جوشش چشمه غدير از آغاز تا به اينک و جويبارهايي که از آن منشعب شده است چنان در جسم و روح شيعيان تأثيرگذار بوده که غم و شادي، خوبي  و بدي و خير و شر را در قضاوت هاي امام علي به رويه قضايي تفکيک ناپذيري تبديل نموده که گويي هيچ قضاوتي در طول تاريخ نتوانسته سنگيني و صداقت و آگاهي را در ترازوي عدل علي(ع) به محک راستي آزمايي درآورد که خدشه اي در آن نباشد.

غدير سرآغاز خوانش مکتبي است که به باور تمامي تاريخ نويسان، اگر مورد پذيرش اصحاب پيامبر(ص) در آن زمان قرار مي گرفت امت اسلامي امروز و ديروز و فردا شاهد اين همه اختلاف، برادرکشي و انحراف از معيارهاي اسلام نمي شد زيرا عملکرد امام علي(ع) در دوران حضور پيامبر اعظم(ص) چنان مي بود که کسي را ياراي تحمل صداقت و عدالت وي به جز پيامبر نبود.

تاريخ روايت هاي بسياري از عدم تحمل انسانها از عدالت محوري و عدالت خواهي دارد و چه بسا قهرمانان داراي خصلت هاي انساني که به علت اصالت عدالتخواهي شان به دست ياران يا دشمنانشان از پشت خنجر خورده اند. غدير سرآغاز يک مکتب بنام امام علي(ع) نيست بلکه بازگشايي کتابي است که روايتگر کارنامه خداپسندانه اوست آن هم به دست پيامبري که لحظه به لحظه زندگي در رسالت پيامبريش علي(ع) را در کنار خود ديده و از وجود او در بزنگاه هاي تاريخي بهره ها برده است.

روايت هايي که به خوبي به هر آدم منصفي تفهيم مي کند اگر علي نبود پيروزي براي اسلام و مسلمين در برابر کفار و منافقين امکانپذير نمي بود.

اينک از پس 14 قرن و اندي، ميراث آن امام همام تنها صداي ماندگار مسلماني است که شنيده مي شود و تنها چشمه جوشاني است که به زلالي و پاکي روان است.

هر چند حاشيه هاي بسياري بر آن تحميل شده و در مسير حرکت، سموم زيادي را به خود ديده است.

امروز ميراث غدير فقط معرفي و انتخاب پيامبر را روايت نمي کند بلکه روايتگر سلسله اي از پاکان و عدالتخواهان است که به نام امامان شيعه شناخته شده اند و ريشه در غدير دارند و دنباله همان چشمه جوشاني هستند که هنوزاهنوز روانند و روان مسلمانان را از پلشتي ها و ناملايمات تاريخي مصون نگه داشته اند.

وزن امام علي در تقوي و عبادت و اخلاص در بندگي خدا و عدالت خواهي چنان سنگين است که تاکنون هيچ مدعي عرصه پرهيزگاري نتوانسته است آن را بلند کند و به نمايش درآورد و اگر کساني مدعي آن بوده اند که جا پاي امام علي(ع) گذاشته اند نتوانسته اند مسير تا قله را طي کنند.

قله تقواي امام علي(ع) چنان بلند و مرتفع است که جز او تاريخ به ياد ندارد کسي توانسته باشد آن را فتح کند و اگر امروز تحمل و باور عقلي و نقلي به مکتب او چنان سخت و سنگين مي نمايد که بسياري از روندگان طريقت و پيروان شريعت را در نيمه راه، ناتوان از پيمايش چنان به عجز و لابه کشانده تا اقرار کنند که نتوانسته اند به قله برسند سخن ناصوابي نيست.

بدون تعصب و به دور از قضاوت تبعيض آميز اگر عملکرد تمامي صحابه پيامبر اسلام(ص) را در عدالتخانه تاريخ به قضاوت نشينيم اعمال امام علي(ع) آنچنان برجسته مي نمايد که سايه بر سايرين مي اندازد تا آنجا که عمر خليفه دوم مسلمين بعد از پيامبر بارها بر زبان آورده که اگر علي نبود عمر هلاک مي شد.

پس غدير نه آن گودال است و نه آن استراحتگاه بين راهي حجه الوداع بلکه سرفصل تاريخ بقاي اسلام با وجود امام علي و ميراث و فرزندان اوست که جوشش خون پاک وي را در رگ هايشان پيوسته داشته اند و اگر نام ما و فرزندانمان در طول تاريخ و اجداد مسلمانان از او و فرزندانش مايه گرفته و زينت بخش شناسنامه مان بوده است ناشي از همان باوري است که از آن چشمه جوشان قطراتي هم به ما رسيده است و از آن زلالي و پاکي ما را نيز بهره ها بوده است اگر آن را به حاشيه ها و خرافه ها و گفته هاي ناروا و روايت هاي ساختگي ملوث نکرده باشيم.

والسلام