وارد حساب کاربری خود شوید

نام کاربر *
کلمه عبور *
مرا به خاطر بسپار

ایجاد یک حساب کاربری

فیلدها با ستاره (*) مشخص شده اند مورد نیاز است.
نام *
نام کاربر *
کلمه عبور *
تائید رمز عبور *
پست الکترونیک *
تأیید ایمیل *
کپچا *
Reload Captcha

    قصه ی غصه ی فلسطین  

    توسط اسماعیل عسلی/ سردبیر روزنامه عصرمردم 19 مهر 1402 237 0
    سرمقاله ۱۸ مهرماه        قصه ی غصه ی فلسطین
    بخشی از هلال سبز که ظرف نزدیک به پنج هزار سال به عنوان منطقه ی هدف برای مهاجرت و زندگی و رقابت بر سر خاک و آب و موقعیت سوق الجیشی مطرح بوده هنوز هم به عنوان یکی از کانون های درگیری و جنگ در جهان جلوه گری می کند . بر اساس شواهد تاریخی صدها سال پیش از به قدرت رسیدن قوم یهود به رهبری داوود نبی این منطقه کانون رقابت اقوام مهاجری بود که از شمال سرازیر می شدند و به دنبال آب و هوای مناسب و خاک خوب و دسترسی به دریا و داد و ستد و ماهیگیری بودند . بی تردید فعالیت کشاورزی و دامپروری و ماهیگیری و تجارت در محدوده ای که آب و هوایی مناسب و رودخانه هایی پرآب و چهارفصل داشت و بین سه قاره ی آسیا ، اروپا و آفریقا قرار گرفته بود نیازمند این بود که مالکیت این سرزمین در گرو شکل گیری قدرتی تمام عیار نظیر حکومتی که داوود و سلیمان تشکیل دادند باشد لذا دست اندازی به چنین سرزمینی همواره در برنامه ی امپراتوری های ایران و روم و مصر و یونان بوده است و همین دست به دست شدن این منطقه ی استراتژیک میان ایران و روم و مصر و یونان و بعدها امپراتوری عثمانی و انگلیس و فرانسه ، سبک زندگی خاصی را برای ساکنان این سرزمین ایجاد کرده است . بر اساس شواهد تاریخی، قوم بنی اسرائیل که حدود 4000 سال پیش در جنوب میان رودان ( بین النهرین ) ساکن بوده اند به سرزمین کنعان (فلسطین) که فنیقی ها در آن ساکن بودند مهاجرت می کنند . مهاجرت یعقوب و فرزندانش از کنعان به مصر با حمایت و نفوذ یوسف نبی نشان
     می دهد که آنها در فلسطین مهاجر و میهمان بوده اند و نه ساکن و مالک این سرزمین و بیشتر گله داری می کرده و کوچ رو بوده اند و با تهاتر محصولات دامی خود با محصولات کشاورزی ساکنان بومی روزگار می گذرانیده اند . قوم یهود ظرف چند هزار سال بارها از اینجا به آنجا کوچیده اند و یا به دلیل نوع تعامل و رفتار مقتصدانه و زیرپوستی که داشته اند کوچانیده شده اند کما این که در انجیل هم به عنوان بره های گمشده ی خدا از آنها یاد شده است . حتی نوع شغل هایی که یهودیان در گذشته انتخاب می کردند نشان دهنده ی رونده بودن و آوارگی است .
    چند ویژگی قوم یهود را از سایر اقوام متمایز می کند . اول احساس خودبرتر بینی به عنوان برگزیدگان خداوند . دوم این که به همین دلیل حاضر به درآمیختن با سایر اقوام نبوده اند و همچنان در اقلیت مانده اند و سوم این که بهره ی هوشی بالایی دارند که از این ویژگی معمولا برای ثروت اندوزی و کارآفرینی استفاده می کنند و بسیار فرصت طلب هستند به همین دلیل پیگیری رفتار آنها در بازار جهانی می تواند برای افراد غیر یهودی راهنمای خوبی باشد تا بتوانند خود را از لحاظ مالی بالا بکشند . این قوم با وجود اختلافات و درگیری های داخلی به دلیل در اقلیت بودن همواره نگاهی تشکیلاتی دارند و وحدت گرا هستند و از یکدیگر غافل نمی شوند.
    تا پیش از پادشاهی داوود، یهودی های کوچیده به کنعان حریف فلسطینی ها نمی شدند اما داوود با سلسله جنگ هایی که به راه انداخت فلسطینیان را مغلوب کرد . البته فلسطینی ها در آن زمان یکتاپرست نبوده اند و مشروعیت برخورد داوود نبی با آنها شاید ریشه در همین دستاویز داشته باشد و داستان جنگ طالوت (شائول) با جالوت مشهور است . پس از سلیمان نبی که بسیار مقتدر بود و توانست معبدی بزرگ بسازد و از طریق جمع آوری مالیات ثروت زیادی فراهم آورد ، بر سر گرفتن مالیات از ساکنان این منطقه دائم بین آشور و بابل رقابتی شدید به وجود می آید تا این که نبوکدنصر پس از سه بار حمله به اورشلیم آنجا را ویران می کند و معبد سلیمان هم خراب می شود و عده ی زیادی از یهودیان را با خود به بابل می برد .اما پس از فتح غرب آسیا توسط کورش بزرگ ، عده ای از قوم یهود اجازه پیدا می کنند که به سکونتگاه قبلی خود بازگردند .شایان ذکر است که ستودنی بودن اقدام کورش در کتاب های مقدس به این دلیل است که در آن زمان ، دین یهود دین برتر بوده و عیسی هنوز ظهور نکرده است . با تضعیف هخامنشیان سرزمین فلسطین به دست یونانیان و سلوکیان و رومی ها می افتد تا این که مسلمانان در سال 637 میلادی اورشلیم و بیت المقدس را از چنگ امپراتوری بیزانس بیرون می آورند و پس از خلفای راشدین برای مدتی امویان و سپس عباسیان و فاطمیون و بعدها امپراتوری عثمانی فلسطین را در اختیار داشتند و تا پایان جنگ جهانی اول نیز در دست مسلمانان بود و مسیحیان و یهودیان و مسلمانان در آنجا گونه ای همزیستی مسالمت آمیز داشتند هر چند گروه هایی از یهودیان به قصد فرصت جویی به اروپا و سایر مناطق جهان رفته بودند و در بلاد گوناگون پراکنده شدند . پس از جنگ اول فرانسه و انگلیس با استفاده از ضعف دولت عثمانی اداره ی بخش هایی از غرب آسیا را به دست گرفتند و از آنجایی که یهودیان به دلیل نوع رفتار و تمایل به ثروت اندوزی و انتخاب مشاغل خاص همواره موی دماغ دولت های اروپایی بودند در جریان جنگ دوم جهانی بسیاری از آنها کشته و تبعید شدند و یا به کشورهای گوناگون از جمله آمریکا مهاجرت کردند و با نفوذ در کانون های ثروت و قدرت به لابیگری پرداختند تا این که انگلستان که در آن زمان قیمومیت سرزمین فلسطین را در اختیار داشت برای سکونت دادن یهودیان در این سرزمین اقدام کرد .ناگفته نماند که یهودیان چندین بار در طول تاریخ مورد هجمه و خشم قرار گرفته اند. هم توسط فراعنه مصر و هم رومی ها و هم بخت النصر پادشاه بابل و هم در زمان جنگ دوم جهانی . به هر تقدیر ضعف امپراتوری عثمانی از یک سو و قدرت طلبی برخی از سران قبایل عرب برای فرمانروایی و همچنین آزمندی دولت های استعمار گر انگلیس و فرانسه از سوی دیگر زمینه ی فروپاشی امپراتوری عثمانی را فراهم ساخت تا انگلستان قیمومیت فلسطین را بر عهده گیرد و نسبت به برپایی دولتی یهودی در این مکان اقدام کند. با تاسیس کشور اسرائیل ، فلسطینی ها تحت تاثیر تبلیغاتی که هژمونی انگلستان را به رخ آنها می کشید قادر به اتخاذ تصمیمی مناسب برای دفاع از حقوق خود نبودند تا آنجا که بعضا به وخامت اوضاع دامن زدند و کوچیدند و شد آنچه نباید بشود . شایان ذکر است که اسرائیل را نباید در یک محدوده ی جغرافیایی خاص تعریف کرد زیرا اسرائیل از پشتوانه یهودیان ثروتمندی برخوردار است که اغلب صاحب سرمایه و عضو موثر شرکت های چند ملیتی هستند و در امر صادرات و واردات و بازار جهانی نفت و طلا فعالیت دارند و هم سهم تعیین کننده ای در صنایع بزرگ دارند و اگر می شنوید که آمریکا و برخی کشورهایی اروپایی تمام قد از اسرائیل حمایت می کنند و سایر کشورها نیز در موضع گیری های خود پیرامون رفتار اسرائیل جانب احتیاط را رعایت می کنند به همین دلیل است . از این رو رضایت کشورهای عربی و حتی برخی از فلسطینی ها به راه حل دوکشوری نیز سر در چنین آبشخوری دارد . علی رغم این که اسرائیلی ها حکومت خود را دموکراتیک می دانند اما تکیه ی آنها بر مبانی ایدئولوژیکی و نژادپرستانه که تمامی جنایات خود را با آن توجیه می کنند بر هیچ کس پوشیده نیست . اگر چه اسرائیلی ها می توانستند غزه و کرانه ی باختری را به اسرائیل منضم کنند اما ترس از تاثیر جمعیت قابل توجه مسلمانان فلسطینی در انتخابات موجب می شود که آنها را در باریکه ای ساحلی محصور کنند و گاهی نیز غزه را به مصر و کرانه ی باختری را به اردن تعارف نمایند . قصه ی غصه ی فلسطین چندین هزار ساله است .
     
    شماره روزنامه:7876
    این مورد را ارزیابی کنید
    (1 رای)
    آخرین ویرایش در چهارشنبه, 19 مهر 1402

    ارسال نظر

    لطفا از نوشتن با حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.
    از ارسال دیدگاه های نا مرتبط با متن خبر، تکرار نظر دیگران، توهین به سایر کاربران و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.
    لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.
    در غیر این صورت، «عصر مردم» مطلب مورد نظر را رد یا بنا به تشخیص خود با ممیزی منتشر خواهد کرد.