سقوط کابل و اتفاقات دلخراشي که در جريان خروج نيروهاي آمريکايي و ناتو و متعاقب آن روي داد بسياري را بر آن داشت تا از اين رويداد براي افشاي چهره ي حقيقي دولت آمريکا بهره گيري نمايند در حالي که آگاهان به جريان هاي زير پوستي در دنياي سياست از قبل هم مي دانستند که دولتمردان آمريکايي صرفا در چارچوب منافع اقتصادي خود رفتار مي کنند و ژست حقوق بشري آنها تنها به منزله لباسي است که براي شرکت در مراسم رسمي مي پوشند . ما اگر تاريخ آمريکا را از ابتداي شکل گيري مرور کنيم متوجه مي شويم که با تجاوز و قتل و کشتار آغاز مي شود .آمريکا کشور مهاجراني است که تنها بر سر منافع مشترک يک ملت را تشکيل داده اند . آمريکايي ها بارها پيماني را که با سرخپوست ها براي به رسميت شناختن محدوده ي زيستگاهشان با آنها بسته بودند زير پا گذاشتند و در چندين مورد صرفا براي اين که راه آهن خود را از سرزمين سرخپوست ها بگذرانند به تجاوز و قتل و کشتار دست زدند و حتي نسل کشي کردند و فيلمش را هم ساختند و بابت ساخت فيلم جناياتشان هم از تماشاگران سينما پول گرفتند ! سياستمداران آمريکايي اگرچه در مناسبات بين دولت و ملت خود مرزبندي هاي اخلاقي را رعايت مي کنند و بر اجراي قانون اصرار دارند و اگر کسي حتي رئيس جمهور آن کشور مرتکب تخلف مالي و اخلاقي شود با او برخورد علني مي کنند اما در رابطه با ساير ملت ها چنين رويه اي ندارند . آنها سياست را درگير اخلاق نمي کنند اما براي رفتارهاي غيرانساني توجيهات اخلاقي مي تراشند !
آمريکا پس از فروريختن سازه هاي دو قلو در 11 سپتامبر تاکنون چندين برابر خسارتي که متحمل شده کاسبي کرده و اين روزها نيز در صدد محاکمه مجدد مظنونان به حمله و کشف ارتباط آنها با عربستان سعودي براي دوشيدن مضاعف اين کشور است . هر فرد با هر مليتي اگر پول کافي و دانش و تخصص بالا و هنر خارق العاده اي داشته باشد مشروط به اين که حضورش در آمريکا مخاطره آميز نباشد مي تواند مجوز اقامت در آمريکا بگيرد و به تدريج از حقوق شهروندي هم برخوردار شود ؛ درواقع همين منطق ، آمريکا را به قدرت اول جهان تبديل کرده است چرا که همزمان مي تواند تمامي لوازم توليد قدرت و ثروت را در خود جمع کند . تعريفي که يک دولتمرد آمريکايي از اخلاق دارد تنها در چارچوب منافع ملي کارکرد پيدا مي کند . کلينتون حق ندارد به ملت خودش دروغ بگويد اما اگر بوش به دروغ و با بهانه اي واهي به عراق و افغانستان حمله کند مورد بازخواست قرار نمي گيرد و دادگاهي نمي شود . فرمانده اي که عده اي زن و کودک را در آسمان هدف قرار مي دهد با اين استدلال که هدفش ساقط کردن يک جنگنده بوده تشويق مي شود . بخشي از اين تشويق بابت عذاب وجداني است که بعدها به سراغ او خواهد آمد تا در الکل و مواد مخدر غرق شود و فراموش کند چه جنايتي مرتکب شده است . خودکشي کهنه سربازان در آمريکا و انگليس ريشه در همين بازگشت به فطرت و يادآوري جنايت هاي غير قابل توجيه دارد ! در سراسر دنيا امتيازاتي که به جنگجويان تعلق مي گيرد در همين راستا قابل توجيه است چرا که جنگجويان کساني را به خاطر منافع کشورشان مي کشند که آنها را نمي شناسند . جالب است که دادگاه هاي آمريکا حتي براي بستگان درجه يک گروگان هاي آمريکايي که دچار استرس شده بودند خسارت گرفتند و به شيوه هاي گوناگون انتقامجويي کردند چرا که براي ديپلمات هاي خود ارزش قائل هستند اما ظرف دو دهه ي گذشته ميليون ها نفر را در عراق و افغانستان کشتند و خم به ابرو نياوردند به همين دليل کساني که دولتمردان آمريکايي را نصيحت مي کنند و تصميم دارند با پند و موعظه آنها را در مسيري ديگر قرار دهند آب در هاون مي کوبند . اگر چه با آمريکا بايد مانند خودش رفتار کرد اما چنين رفتار متقابلي يک شرط دارد و آن هم اين که قوي باشي ؛ حال برخي از کشورها مانند ژاپن و کره ترجيح مي دهند که در سايه ي مدارا و امتيازدهي زير سايه آمريکا به يک قدرت اقتصادي تبديل شوند . برخي ديگر از کشورها براي مبارزه با آمريکا و ايستادگي در برابر زياده خواهي هايش به ساير قدرت ها تکيه مي کنند و برخي ديگر همزمان مي خواهند در برابر تمامي قدرت هاي زورگوي جهان ايستادگي کنند که البته نمي توانند مگر اين که طي ساليان متمادي با يارگيري از ميان کشورهاي تحت ستم براي تشکيل ائتلاف بر عليه زورگويان که بسيار زمانبر است گشاينده راهي متفاوت باشند که البته هزينه هاي آن اغلب بر ملت خودشان تحميل مي شود و همواره بايد تجربه کننده ي بحراني جديد باشند و در برابر امواج امپراتوري هاي رسانه اي عقب نشيني نکنند و نکته ي مهم اين که در چنين راه ناهمواري احتمال لغزش هم وجود دارد ! چرا که اولين شرط مبارزه براي رسيدن به هدف بقاي در قدرت است !
فهم اين واقعيت که آنچه دنيا را مي چرخاند اقتصاد است به دولتمردان کشورهاي تحت ستم کمک مي کند که راهي معقول براي گرفتن حق خود در چنين جهاني که سهم کشورهاي قدرتمند در ترسيم آينده جهان از ساير کشورها بيشتر است ، پيدا کنند . در ميدان سياست هر اقدامي بايد نتيجه محور باشد . البته اين که ما وانمود کنيم به نتايج دلخواه خود رسيده ايم تا اين که واقعا رسيده باشيم روي جلب اعتماد عمومي و يا مخدوش شدن آن تاثير فراواني دارد !
از آنجايي که يک سياستمدار باورمند به ارزش ها براي محقق ساختن ايده هاي اخلاق مدارانه خود نياز به بقا دارد اگر در جريان تلاش براي بقا  ، عدالت را زير پا بگذارد در واقع فلسفه وجودي خود را زير سئوال برده است و اينجاست که اخلاق با سياست زاويه پيدا مي کند ؛ اين که سياستمداران در جريان زمينه سازي براي بقا به دام وسوسه هاي رنگارنگ بيفتند يا نيفتند خود داستاني ديگر دارد. دورنشيني برخي از متشرعين از دنياي سياست دو دليل عمده دارد يکي اين که مي گويند درسش را نخوانده ايم و ديگر اين که از لغزش در اين مسير پرپيچ و خم و باريک و قرباني کردن هدف پيش پاي وسيله ، هراس دارند . زيرا انسان باورمند گاه در تلاش براي بقاي در قدرت از خود بيخود مي شود و در حالي اخلاق را زير پا مي گذارد که براي پاي بند کردن همگان به اخلاق قدرت را به دست گرفته است . اگر چه از اين سخنان نمي شود نتيجه گرفت که سياست ورزي الزاما به منزله ي نفي اخلاق است اما چون حراست از تلازم اخلاق و سياست مانند حرکت روي لبه ي شمشير است ، بسياري را به محافظه کاري و ساحل نشيني سوق مي دهد ! برخي با ارائه ي نمونه هاي بيشمار تاريخي به دنبال اثبات اين نکته هستند که همزيستي مسالمت آميز اخلاق با سياست ديرپا نيست چرا که در دنياي سياست گاه شرايط اقتضا مي کند که اخلاق را به مرخصي بفرستيم .در پايان بايد گفت سياست ورزي همراه با اخلاقمداري اگر چه غيرممکن نيست ولي بسيار دشوار است .