همين دو هفته پيش از اين در خبرى مستند خواندم كه تعداد 250 دانش آموز يكى از شهرستانهاى استان به دلايل ياد شده از جمله نداشتن گوشى تلفن همراه در سال تحصيلى 99- 400 ترك كرده اند.
هر چند نيكوكاران براى تأمين لوازم آموزشى كودكان محروم هميارى چشمگيرى دارند امّا قصه پرغصه ى ترك تحصيل اين دانش آموزان به دليل فقر مالى بسيار غم انگيز است!
ترويج آموزش در فضاى مجازى خود يكى از فرصت هاى به دست آمده در روزگار كرونايى بود و هيچ ترديدى از نقاط مثبت آن و تمرين براى روزهاى دور از تحصيل نيست، كاش وزارت آموزش و پرورش با يارى قانونگذاران اعتبارى براى شناسايى دانش آموزان از تحصيل بازمانده كه به معناى واقعى به دليل نداشتن بستر مناسب فناورى بوده را شناسايى و به يارى شان بشتابند چرا كه بستر مناسب فراگيرى درس از حقوق اصلى افراد يك جامعه است كه ايجاد زير ساخت آن بعهده حاكميت است.