دمکراسي و يا حکومت مردم سالاري به معناي حقيقي آن در هيچ يک از کشورهاي جهان تبلور صد درصدي ندارد. دمکراسي در دمکرائيک ترين کشورهاي جهان نسبي است. حضور مردم در حاکميت هاي مردم سالار به چند عامل بستگي دارد.
نخست فهم و آگاهي مردم از ميزان تأثيرگذاري در انتخابات اعم از انتخابات مجلس، رياست جمهوري، شوراهاي شهر و حتي انتخاب رهبر به واسطه يا بلاواسطه.
ساختار حکومتي در کشورهاي جهان يا رياستي است، يا پارلماني و يا ترکيبي از اين دو. در کشورهايي که با سيستم پارلماني اداره مي شوند، پادشاه يا رئيس جمهور بيشتر جنبه سمبليک دارند و از اختيارات اجرايي چنداني برخوردار نيستند.
اختيارات اجرايي در دست نخست وزيري است که توانسته از طريق مجلس توسط احزابي که بيشترين کرسي ها را کسب کرده اند انتخاب شود. با ائتلاف احزاب و گروه هاي ديگر و يا بدون ائتلاف يا آراء بيشتر.
در سيستم رياستي، رئيس جمهور به طور مستقيم از طرف مردم انتخاب مي شود که يا نماينده حزب پيروز است و يا منفرداً بدون وابستگي حزبي توانسته بيشترين آراء را کسب نمايد. در چنين شرايطي رئيس جمهور در برابر مجلس يا مجلسين پاسخگوست و در واقع مجلس ناظر بر اعمال و عملکرد رئيس جمهور است.
قانون اساسي نظام جمهوري اسلامي ترکيبي از سيستم رياستي و پارلماني است با اين تفاوت که چون حکومت اسلامي است در رأس آن رهبري است که طبق قانون براي نظارت بر عملکرد رئيس جمهور و هيأت دولت و مجلس و قوه قضائيه اختيارات و مسئوليت هايي به وي تفويض شده است مانند اِذن در قضا، اِذن در نظارت، اِذن در امور حسبيه، اِذن در احکام ثانويه شرعي و اِذن در اعلام جنگ يا صلح و امثالهم.
انقلاب اسلامي ايران مولود حضور حداکثري مردم ايران در انتخاب نظام جمهوري اسلامي و قانون اساسي است. انتخابات رياست جمهوري و مجلس شوراي اسلامي و به تبع آن شوراهاي شهر بعد از پيروزي انقلاب اسلامي با حضور مردم انقلابي ايران در دوره هاي مختلف انجام شده و به دليل شرايط سياسي، اقتصادي و فشارهاي ناشي از عملکرد مخالفان و دشمنان نظام کم و بيش فراز و نشيب هايي را پشت سر گذاشته است.
آنچه پس از پيروزي انقلاب اسلامي در رويدادهاي انتخاباتي داراي اهميت است و کمتر به آن اشاره شده، الزام ديني مردم اعم از مردم شهري و روستايي براي حضور در انتخابات به صورت خودجوش بوده است به گونه اي که 8 سال جنگ تحميلي و تحريم هاي ظالمانه آمريکا و تبليغات سوء رسانه اي دشمنان اگرچه موجب تضعيف جمهوري اسلامي نشده ولي به لحاظ رواني و سياسي عزم مردم را براي حضور و شرکت در انتخابات تهييج و تحريک کرده است، زيرا شرايط کنوني کشورهاي اسلامي که دستخوش تغيير و انقلاب هاي عقيم شده اند و خوف مردم ما از نتايج جنگ هاي داخلي و فريبکاري دشمنان از يک سو و از ديگر سوي سوابق فريبکاري دشمناني چون انگليس و آمريکا در ايران که صرفا به دنبال منافع خود يا به طور مستقيم از طريق حمله نظامي و کودتا و يا با تبليغات سوء رسانه اي به قصد فريب مردم و تجاوز به کشورمان براي غارت و چپاول منابع ملي ايران دست به کار شده اند موجب شده از انقلاب و جمهوري اسلامي دفاع کنند و فريب دشمنان نتواند اراده آنان را سست کند.
متأسفانه وضعيت اقتصادي فقيرساز فعلي به نارضايتي هايي از عملکرد دولت دامن زده که در بعضي از مردم به ويژه جوانان با انتقاد و اما و اگرهايي همراه شده است. اين اما و اگرها اگر به صورت شفاف پاسخ داده نشود همانند عقده چرکيني به صورت لاعلاج بي درمان به حال خود وا گذاشته مي شود. بي شک بخش عمده نارضايتي ها به عملکرد دولت برمي گردد که به علت عدم نظارت صحيح و عدم انتخاب اصلح در سازماندهي زمينه سوءاستفاده مالي و سياسي را در ساختار حکومتي فراهم کرده و بيت المال توسط عوامل نفوذي و فرصت طلب هاي از خدا بي خبر که با رياکاري و ظاهر آرائي فريبکارانه دارايي هاي مردم را به تاراج برده و به خارج منتقل کرده اند دستخوش غارت قرار گرفته است که اخيراً توسط قوه قضائيه ميلياردها تومان از پول ها و اموال دزديده شده به بيت المال و خزانه دولت بازگشته است.
آنچه مسلم است اينکه اساس و اصول انقلاب اسلامي دچار انحراف از معيار نشده اما افرادي توانسته اند با سوءاستفاده از موقعيت هاي شغلي دست به خيانت و دزدي بزنند. آنان که از وضعيت فعلي ناراضي اند و بعضاً در رسانه ها هم اعلام کرده اند در انتخابات شرکت نمي کنند نارضايتي آنان در دو مورد خلاصه مي شود.
يکم اينکه احساس مي کنند انتخاب آنها تأثيري بر روند امور ندارد و شعارهاي انتخاباتي اجرائي نمي شوند.
دوم اينکه داوطلبان از قدرت و توانايي تغيير در حوزه هاي اقتصادي و سياسي برخوردار نيستند. مخالفان و دشمنان دست نشانده و قدرت طلب هم با حضور در رسانه هاي فارسي زبان که هزينه آن از طرف آمريکا، انگليس، اسرائيل و عربستان تأمين مي شود با نقطه ضعف گيري از سخنان بعضي از مصاحبه شوندگان و مسئولاني که گاهي حرف هاي غيرمنطقي و ناآگاهانه مي زنند با راست و دروغ سرهم کردن قصددارند ريشه انقلاب را بزنند و مردم را از انتخاب جمهوري اسلامي و انقلابشان پشيمان کنند تا فضا و شرايط براي حضور خودشان فراهم شود. در واقع يک جنگ سرد رسانه اي تمام عيار براي مديريت بر افکار عمومي مردم ايران از چهار گوشه جهان مدتهاست شروع شده و ادامه يافته است.
اينک بعضي از مردم ما دو راه پيش رو دارند يا در انتخابات شرکت نکنند به اين اميد که حاکميت و دولت تغيير رويه دهد و يا به قول مخالفان جمهوري اسلامي نظام ساقط شود.
و يا همه در انتخابات شرکت کنند به اميد اينکه تحريم ها رفع مي شوند و اوضاع اقتصادي بهبود مي يابد امنيت و شأنيت کشور را حفظ کنند و اجازه مداخله خارجي توسط بيگانه پرستان در امور داخلي خود ندهند.
حاکميت بيشتر و هميشه در اين انديشه بوده است که انتخابات را با حضور حداکثري مردم برگزار کند و تاکنون با اين هدف به نتايج مطلوبي هم رسيده است.
آنچه مهم است اينکه انقلاب اسلامي ايران ريشه مذهبي ، ديني و ملي دارد و در شکل بندي و هويت مردم ايران تأثيرگذار بوده و بالطبع بسياري از مردم ما براساس باور ديني خود در انتخابات شرکت مي کنند و دشمن ستيز هستند اما براي حاکميت هم يک وظيفه مهم الزام آور است و آن حفظ وحدت و رضايت مردم از عملکرد دولت است که بيشتر جنبه اقتصادي دارد. تحولات سياسي جهان و فن آوري هاي جديد در وسائل و ابزارهاي ارتباطي ايجاب مي کند، نظام جمهوري اسلامي با حفظ اصول انقلابي خود بعضي از نظارت هاي نيروهاي انتظامي را به مردم وا گذارد و از تجربه گذشته در محدود کردن بعضي آزادي ها درس بگيرد. آزادي هاي مشروع را مردم ما خود پاس مي دارند اما آزادي هاي احصاء شده در قانون اساسي از جمله آزادي مطبوعات و نقد عملکرد دولت بهتر است به صورت شفاف مورد حمايت دولت و حاکميت قرار گيرد تا دهان مغرضين بسته شود هرچند آنها به هر دليل براي مخالفت بهانه هاي ديگري پيدا مي کنند و مثل آنها همان مناظره گرگ و ميش است که نهايتا ميش به گرگ گفت، مي خواهي مرا بخوري ديگر بهانه چرا مي آوري؟
نتيجه آنکه هويت انقلاب اسلامي با حضور حداکثري مردم مسلمان ما گره خورده است. انتخابات فرصتي است تا مردم به انتخاب اصلح دست بزنند، انتخابي بدون گرايشات قومي قبيله اي، انتخابي از سر مطالعه و بدون تحت تأثير قرار گرفتن از تبليغات و شعارهاي غير اجرائي.
انتخاب کنيم و بعداً نظارت کنيم، نه آنکه انتخاب کنيم و دست روي دست بگذاريم ببينيم چه مي شود؟ بايد احزاب و مطبوعات و رسانه هاي غيردولتي را فعال کنيم و قوت بخشيم زيرا ابزار نظارت بر عملکرد دولت مطبوعات آزاد و احزاب فعال و غير وابسته اند.
آنچه امروز از آن برخورداريم و قدرت منطقه اي ما را به چشم دشمنان مي کشد وحدت، آگاهي از شرايط جهاني، دشمن شناسي و عشق به زندگي سالم است.
آئينه اي از وقايع تلخ جهان پيش روي ماست. زنگارها را از آينه ديد خودمان بزدائيم و داشته هايمان را حفظ کنيم. دايه دلسوزتر از مادر نداريم چه در داخل و چه در خارج ما بايد پاسدار خون شهيداني باشيم که موجوديت، هويت و امنيت ما را با خون خود حفظ کرده و مي کنند و دشمنان قسم خورده را سر جاي خود نشاندند.
والسلام