اگر امام علي(ع) امروز در ميان ما بود و با اين مشکلات اقتصادي و سياسي مواجه مي گرديد چه مي کرد؟

آيا تاکنون اين سئوال را از خود کرده ايم؟

امامي که ما مي شناسيم و بسياري به درستي نمي شناسيم جز آن که در اوصاف او سخناني شنيده ايم و بعضا فيلم هايي ديده ايم با تمامي قدرت علمي و تجربه جنگي چگونه مي توانست شرايط را به نفع اسلام تغيير دهد. مگر معاويه و عمرعاص با فريبکاري و رياکاري مقابل او ناايستادند؟

مگر بعد از رحلت پيامبر اسلام(ص) براساس باورهاي ما حق ولايت را سلب نکردند؟

پس امام علي(ع) قدرت ماورايي نداشت او انساني بود کامل و کمال انسانيت را بارها به نمايش مي گذاشت و در عبادت و خداباوري جايگاهي داشت که او را از سايرين و حتي صحابه پيامبر(ص) ممتاز مي کرد.

حال فرض کنيم امام علي(ع) با همان ويژگي ها امروز در ميان بود و مي خواست عدالت را برقرار کند کسي که امارت را از آب دهان بزي کمتر مي دانست و از اين بار سنگين مدام طلب خلاصي مي کرد و آن را حتي حقي براي مردم مي دانست که بر دوش او گذاشته شده است.

امروز هم معاويه ها، عمرعاص ها، سرمايه اندوزان، عهدشکنان و متعصبان پينه بسته پيشاني هستند که مي خواهند پشت او را و هر ولي را بشکنند بلکه بيشتر و بدتر.

اگر آن روز شمشير در مقابل شمشير بود و هر رزمنده و پهلواني حريف مي طلبيد امروز گوشت و پوست و استخوان کودک و نوجوان و زن و مرد بي گناه بدون سلاح در نيمه هاي شب طعمه هواپيماها، بمب افکن ها، خمپاره ها و گلوله هايي است که شهري را با خاک يکسان مي کنند.

راستي اگر امام علي(ع) در اين زمان حاکميتي مي داشت در مقابل تهاجم جنگ افزارهاي مخوف و جديد چه بايد مي کرد؟

تسليم مي شد و مقابله به مثل نمي کرد و يا به عنوان دفاع مشروع حق خود مي دانست مقابله کند؟

ما امام علي(ع) و پيامبر اعظم(ص) را به گونه اي معرفي مي کنيم که با خودشان تفاوت بسيار دارد.

خداوند خطاب به پيامبر اسلام فرمود: «بگو من هم بشري هستم مثل شما تنها فرق من با شما اين است که به من وحي مي شود.

اينک از پس 1400 و اندي سال افتخار ما شيعيان اين است که پيرو ائمه بزرگواري هستيم که ويژگي هاي شخصيتي آنان و جانفشاني هايشان براي برقراري عدالت به روايت تاريخ زبانزد خاص و عام اعم از مسلمان و غيرمسلمان است.

اين بزرگان که در طول تاريخ زندگي شان مورد تهاجم دشمنان و دنياخوران بوده و جان بر سر ايمان شان گذاشته اند امروز هم مريدانشان کم و بيش اين چنين کرده. شهيد شده اند و يا در شکنجه گاه ها زنداني کينه و عداوت دشمنان بوده اند.

پس به درستي بيانديشيم. مباد که در عزاي شهادت آنان به هر سالگرد بر سر و سينه بزنيم و اشک جاري کنيم اماهمين که اين مراسم تمام شد انسان ديگري بشويم و در عمل آن کنيم که در زبان و بيان تفاوت بسيار دارد.

امام علي(ع) که از همه نزديک تر به پيامبر بود مدام فرياد برمي آورد که: «آگاه باشيد، همانا اين دنيا که آرزوي آن را مي کنيد و بدان روي مي آوريد و شما را گاهي به خشم مي آورد و زماني خشنود مي سازد خانه ماندگار شما نيست...»

اما گوش شنوايي نبود. تمامي جنگ هايي که به ايشان تحميل شد يا براي وعده دنيايي بود و يا فريب و دزدي ايمان از طرف معاويه و طلحه و زبير.

امروز هم کشور اسلامي ما با دشمناني مواجه است که مانند موريانه در بدنه حاکميت لانه کرده اند. عهدشکنايي که امانتدار خوبي نبودند، مترفين و سرمايه اندوزاني که به هر بهايي سعي بر زياده اندوزي دارند. متعصبان جاهلي که دين را وسيله انحراف از متن کرده و مردم را به حاشيه مي برند چه سخت است رهبري در اين شرايط که هم از خودي ها مي خورد هم از دشمنان پيدا و پنهان. امروز اگر امام علي(ع) در مصدر امور مي بود با خاوري ها و امثالهم چگونه رفتار مي کرد.

امام در نامه اي که سال 38 هجري خطاب به مالک اشتر نوشت او را به مردم گرايي و حق گرايي اين چنين توجه داد.

«دوست داشتني ترين چيزها در نزد تو، درحق ميانه ترين، و در عدل فراگيرترين و در جلب خشنودي مردم گسترده ترين باشد که همانا خشم عمومي مردم، خشنودي خواص را از بين مي برد اما خشم خواص را خشنودي همگان بي اثر مي کند. خواص جامعه همانا بار سنگيني را بر حکومت تحميل مي کنند زيرا در روزگار سختي ياريشان کمتر و در اجراي عدالت از همه ناراضي تر و در خواسته هايشان پافشارتر و در عطا و بخشش ها کم سپاس تر و به هنگام منع خواسته ها دير عذرپذيرتر و در برابر مشکلات کم استقامت تر مي باشند. در صورتي که ستون هاي استوار دين و اجتماعات پرشور مسلمين و نيروهاي ذخيره دفاعي، عموم مردم مي باشند. پس به آنها گرايش داشته و اشتياق تو با آنان باشد...»

آري امام علي(ع) اين چنين فردي بود که گرچه مرد ميادين عدالت خواهي بود امروز هم پس از 14 قرن اعمال و رفتار و انديشه هايش براي خواص و عوام درس زندگي توأم با عاقبت به خيري دنيا و آخرت است.

حال بيانديشيم به اين مهم که او هم انسان بود. انسان مي تواند چنين قدرتي و استعدادي و فراستي داشته باشد و امروز هم داريم انسان هاي بزرگي که راهگشا و پرهيزکارند و جز به نيکي نمي انديشند سعي کنيم علي گونه باشيم و معاويه نباشيم.

والسلام