنا مي کرد.»
زميني که اين همه فايده به موجودات زنده رسانده و از آب و آفتاب و باد و باران گرفته تا خاک و آتش و معادن و گل ها و گياهان و هواي تازه و نسيم روح بخش چه کم دارد که ما از سطح تا اعماق آن را تخريب کرده، هوايش را آلوده و فضايش را مسموم کرده ايم؟
زميني که حتي بلاياي طبيعي اش هم فايده رسانند و به ما مي آموزند که چه کنيم تا مصونيت بيشتري پيدا کنيم چه کم دارد که به دنبال سيارات ديگر ميلياردها دلار هزينه مي کنيم و براي پيدا کردن سياره قابل زيست ديگري زمين را فراموش مي کنيم؟
اين سخنان بدين معني نيست که از پژوهش هاي علمي و فضايي دست برداريم و به حال خود برسيم. بلکه برعکس بايد از اين پژوهش ها و ناکامي ها درس بگيريم و بدانيم وقتي اميدمان از زندگي در ماه و مريخ و زهره و بالاتر از آنها قطع شده و جز با سيارات غيرقابل زيست و بدون آب مواجه نشده ايم حداقل قدر زمين را بدانيم و براي حفظ اين نعمت خدادادي همه با هم متحد شويم و قبل از آنکه دير شده باشد به اين فهم برسيم که زمين همان گوهر نايابي است که در ناکجاآبادها به دنبال آن مي گرديم و پيدايش نمي کنيم اما روي آن زندگي مي کنيم !
و اما بعد؛
بشر امروز و ديروز و پار و پيرار، بسياري از بيماري هاي مسري از جمله وبا، طاعون، حصبه، آبله، کزاز، فلج اطفال، سل و نهايتا آنفلوآنزا و مالاريا را پشت سر گذاشته و براي گريز از آنها واکسن و يا دارو کشف و تهيه کرده است.
اما هيچ يک از آنها همانند کوويد 19 جهش هاي دوره اي نداشته اند، از کجا معلوم که اين واکسن ها بتوانند پاسخگو و يا مداواکننده جهش هاي بعدي باشند؟
دلتا در هند فاجعه آفريد، در ايران ما هم اينک در حال فاجعه آفريدن است. چند روز قبل عنوان شد که جهش نوظهوري در فيليپين کشف شده که از دلتا بدتر است. اينک اين سئوال مطرح است که جهش هاي آتي تا کي ادامه دارند و چه نسل هايي در آينده با اين ويروس به گورستان روانه مي شوند؟
آيا اين بيماري هاي نوظهور نشانه اي از تغييرات آب و هوايي زمين نيستند؟
آيا سرطان هاي کشنده به علت تغييرات ژنتيکي دانه هاي گياهي و دست بردن در نظم و قوانين طبيعي نيستند؟
آيا تغذيه هاي ناشي از تهيه مواد دستکاري شده موجب بروز سرطانها نشده اند؟
آيا زندگي آپارتماني و نشستن در سايه و دور بودن از نور و گرماي خورشيد آدمي را آسيب پذير نمي کند؟
اين سئوالات و بسياري از سئوالات ديگر که در آينده از يکديگر خواهيم کرد همه بيانگر دور شدن از زندگي طبيعي و سرعت بخشيدن به ماشين و ورود به يک چالش مستمر ناآرامي است که انسانها را از نعمت امنيت و آرامش دور مي کند و اثرات مخرب بمب هاي اتمي و هيدروژني آشکار مي سازد.
خداوند در قرآن فرموده: «هُوَ انشاءکم من الارض و استعمرکم فيها فاستغفرو...» [خداوند زمين را ايجاد کرد براي شما تا آن را آباد کنيد پس توبه کنيد]
آيا زمان توبه بشر از خرابي ها، جنايت ها، جنگ و ستيزها و برادرکشي ها فرا نرسيده؟
آيا زمان آن نرسيده که براي حفظ نسل هاي آينده و براي حفظ اصالت و هويت زمين از اسب سرکش جهل و غرور پياده شويم و از همين ويروسي که فوج فوج ما را مي کشد درس بگيريم و به خويشتن خويش بازگرديم؟
اگر قرن ها زمين آنچنان لطيف و روح نواز بود که شاعران جز از گل و مي و معشوق و سرو و آب روان نمي سرودند، امروز زمين چنان آلوده است که جز از ارتفاع دود و جيغ بنفش و آبرفت خون نمي سرايند!
به نظر مي رسد با اين وصف قيامت و پايان زمين نزديک شده آيا مي توانيم زمان آن را به تأخير اندازيم؟ بازگرديم به راه مقصود
گرگ کي باشد و روباه که بود؟
والسلام