در سال 538 پیش از میلاد به فرمان کوروش بزرگ هخامنشی لوحی از گل پخته ساخته شد که در آن برای اولین بار از حقوق بشر سخن به میان آمد.

یهودیانی که در اسارت بخت النصر پادشاه بابل گرفتار بودند، کوروش با فتح بابل آنها را آزاد کرد و به آنها اجازه داد به موطن خود باز گردند و به آداب و عبادات خود بپردازند.

اخلاف یهودیان در کسوت و سیرت صهیونیست ها اینک چماق حقوق بر علیه بشر بلند کرده اند در شرایطی که بدترین، زشت ترین و جنایتکارانه ترین رفتار ننگین خود را بر علیه فلسطینیان اعمال کرده و می کنند. فلسطینیانی که می خواهند در سرزمین مادریشان باشند.

با ظهور اسلام در شبه جزیره عربستان، حقوق بشر از طریق وحی در آیات الهی به روشی نازل و ارایه شد. زنان و دختران بخش عمده ای از حقوق پایمال شده خود را به دست آورده اند و از یوغ بردگی و دست افزاری رها شدند.

امام علی(ع) اعلام کرد که «ولا تکن عبد غیرک وقد جعلک الله حرا» [برده دیگری مباش که تو را خداوند آزاد آفریده است.]

امام حسین(ع) در صحرای کربلا مقابل یزیدیان با صدای بلندی فرمود: «اگر دین ندارید، لااقل آزاده باشید.»

آزادگی و حق طلبی با روح اسلام عجین شده است.

ایرانیان در طول تاریخ با آزادگی و حرمت زندگی کرده اند، هنر که مولود اراده آزاد برای نمایشی از تمدن و خلاقیت و زیبادوستی است در تمامی دوران های تاریخی حاصل کار و تلاش و پاسداشت حقوق بشر است.

اعلامیه جهانی حقوق بشر در تاریخ دهم دسامبر 1948 در پاریس به تصویب رسید که بخش عمده ای از آن ملهم از حقوق بشر کوروش و حقوق بشر اسلامی است.

محور اساسی این حقوق آزادی، عدالت و صلح است.

آزادی بیان و عقیده از طریق حاکمیت قانون، حقوق برابر زن و مرد، عدم تمایز بین انسان ها از لحاظ نژاد، رنگ، زبان، مذهب و عقاید سیاسی از جمله ویژگی های حقوق بشر در ماده 1 آن اعلامیه است.

در مواد 3 و 4 هر انسانی محق به زندگی، آزادی و امنیت فردی است. هیچ احدی نباید در بردگی یا بندگی نگاه داشته شود.

در ماده 5 آمده که هیچکس نباید مورد شکنجه و آزار و بی رحمی قرار گیرد.

در ماده 7 آمده که همه در برابر قانون برابرند.

دسترسی مؤثر به مراجع دادرسی از طریق محاکم، عدم تبعید و توقیف و حبس خودسرانه و دادرسی آشکار از جمله مواردی است که در مواد 8 و 9 و 10 همان قانون آمده است.

عدم مداخله و مزاحمت در قلمرو خصوصی و حفظ شرافت و آبروی افراد نیز از جمله مواردی است که به آن اشاره شده است.

برخورداری از پناهندگی و پناهجویی در کشورهای پناه دهنده نیز یکی از حقوقی است که برای انسان ها به رسمیت شناخته شده است.

رضایت کامل همسران برای ازدواج، حفظ خانواده به وسیله جامعه و حکومت و حق مالکیت، آزادی اندیشه و حق انتخاب دین و تغییر مذهب نیز موارد دیگری از اعلامیه حقوق بشر است.

موارد دیگری به تفکیک در اعلامیه جهانی حقوق بشر آمده که ذکر تمامی آنها در حوصله این نوشتار نیست.

مختصر آنکه امروز دولت های کشورهای اروپایی و آمریکا که منادی حقوق بشر و اعلامیه جهانی آنند در شرایط فعلی و حتی بعد از امضا اعلامیه مواردی از آن را نقض کرده اند. جنگ طولانی آمریکا در ویتنام، جنایت های آمریکا در افغانستان، عراق، ایران، سوریه، کره و دخالت های مستقیم و غیرمستقیم در کشورهای آفریقایی و آمریکای جنوبی، همه حکایت از زیر پا گذاشتن حقوق ملت هاست.

در آمریکا نیز از ابتدای تأسیس این کشور تاکنون تبعیض نژادی رواج داشته و حقوق سیاهان و بومیان آمریکا نادیده گرفته شده است.

در تظاهرات کم نظیر و اخیر مردم آمریکا در مقابله با تبعیض نژادی هر روز پلیس و نیروهای نظامی تعدادی از مردم بیگناه را به خاک و خون کشیده عده بسیاری را زندانی کرده اند.

روح حاکم بر دولت و کنگره و سنای آمریکا، روح پذیرش حقوق بشر نیست آنها حتی با مردم خود هم سر سازگاری ندارند.

اینک این سؤال برای تمامی مردم دنیا و ملت شریف ایران مطرح و بی پاسخ مانده است که سردمداران مدعی اعلامیه جهانی حقوق بشر که آنرا چماقی کرده و بر سر دولت های مستقل فرود می آورند وقتی خود پایبند به آن نیستند با چه حقی از طریق رسانه های اجیر شده از دولت های دیگر می خواهند حقوق بشر را رعایت کنند در شرایطی که خودشان وضعیت را به گونه ای رقم زده اند که مثلاً در کشورهای خاورمیانه یا شرایط جنگی است یا تحریم های کمرشکن حکمفرماست و یا فشارهای سیاسی و اقتصادی آنها سبب شده ملت ها نتوانند از حقوق خود بهره کافی ببرند.

در اینجاست که آنها به همان کدو بنی می مانند که به قول ناصرخسرو طعنه به رویش چنار می زنند یعنی اینک که پاییز آرامش رسیده و بهار اعتراضات آمده خوی درندگی و دروغ و فریب دولت آمریکا در سرکوب اعتراضات مردمی که خواهان رعایت حقوق بشرند، ظاهر شده است و مردم آمریکا هم عملاً می بینند که دولت های آمریکا اعم از جمهوریخواه و دموکرات برای مردم خود هم به دنبال رعایت حقوق بشر و اعلامیه جهانی آن نبوده اند و نیستند.

دولت های آمریکا پیوسته در عمل حافظ و حامی سرمایه گذاران و سرمایه داران و در اسارت قرار دادن  کارگران بوده اند. در واقع نوعی استثمار و استعمار به ظاهر شرافتمندانه تا مردم برای گذران زندگی و عبور از هفت خان قوانین استثماری در صف اسارت داوطلبانه بایستند و فقط گوش به زنگ و چشم به ساعت داشته باشند.

اینک تصور کنید چه کسانی به ما درس حقوق بشر می دهند و آن را بهانه برای فشارهای نظامی و سیاسی و اقتصادی می کنند.

والسلام