روزنامه عصر مردم در سراسر جهان یک پورتال خبری آنلاین آنلاین و منبع برای محتوای فنی و دیجیتال برای مخاطبان با نفوذ خود در سراسر جهان است. شما می توانید از طریق ایمیل یا تلفن به ما بپیوندید.
+(98) 713-234 8010-13
انسان امروز در مسیری به سرعت در پیش است که از متن زندگی بیرون آمده و به حاشیه پرداخته است. فلسفه زندگی به معنای خوشبختی و خوش وقتی از اصالت دور شده و به مجاز خو پیدا کرده است.
همه چیز از عالم و آدم در تحول و تغییری غیر طبیعی و نظام گسیخته اند. مفهوم سلامتی نیز از مسیر طبیعی خود خارج شده و به بسیاری از مصنوعات و ابزارهای کمکی و داروهای شیمیایی وابسته است به نحوی که اگر کشف داروی سرطان غدد لنفاوی اعلام گردد خبری خوب تلقی می شود و اگر جنگ اسرائیل علیه غزه خاتمه یابد و آتش بس اعلام شود خبری خوب است.
اما خوب تر خبری است که زندگی آدمیان به نوعی تغییر کند که سرطانی از هر نوع دیده نشود. یا جنگی در هر نقطه دنیا خبری نشود.
ما در قرنی زندگی می کنیم که هیچ جامعه و مردمی در اقصی نقاط دنیا از امنیت جانی و روانی برخوردار نیستند و توسعه یافتگی کشورها در باب امنیت نسبی است. اندیشه زلال معنویت و لذت طبیعی از زندگی در زمینی که خداوند تمامی نعمت هایش را ارزانی بشر و سایر موجودات نموده جای خود را به اندیشه سیاسی و اقتصادی داده تا بیشتر از نیازهای واقعی، انسان، مطالبه گر شرایطی باشد که توسعه صنعتی این رقابت را اجتناب ناپذیر کرده است.
از بامدادان تا پایان شب بین گوش و پیچ رادیو و چشم و صحنه تلویزیون یا تلفن همراه و اینترنت، به عادت رابطه ای مستقیم برقرار است تا بشنوی و ببینی که در نقاطی از دنیا انسان های بی گناهی توسط انسان های ستمگری در هرم هوای انفجار بمب های یک تنی تکه تکه و کباب می شوند و ما با آه و افسوس و گاه بی خیالی از کنار آن می گذریم غافل از آنکه فردا بر ما نیز همین ماجرا رود!
در دسته بندی خبرها که مهمترین آنها و پرخواننده ترینشان حوادث اند یک خبر خوب خوشحال کننده و دلربا و دلچسب نیست، نه فقط در کشور ما بل در جهان و تمامی کشورها. مردمان از خبرهای خوب فاصله های بسیار دارند.
زیرا ثبات یک زندگی طبیعی، یا دستخوش بلایای طبیعی مانند زلزله، آتش فشان، آتش سوزی جنگل ها، سیل، طوفان، سونامی و فرونشست های پی درپی زمین است و یا جنگ، فقر، اعتیاد، طلاق و جدایی، بیکاری، ورشکستگی، تعطیلی، اعتراضات جمعی، آوارگی، مهاجرت و جرائمی که منجر به گسترش زندان ها و حجم وسیع پرونده های قضایی است و اختلافاتی که دو دستگی یا چند دستگی ملت ها را رقم می زند.
امروز دیگر یک کشف یا اختراع هم خبر خوبی نمی تواند باشد زیرا ممکن است یا در خدمت جنگ و ساخت ابزارهای جنگی جدید باشد که قدرت تخریبی و انفجاری آن بیش از پیش است یا در خدمت استعمار و استثمار قرار می گیرد که کشورهای پیشرفته را بر کشورهای عقب مانده سلطه و برتری می دهد.
راستی خبرهای خوب کدامند؟ تولد یک نوزاد؟ ازدواج زوجی عاشق! پیدا کردن کاری مناسب علاقه و توانایی؟ یا خرید خانه و اتومبیل و امثالهم؟
روزگاری بود که شیرینی شب عید نوروز برای کودکان خوشحال کننده و دوست داشتنی می بود اما امروز که در هر خیابانی یک فروشگاه شیرینی سازی با تنوعات و گوناگونی فراوان دائر است دیگر شیرینی، کفش نو و لباس نو هم برای بسیاری از کودکان ذوق آور نیست.
چه باید کرد تا امنیت روانی جامعه ثباتی داشته باشد و خوشحالی طبیعی به هم نشینی و هم سرنوشتی گره بخورد؟
چه باید کرد تا خرید ماست هم یک عمل سیاسی تلقی نشود؟
چه باید کرد تا اعتماد بین افراد یک جامعه و بین ملت ها چونان گذشته های دور نهادینه شود؟
چه باید کرد تا سایه یک درخت در کنار چشمه ای جوشان لذتی بیشتر از پرواز با هواپیمائی به مقصدی ناکجاآباد تلقی گردد؟
آیا جز این است که آدمی می باید دست از زیاده خواهی بردارد و از آنچه نیاز است بیشتر طلب نکند؟
آیا جز این است که رقابت های اقتصادی و چشم و هم چشمی بین خانواده ها و ملت ها به کلاف سردرگمی برای سرعت گرفتن از بیشتر داشتن تبدیل شده است و فراغت و آسودگی را از آدمی سلب کرده است؟
آیا جز این است که کینه ها و دشمنی ها تل انبار شده در ذهن آدم به دعوا و جنگ و درگیری می انجامد که چه بسا خانواده ها یا جوامعی را در آتش انتقامجویی ذوب می کند؟
حقیقت چیست؟ واقعیت کدامند؟ زندگی طبیعی و دلخواه فطرت بازگشت به گذشته را توصیه می کند یا آینده ای به دور از تعلقات و حاشیه ها را؟
به راستی اگر سیاره ای کشف شود که بتوان در آن زندگی دوباره ای را آغاز نمود چه هدیه ای از دستاوردهای بشریت به آن سیاره بکر خواهیم برد؟ جنگ و دعوا و کینه و دشمنی و جرم اندیشی را یا صفا و پاکی، صداقت و راستی؟
با خود خلوت کنیم و به این پرسش ها پاسخ دهیم. شاید آرام گیریم. خبرهای خوب داریم یا خبرهای بد؟
والسلام