انتخابات در آمريکا يادآور پروسه ي کاشت و داشت و برداشت است . با اين تفاوت که کاشت و داشت را جهان سومي ها بر عهده دارند و برداشت آن در آمريکا صورت مي گيرد . نگاه به چنين رويداد متناقضي با توجه به مکانيزم قدرت در بزرگترين اقتصاد جهان يکسان نيست اما در عين حال هر چهار سال يکبارعده ي زيادي قرباني چنين انتخاباتي مي شوند . انتخاباتي که به سرانجام رسيدن آن غير از هزينه هاي مالي و تبليغاتي ، مستلزم صرف هزينه هاي سياسي نيز هست . چه رويدادهاي تاريخي رخ داده در خارج از آمريکا که پيوندي معنادار با اين انتخابات نداشته است ! به هر حال هر رئيس جمهوري چه دموکرات و چه جمهوريخواه مخالفان و موافقاني داخلي و خارجي و منطقه اي دارد . عده اي بر اين باور هستند که قدرت در سايه ، چنين کشوري را اداره مي کند و اين قدرت از طريق نمايندگان الکترا و سوراخ سنبه هاي قانوني که از قبل انديشيده شده ، منويات خود را پيش مي برد و بحث دمکرات و جمهوري خواه نيز مطرح نيست بلکه هر زمان به دنبال اعمال فشار و فروش اسلحه باشند جمهوريخواهان را علم مي کنند و هر گاه به دنبال علم کردن چماق حقوق بشر و تغيير رژيم و کودتا باشند به سراغ دمکرات ها مي روند . اگر واقعا چنين است پس تلاش هاي منطقه اي و جهاني و مباحثي چون اتهام دخالت روسيه در نتايج انتخابات آمريکا ديگر چه صيغه اي است ؟ اگر چنين است که قدرت در سايه تعيين کننده ي رئيس جمهور آمريکاست بنابراين تلاش براي تداوم بازداشت اعضاي سفارتخانه آمريکا به عنوان گروگان به منظور مات کردن کارتر به جز تحميل خسارت ميلياردي و جنگ و تحريم چه تاثيري روي نتايج انتخابات آمريکا داشته است ؟ از يک منظر ديگر، نتايج انتخابات کشوري که در به قولي حال جان کندن است چه تاثيري در سرنوشت ما دارد ؟ اين که مي گويند آمريکا شيطان بزرگ است بيراه نمي گويند زيرا چه دليلي دارد فيدل کاسترو پس از چند دهه اداره ي کشوري که در خط مقدم مبارزه با آمريکاست ، در زمان بازنشستگي اش در گفت و گو با يک خبرنگار اعتراف کند که با سازمان سيا در ارتباطي ناگزيربوده است ! آيا روسيه به عنوان حامي استراتژيک کوبا نبايد از اين بابت شکايتي داشته باشد ؟ چرا انتخابات آمريکا براي برخي کشورها اين قدر اهميت دارد ولي آمريکايي ها براي همين برخي از کشورها اهميتي قائل نيستند ؟ چرا چند ماه پيش از برگزاري انتخابات در آمريکا ، کشوري مانند امارات بايد حيثيت عربي و اسلامي خود را قرباني وجاهت از دست رفته ي ترامپ در حوزه ي سياست خارجي کند و بحرين وسودان هم در صف قبول چنين خفتي بايستند تا پمپئو مدعي دستاوردهاي خيره کننده در عرصه ي سياست خارجي باشد ؟ چرا پس از فداکاري هاي سريالي حزب الله در لبنان آن هم با صرف هزينه هاي کلان ، يکباره انفجاري رخ مي دهد و متعاقب آن سر و کله ي مکرون به عنوان مدعي سنتي حضانت از لبنان پيدا مي شود و پرداخت کمک هاي جمع آوري شده را به اصلاحاتي مشروط مي کند که سر در آبشخور تغييرات بنياني و تغيير معادلات منطقه اي دارد ؟
اگر قدرت در سايه ، تعيين کننده ي رئيس جمهور آمريکاست چرا بن سلمان خود را به در و ديوار مي کوبد و دلار هزينه مي کند تا ترامپ دوباره راي بياورد ؟
آيا کسي باور مي کند که سرنوشت کشوري با 50 ايالت که هر کدام حکم يک کشور را دارد به دست يک نفر سپرده شود و سنا و کنگره هم تماشاگر اين تراژدي باشند يا همه ي اينها گونه اي بازي با دموکراسي است و اين کشور حساب و کتاب دارد و براي هر تصميمي که اتخاذ مي شود و هر سخنراني و موضع گيري ، ساعت ها کار کارشناسي در اتاق هاي فکر صورت مي گيرد . آيا کسي باور مي کند که ترامپ با اين همه کاسبي و پول ربايي و کارهايي که صورت داده ، رواني و دچار اختلال فکري باشد يا همه ي اينها گونه اي به سخره گرفتن افکار عمومي بين المللي است !!
در حال حاضر اينگونه به نظر مي رسد که روشنفکران ، هنرمندان ، کادر درماني و پزشکي ، اغلب روزنامه نگاران و بسياري از سياستمداران با ترامپ ميانه ي خوبي ندارند و اين گونه وانمود مي شود که ماندگاري او در کاخ سفيد براي آمريکا به منزله يک فاجعه است . آيا بايد در صورت پيروزي مجدد ترامپ اين فاجعه رابه پاي دمکراسي بنويسيم يا همان قدرت در سايه ؟ هر چه باشد آمريکا، آمريکاست و از منظر اعضاي سنا و کنگره ، هر کسي رئيس جمهور شود بايد در راستاي بهبود شاخص هاي اقتصادي و رفاه ساکنان 50 ايالت تلاش کند ! در واقع بايد اذعان داشت که نتايج انتخابات در آمريکا را نبايد در اعلام نام يکي از نامزدها محدود کرد بلکه نتيجه ي اصلي همان چيزي است که محصول عملکرد هر رئيس جمهوري بايد باشد! وقتي آمريکا هم از دوست خود بهره مي برد و هم از دشمن خود لولو مي تراشد تا اين و آن را سرکيسه کند و نتيجه ي دوستي و دشمني با اين کشور براي يک شهروند آمريکايي يکسان است ، با اين مار دو سر چه بايد کرد ؟ چه معني مي دهد وقتي او بي خبر حمله مي کند ،لازم است با اطلاع قبلي به او حمله کرد ؟ سوريه چند سال با داعشي ها که زماني به عنوان سلفي هاي تندرو گلوي اروپا را فشار مي دادند ، جنگيده اما پس از شکست داعش هنوز مناطق نفتي اين کشور در دست آمريکايي هاست . آدم يادش به توافق فرانسه و انگليس در تقسيم حوزه ي اقتدار امپراتوري عثماني در منطقه خاورميانه و شمال آفريقا مي افتد که اين کشور را براي هيچ و پوچ در جنگ جهاني اول سهيم کردند و به روز سياه نشانيدند اما غنايم آن بين خودشان تقسيم شد !
امام جمعه مکه اخيرا در باب سيره پيامبر پيرامون سلوک و حسن همجواري با يهوديان افاضاتي داشته که سر درآبشخور بسترسازي براي مذاکرات صلح عربستان با اسرائيل دارد يعني امام جمعه مکه هم در خدمت آمريکاست ! از سويي ديگر طالبان که چند ده سال است مردم افغان را با داعيه برقراري حکومت اسلامي قتل عام مي کنند ، حاضرند با آمريکا پشت يک ميز بنشينند و به توافق برسند اما به مذاکره با هموطنان خود تن نمي دهند . عراق پس ازآن همه کري خواني و نسبت دادن تجهيز داعش به آمريکا ، هم اکنون از همکاري با ناتو دم مي زند و قطر هم به دلالي صلح رغبت نشان مي دهد و خلاصه اين که معلوم نيست چرا همه در زمين آمريکا بازي مي کنند ؟ چرا پول هاي غارت شده به کانادا و آمريکا مي رود ؟ با اين همه پرسش بي پاسخ چه بايد کرد ؟ چرا کويت بايد بابت آزاد شدن سرزمينش از دست صدام به آمريکا باج بدهد اما آمريکا بابت تحريک و تجهيز صدام به کسي باج نمي دهد و حتي اجازه نمي دهد عراق به ايران خسارت جنگي را بپردازد جنگي که غربي ها آن را مديريت کردند تا حرف خودشان در مورد اين که چنين جنگي نبايد پيروز داشته باشد به کرسي بنشيند ؟
برخي مي گويند ، تصميم در باره ي اين که چه کسي رئيس جمهور آمريکا باشد در اتاق هاي فکر مي افتد لذا نبايد به اخباري که پيرامون انتخابات آمريکا رسانه اي مي شود اعتنا کرد اگر معتقد به وجود قدرت در سايه هستيم و اگرهم همه چيز در سايه ي دموکراسي دنبال مي شود که هر کسي بايد سرش در گريبان خودش باشد . در آن صورت ما مي مانيم و اين همه پرسش بي پاسخ