بعد از شکست صدام و تسلط آمريکا و انگليس بر کشور عراق، آمريکا بر نفت و انگليس بر درآمد توريستي و زيارتي عراق چنگ انداختند.
آمريکا نيروهاي نظامي و امنيتي خود را بر عراق مسلط کرد و انگليس شبکه هاي تلويزيوني انحرافي را براي دو مقصود راه اندازي کرد. دور کردن مردم عراق از اسلام واقعي با ترويج جهل و خرافه و روايات ساختگي و دوم شکاف در اتحاد و يکپارچگي عراق و دامن زدن اختلافات شيعه و سني. نتيجه آنکه ايجاد حساسيت و چندگانگي تنش هاي سياسي و عقيدتي بين شيعه و سني و طرفداران حکومت لائيک از يک سو و از ديگر سوي تقويت روحيه تجزيه طلبي و جدايي طلبي بين کردها و شيعيان وضعيت کنوني عراق را رقم زده است.
نکته مهم تر آنکه آمريکا وحدت شيعيان را که اکثريت جمعيت عراق را نسبت به سني ها تشکيل مي دهند در مبارزات و رقابت هاي انتخاباتي مخدوش نموده و اختلافات سياسي را بين آنان رقم زده است.
آنچه در اين ميان مهم است شبکه هاي تلويزيوني و ماهواره اي کم و بيش عراقي هاست که در تعارض با يکديگر تنش آفرين شده اند به گونه اي که بعضي اسلام شيعي را با روايات جعلي معرفي مي کنند و بعضي ديگر دل مشغولي هاي فرهنگ غربي را دستمايه چالش هاي عقيدتي و سياسي قرار داده اند.
دزدي پنهان و آشکار آمريکا و انگليس در کشورهاي عراق و افغانستان و افتادن روي سفره گسترده نفت و درآمدهاي توريستي، اعتراضات و تظاهرات چندي از مردم عراق را دامن زده و رقابت ها و تنش هاي سياسي بين احزاب و گروه ها را مدام رسانه اي کرده است.
همين انتخابات اخير نشان داد که چگونه دست هاي آلوده به تقلب در حذف و اضافه آراء دخيل بوده اند و نفوذ خارجي ها تا چه ميزان تعيين کننده است.
نتيجه آنکه آنچه براي کشورهاي غربي ذي نفوذ در منطقه خاورميانه هدف اوليه است اختلاف افکني بين مردم و روابط کشورهاي اسلامي با يکديگر است.
آمريکا در عربستان از وهابي ها حمايت مي کند و شير حاکمان زراندوز تسليم شده را مي دوشد و از جانب ديگر دارايي شيعيان عراق را به نام نوسازي عراق و فروش اسلحه به بهانه پيشگيري از تجاوز همسايگان به يغما مي برد.
اين سياست کهنه دولتمردان شرق و غرب بعد از جنگ جهاني دوم تاکنون به روش هاي مختلف در يک تقسيم بندي نه چندان پنهان ادامه داشته و من بعد هم ادامه دارد به نحوي که بعد از شکست امپراطوري عثماني، با طراحي انگليس ها و حمايت آمريکا و روسيه شوروي کشورهاي عراق، سوريه، فلسطين، لبنان، کويت، امارات، عمان، يمن، قطر و امثالهم در دو قطب تمايلات به غرب و شرق قرار گرفتند و بنيانگذاران جهان دو قطبي روند سياست گذاري هاي حزبي و جناحي را در کشورهاي اسلامي مديريت و نظارت کردند.
قبل از پيروزي انقلاب اسلامي مديريت نظامي و تسليحاتي کشورهاي عربستان، ايران، پاکستان، امارات، قطر، کويت و عمان توسط آمريکائي ها و انگليسي ها اعمال مي شد و مديريت نظامي و تسليحاتي کشورهاي عراق، سوريه، يمن و هندوستان توسط روس ها به گونه اي که وقتي احساس مي شد انبارهاي اسلحه و مهمات اين کشورها پر شده جنگي ناخواسته براي مصرف شدن اين سلاح ها اجتناب ناپذير مي نمود. نمونه آن را ايجاد تنش نظامي بين ايران و عراق در دهه چهل و بعد از پيروزي انقلاب اسلامي جنگ تحميلي و فرسايشي 8 ساله را مي توان شاهد آورد. و اخيرا نيز جنگ عربستان و يمن، سوريه و جنگ اعراب با اسرائيل نمونه هاي بارزي از اين سياست کشورهاي استعماري شرق و غرب است.
فشارهاي آمريکا و کشورهاي متحد اروپايي بر عليه انقلاب اسلامي ايران و دولتمردان ايراني براي دور داشتن ايران از فنآوري هاي هسته اي و پيشرفت هاي صنايع نظامي با همين اهداف دنبال مي شود تا نخست بين کشورهاي اسلامي اتحاد و يکپارچگي در برابر نفوذ بيگانگان ايجاد نشود و دوم نيازمندي کشورهاي اسلامي به کشورهاي سلطه گر غربي و شرقي پايدار بماند و سه ديگر آنکه زرادخانه هاي غربي و شرقي هم بيکار نباشند.
سياست تفرقه بيانداز و حکومت کن که در ايران توسط انگليسي ها از دوره سلسله صفويان اعمال گرديد تا به اکنون ادامه دارد و دخالت هاي مستقيم و غيرمستقيم نيز استمرار داشته و دارد. زيرا حيات اقتصادي کشورهاي استعمارگر مديون همين سياست هاست که با عقب نگه داشتن کشورهاي هدف و محدود کردن آنها در پيشرفت هاي علمي و صنعتي و برهم زدن اتحاد و يگانگي ملت ها و اختلاف افکني بين کشورهاي همسايه با بهانه هاي مختلف از جمله اختلافات مرزي، اختلافات عقيدتي، نژادپرستي، تعارضات فرهنگي و دشمني هاي قومي قبيله اي عملي شده است.
مسلمانان راهي جز اين ندارند که براي حفظ منابع سرزميني خود وابستگي هاي نظامي و اقتصادي و سياسي خود را به کشورهاي استعمارگر کاهش دهند و در صورت امکان قطع کنند و با جهل و خرافه مبارزه کنند و استقلال فرهنگي خود را پايه گذاري نمايند و به قول حافظ کرشمه اي کنند و بازار ساحري و سامري را بشکنند.
والسلام