طبق اعلام پزشکي قانوني در 7 ماهه سال 92 روزانه حدود 54 نفر در ايران بر اثر حوادث جادهاي جان خود را از دست داده اند يک بررسي کوتاه از ميزان تلفات جاده اي در کشورهاي آسيايي بيانگر اين نکته مهم است که تصادفات رانندگي در ايران 25 برابر ژاپن و 2 برابر ترکيه است اين تصادفات بيشتر ناشي از برخورد خودرو هاي سبک و سنگين با يکديگر است که تقريباً 100 برابر بيشتر از کشورهاي ديگر است مرگ 15 هزار و مصدوميت 307 هزار نفر در تصادفات 10 ماه اول سال 1398 ثبت شده است که از اين تعداد سهم استان فارس 856 نفر مرد و 248 نفر زن بوده است که جمعا 1104 نفر مي شوند در صورتي که در سال 1397 با افزايش کمي ، تعداد آنها به 1179 نفر رسيده است مصدومين ناشي از تصادفات در سال 1398 تعداد 14795 نفر مرد و 5497 نفر زن بودهاند لذا در 8 ماه اول سال 98 سه استان کشور به ترتيب فارس بيشترين و استان ايلام کمترين آمار تلفات را داشتهاند و اما بعضي از بررسيهاي کارشناسانه نشان مي دهد که دلايل تصادفات رانندگي در فارس ناشي ازعدم مهارت رانندگان و يا عدم توجه آنها به مقررات راهنمايي و رانندگي است و نيز جادههاي نامناسب و پرخطر مخصوصاً در وروديها و تقاطع ها که ازعرض مناسب برخوردار نيستند ، نوع اتومبيل ها و ميزان سرعت آنها نسبت به توانايي در کنترل قطعات بکار رفته غير استاندارد ، سبقت هاي عجولانه ،عدم تمرين و آمادگي رانندگان نوظهور مخصوصاً در جاده ها ،خواب آلودگي رانندگان اتومبيل هاي سنگين و اعتياد بعضي از آنها به مواد مخدر و مصرف مشروبات الکلي ،سوار کردن سرنشين هاي بيشتر از ظرفيت ،عدم توجه به علائم راهنمايي و رانندگي، نقص فني و فرسودگي اتومبيل هاي حمل و نقل جاده اي است ونيز در يک آسيب شناسي کارشناسانه حال و وضع رواني رانندگان به ويژه جوانان تازه تعليم ديده عامل بروز حوادث و تصادفات هم قلمداد شده است متأسفانه اخيراً که بيماري مسري کرونا رخ نشان داده و آمار مرگ و مير آن مدام از شبکههاي رسانهاي پخش ميشود به نسبت تلفات ناشي از تصادفات رانندگي در طول زمان اعلام شده کمتر است و مهمتر آنکه بيماران ترخيص شده از بيمارستانها در رابطه با کرونامعلوليت يا نقص عضو ندارند ومهمترانکه در ميان اتومبيل هاي در حال حرکت بيشترين تصادفات را اتومبيل پرايد به خود اختصاص داده است که ناشي از ضعيف بودن اين مدل اتومبيل در مسائل فني و قطعات به کار برده شده نسبت به اتومبيل هاي ديگر است با توجه به اين آمار که بعضي از تصادفات به احتمال قوي به هر دليل در آمار نمي آيند بهترين شيوه پيشگيري از ميزان مرگ و ميرها در تصادفات رانندگي را ميتوان در پيشنهادات زير خلاصه نمود

1.  اصلاح وباسازي و تعريض جاده هاي بين شهري
2.  معاينه دقيق جسمي ورواني رانندگان درطول سال اعم از رانندگان سواري و اتومبيل هاي سنگين و صدور کارت سلامت براي آنها
3.  عدم مجوز خروج از شهرها براي رانندگاني که حداقل کمتر از 2 سال از تاريخ صدور گواهينامه هايشان گذشته است
4.  جمع آوري اتومبيل هاي فرسوده و تاريخ گذشته اي که رانندگي با آنها ايمن نيست
5.  نظارت دقيق به وسيله دوربين هاي نصب شده به فاصلههاي معين در جادهها به منظور کنترل سرعت
6.  ابطال گواهينامه هاي رانندگاني که در طول يکسال بيش از سه تخلف داشته باشند
7.  جلوگيري از رانندگاني که سن آنها از 75 سال گذشته است
8.  معاينه فني همه ساله تمامي اتومبيل ها به صورت الزامي و اجباري
9. عدم صدور مجوز رانندگي به افرادي که به لحاظ رواني بيمارند و مسائل ديگري که ذکر همه آنها در اين نوشتار نمي گنجد تا ببينيم گوش شنوايي هست؟