اگر تمامی جنگ  افزارهای پیشرفته آمریکا و کشورهای اروپایی را در انبارهای اسلحه اسرائیل بگذارند و دولت اسرائیل را مجاز به استفاده از آن بر علیه فلسطینیان و هر کشور مسلمان در خط مقدم آزادسازی قدس نمایند باز هم اسرائیل به امنیت و ثبات نخواهد رسید زیرا این خاک بلاخیز که در طول تاریخ جنگ  های خونین بسیار وحشیانه صلیبیون را به خود دیده هیچ یک از سرداران مسیحی علیرغم پیروزی  ها در جنگ صد ساله نتوانستند در فلسطین برای بیش از 15 سال بمانند و هر لشکرکشی که از جانب غرب می  شد اگر به پیروزی می  انجامید دوامی نمی  داشت زیرا حکومت  های مسلمان اعم از سلاجقه و خلفای عباسی علیرغم اختلافات بین امیرنشینان سرداران فاتح مسیحی را با تلفات بسیار از فلسطین و سرزمین  های اسلامی می  راندند هرچند صد سال طول بکشد تا سرداری به نام صلاح  الدین ایوبی، فلسطین را برای همیشه از تهاجم مسیحیان برهاند.

از سال 1917 که انگلیسی  ها با اعلامیه بالفور یهودیان را به سرزمین فلسطین روانه کردند و با حمایت نظامی مقابل اعراب فلسطینی ایستادند و به طرز فجیعی آنها را از سرزمین اجدادی  اشان راندند تا به اینک، صهیونیست  های حاکم در اسرائیل روزگار امنی به خود ندیده  اند و پیوسته یا در حال جنگ بوده  اند و یا در حال برنامه  ریزی نظامی و ذخیره کردن سلاح و مهمات، هرچند پیشرفت  ها و فنآوری  های صنعتی و الکترونیکی خوبی هم داشته  اند.

بعد از جنگ  های 1948 و 1956 و 1967 که اعراب از اسرائیل شکست خوردند و مصر و اردن تن به معاهده ننگین کمپ دیوید دادند فلسطینیان از اعراب قطع امید کردند و به دنبال آماده  سازی نظامی و تشکیلاتی برای مقابله با اسرائیل تا دندان مسلح بودند. پیروزی انقلاب اسلامی در ایران فرصتی بود تا مجاهدان فلسطینی از حمایت  های مالی، نظامی و آموزشی ایران بهره  مند شوند هرچند بعضی کشورهای عربی مانند قطر، امارات و عربستان نیز از حمایت  های مالی به فلسطینیان آواره دریغ نکردند اما از ورود به جنگ با اسرائیل و یا تجهیز نظامی فلسطینیان پرهیز کردند.

تا آنجا که مسئله فلسطین از سال 1973 تا هم  اکنون زیر سایه روابط آمریکا با اعراب حوزه خلیج فارس به سایه رفت و انقلاب مردم مصر هم به علت اشتباهات رهبران آنها توسط ارتش آمریکائی مصر عقیم ماند و امید فلسطینیان برای یاری شدن از طرف مصر کم رنگ شد.

اینک اسرائیل اعتبار بین  المللی خود را به علت جنایات بی  رحمانه بر علیه زن و کودک و غیرنظامیان فلسطینی از دست داده و افکار عمومی مردمان جهان شرق و غرب هم بر علیه آنها روز به روز در خیابان  ها نمایشی از اعتراضات را بر علیه اسرائیل برپا می  دارند تا آنجا که دولت  های انگلیس و فرانسه و آلمان که از حامیان رژیم صهیونیستی بوده و هستند، با سیاست چه کنم گرفتارند و کار به جائی رسیده که نانسی پلوسی ریاست سابق سنای آمریکا از دولت بایدن درخواست کرده ارسال اسلحه را به اسرائیل متوقف کند.

ریزش اعتبار به اصطلاح دولت دمکراتیک رژیم صهیونیستی و تبدیل شدن به یک رژیم دیکتاتور خونخوار در تاریخ، چهره واقعی جنایتکاران اسرائیلی را علنی کرده و داغ ننگ جنگ با غزه را از صورت آنها پاک نخواهد کرد.

نه شهادت مستشاران نظامی ایران در سوریه توسط جنگنده  های اسرائیلی- آمریکائی سایه جنگ را از سر رژیم صهیونیستی برمی  دارد و نه کشتار بی  رحمانه غیرنظامیان فلسطینی در غزه و نه ارسال سلاح  های پیشرفته آمریکایی، اروپائی و نه حمایت  های بی-دریغ اقتصادی و سیاسی به متجاوزان اسرائیلی، زیرا فلسطینیان آموخته  اند و به تجربه رسیده  اند که سرزمین مادری خود را فقط با زور و قدرت جنگیدن می  توانند آزاد کنند زیرا اگر جنگ شش روزه اعراب و اسرائیل و دیگر جنگ  ها در دفعات از سی روز تجاوز نکرد و اسرائیلی  ها پرچم پیروزی  شان را برافراشتند اینک با گذشت بیش از 6 ماه و با تلفات بسیار و گروگان  های بی  شمار علیرغم در اختیار داشتن ماشین جنگی تا دندان مسلح به هیچ یک از اهداف سه  گانه اعلام شده خود نرسیده  اند. یعنی نه گروگان  ها را آزاد کرده  اند، نه حماس را به کلی از میان برداشته  اند و نه توانسته  اند از جنگ  های آینده در امان بمانند. بلکه برعکس دنیا در این حیرت مانده است که چگونه فلسطینیان با این همه رنج و فقر و محدودیت غذایی و امنیتی توانسته  اند ماشین جنگی اسرائیل را ناکام گذارند. اینک اسرائیل دو راه در پیش رو بیشتر ندارد. نخست عقب  نشینی از غزه مظلوم و پذیرش شرایط حماس برای آزادسازی گروگان  ها و یا ادامه و استمرار جنگ که به نظر نمی  رسد تمامی داشته باشد و اسرائیل را در باتلاق جنگ زمین  گیر می  کند. در هر دو صورت دولت متجاوز و بی  آبروی رژیم صهیونیستی بازنده جنگ است هرچند تمامی غزه و سایر شهرهای فلسطین  نشین را با خاک یکسان کرده باشد.

خسارت  های مالی و مادی اسرائیل به علت فرار مهاجرانی که در مزارع و کارخانجات و کارگاه  های آنها کار می  کردند و خسارت  های جانی و جرحی که به سربازان و افسران آنها وارد آمده و قابل پیش  بینی نبوده از یک سو و از دیگر سوی بی  اعتباری و آبروریزی آنها در افکار عمومی مردم جهان به هیچ وجه قابل جبران نیست و سلاح  های انبار شده اتمی هم کاری از پیش نخواهند برد حتی اگر دولت آمریکا اجازه استفاده از آنها را به اسرائیل بدهد.

اسرائیل کنونی دیگر یک مترسک و لولو برای کشورهای غربی و مسلمان نیست و شکست  پذیری آن توسط مجاهدان فلسطینی به اثبات رسیده است و طرح روابط دیپلماتیک با کشورهای عربی و مسلمان فعلا در پرده  ای از ابهام است.

پیروزی پس از اشغال سرزمین فلسطینیان تعیین کننده است نه صرف اشغال که ماشین جنگی اسرائیل را در حالت چه کنم قرار می  دهد تا چه بازی رخ نماید...

به قول سعدی:

«منجنیق آه مظلومان به صبح

سخت گیرد ظالمان را در حصار»

والسلام