وارد حساب کاربری خود شوید

نام کاربر *
کلمه عبور *
مرا به خاطر بسپار

ایجاد یک حساب کاربری

فیلدها با ستاره (*) مشخص شده اند مورد نیاز است.
نام *
نام کاربر *
کلمه عبور *
تائید رمز عبور *
پست الکترونیک *
تأیید ایمیل *
کپچا *
Reload Captcha

    وقتی سیل می آید  

    توسط اسماعیل عسلی/ سردبیر روزنامه عصرمردم 13 اسفند 1402 133 0
     سرمقاله 13 اسفند اسماعیل عسلی              وقتی سیل می آید
    وسایل نوین ارتباطی و رسانه های برخط اگرچه برسرعت چرخش و مبادله ی اطلاعات افزوده اند اما در مقایسه با روزنامه ها و رسانه های مکتوب از دقت بالایی برای ایجاد اعتماد و فرصت تامل جدی برخودار نیستند . رسانه های مکتوب از این نظر که قابل بایگانی در کتابخانه ها هستند در هر زمان می توانند مورد بازبینی قرار گیرند و سندی معتبر محسوب می شوند اما کسی که تلاش می کند به منظور جلب مخاطب و تزریق هیجان به جامعه با استفاده از تصویر گرفته شده توسط تلفن همراه یک صحنه ی تصادف را بازتاب دهد قادر به بازنمایی جزئیات آن و همراه کردن نظرات کارشناسی ضمن مراجعه به پیشینه ی چنین اتفاقاتی نیست . ضمن این که پس از او نیز کسان دیگری مطابق سلیقه و زاویه ی دید خود به تشریح همان حادثه می پردازند و نهادهای رسمی نیز متعاقب آن ناگزیر به تکذیب و یا تصحیح برخی از اطلاعات منتشر شده هستند و مخاطبان نیز دچار سرگشتگی و تردید می شوند .
    در جریان انتخابات اخیر نیز فضای مجازی کارکردی دوگانه داشت و بیشتر به صحنه ی منازعه ای بی پایان تبدیل شده بود زیرا هنوز فرهنگ مدیریت چنین فضایی در کشور ما که همه مردم تشنه ی اطلاع رسانی و اظهار نظر هستند ایجاد نشده است .
    از زمانی که فرهنگ مکتوب پس از رواج صنعت چاپ به تدریج جای فرهنگ شفاهی را گرفت نویسندگان ملزم به رعایت اصولی شدند که به اعتبار نوشته و کیفیت آثارآنها افزود . در شرایط حاکمیت فرهنگ شفاهی وقتی وقوع یک رویداد توسط چند نفر زبان به زبان می چرخد دچار حذف و اضافاتی می شود که چه بسا زمانی که به نفر دهم می رسد دیگر قابل اعتماد نیست . نظیر نقل برخی از رویدادهای تزاژیک تاریخی مذهبی که بیشتر به افسانه شباهت دارد تا واقعیت ؛ بر همین اساس وقتی سخنان یک منبری را با اثری مکتوب پیرامون یک رویداد تاریخی مقایسه می کنیم متوجه ارزشمندی کتاب می شویم زیرا نویسنده ی کتاب می داند که کتاب دست به دست می شود و مورد نقد و بررسی قرار می گیرد و چه بسا تکذیب و یا تایید شود و یا کسانی بر آن حاشیه بنویسند . اما یک سخنران گریزگاه های زیادی برای فرار از زیر بار مسئولیت آنچه بر زبان آورده است دارد به همین دلیل زبانش را به هر سمت و سویی می چرخاند . البته ما نباید سخنرانی های علمی مبتنی بر فرهنگ مکتوب را با سخنرانی های بی حساب و کتاب یکی بدانیم !
    تحریف هایی که ظرف هزاران سال در آموزه های دینی صورت گرفته موجب گردیده که پس از هر پیامبری پیامبر دیگری بیاید تا تحریف ها و حذف و اضافه ها را اصلاح کرده و به وضعیت اول خود بازگرداند تا این که آخرین کتاب آسمانی به گونه ای ثبت و حفظ می شود که حداقل در متن اصلی آن تحریفی صورت نگیرد اما آیه آیه ی همین کتاب آسمانی نیز به مدد احادیث و روایات جعلی به گونه ای تفسیر می شود که منجر به ایجاد 222 فرقه کلامی و فقهی می شود که هیچکدام یکدیگر را قبول ندارند و حتی ادعای این که یکی از این فرق از هر جهت بر سایر فرقه ها برتری داشته باشد نیز با هزاران اما و اگر مواجه است . در برخی از این مذاهب گاه شاهد افسانه سازی ها و آفرینش شخصیت های اسطوره ای و خداگونه از میان کسانی هستیم که در زمان حیاتشان خود را بنده ی خدا توصیف می کرده اند . چنین مسایلی نتیجه ی همان فرهنگ شفاهی است که عده ای تلاش کرده اند مخاطبان کم اطلاع را با انگیزه های گوناگون برای پذیرش باورهای عجیب و غریب متقاعد سازند . این اتفاق در تمامی مذاهبی که زیرشاخه ی ادیان بزرگ بوده اند رخ داده و آنها نیز چوب پذیرش حرف های بی سند را خورده اند که نهایتا به تجزیه دینشان منجر گردیده است .
    اگر قرار است وسایل نوین ارتباط جمعی ما را به فضای فرهنگ شفاهی که در حال خداحافظی از آن بودیم و ایجاد کننده ی زمینه ی بزرگنمایی و اغراق بود بازگرداند نمی توان آن را عاملی برای رشد و توسعه ی فرهنگی به حساب آورد . گاهی می بینیم در همین فضای مجازی دوباره عده ای بساط فال قهوه و نخود و تعویذ و حرز و پیشگویی و کف بینی راه انداخته اند و به نقل قول هایی روی آورده اند که یادآور شعبده های رایج در گذشته و علم کردن گوساله ی سامری است و عده ای بیچاره را دور خود جمع کرده اند و بازار کلاهبرداری در آن گرم است و هر روز خبری جدید از غارت اموال و بر باد رفتن منطق و دانش به گوش می رسد و همان کسانی که با رواج فرهنگ مکتوب دکانشان تخته شده بود دوباره سر از فضای مجازی درآورده اند و به فریب مردم مشغولند .
    متاسفانه امکانات نوین ارتباطی زمانی وارد جامعه ی ما شد که هنوز بین فرهنگ مکتوب و فرهنگ شفاهی دست و پا می زدیم در حالی که در جوامعی که فرهنگ مکتوب ریشه دوانیده و نهادینه شده ، فضای مجازی تا این اندازه زیانبار نبوده است .
    وقتی سیل می اید اگر در مسیر خود با مسیل ها و سدها و کانال های هدایت کننده ی آب و رودخانه هایی دارای حریم مواجه شود ، ویرانگر نخواهد بود ولی بدون چنین تمهیداتی حتی باران رحمت هم ایجاد زحمت می کند ، چه رسد به فضای مجازی
     
    شماره روزنامه:7995
    این مورد را ارزیابی کنید
    (1 رای)
    آخرین ویرایش در یکشنبه, 13 اسفند 1402

    ارسال نظر

    لطفا از نوشتن با حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.
    از ارسال دیدگاه های نا مرتبط با متن خبر، تکرار نظر دیگران، توهین به سایر کاربران و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.
    لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.
    در غیر این صورت، «عصر مردم» مطلب مورد نظر را رد یا بنا به تشخیص خود با ممیزی منتشر خواهد کرد.

    آرشیو روزنامه

    Ad Sidebar
    Ad Sidebar-3