این روزها اخبار مرتبط با تولید خودروهای برقی با جدیت بیشتری نسبت به گذشته دنبال می شود و کلان شهرهایی که به دلیل پدیده ی وارونگی هوا بخشی از فصل سرما را با آلودگی سپری می کنند در اولویت دریافت خودرو برقی قرار دارند.

وزیر صمت نیز در مراسم راه اندازی تولید اتوبوس های برقی از این جهت اظهار خرسندی کرده و مدعی شده که از این پس باید به دنبال تولید خودروهای هوشمند باشیم که البته چنین سخنی صرفا در چارچوب تقویت اعتماد به نفس ملی کاربرد دارد وگرنه خودروهای تولید و مونتاژ داخل پیش از هوشمند شدن نیازمند بالارفتن کیفیت هستند !

بهره گیری از خودرورهای برقی اقدامی سهل و ممتنع به نظر می رسد یعنی در عین سادگی و سهولت نباید آن را راحت توصیف کرد و دلایل آن هم آشکار است . اگر چه هزینه پایین تامین انرژی لازم برای حرکت ، کاهش آلودگی هوا ، نیاز به قطعات جانبی کمتر ، کاهش آلودگی صوتی و پایین بودن هزینه نگهداری از جمله مزایای خودروهای برقی است اما در کنار این مزیت ها کارشناسان معایبی هم برای خودروهای برقی قائل هستند . قیمت اولیه بالا ، استهلاک بیشتر و محدوده ی حرکتی کمتر، کم بودن جایگاه های شارژ باطری و طولانی بودن زمان شارژ و احتمال افزایش هزینه بیمه نیز از جمله معایبی است که می توان برای خودروهای برقی برشمرد که در این صورت اگر بنا باشد استفاده از خودروهای برقی در سطح گسترده ای ملحوظ نظر قرار گیرد نیازمند برنامه ریزی در راستای کاهش چالش های ناشی از آن هستیم .

در عین حال با عنایت به مزایای بهره گیری از خودروهای برقی انتظار می رود که شهر شیراز به عنوان کلان شهری که به دنبال رونق بخشی به صنعت گردشگری است از کنار این فرصت به سادگی عبور نکند . به هر حال چنین امتیازی در کنار امتیاز قطب پزشکی بودن می تواند جذابیت بالایی خصوصا از جهت تاثیر آن در هوای سالم و کاهش آلودگی صوتی برای گردشگران سلامت داشته باشد .

استفاده از اتوبوس های برقی و تعریف مسیرهای مشخصی در نقاط پر رفت و آمد و شلوغ کلان شهر شیراز آغاز خوبی برای ورود به چنین موضوعی است ، هر چند خطوط راه اندازی شده مترو تاثیر قابل توجهی بر کاهش بار ترافیکی شرق به غرب داشته و با راه اندازی مسیر جنوب به شمال نیز شاهد بهبود وضعیت ترافیکی شیراز خواهیم بود ولی در عین حال ازآنجایی که تاکنون برای جایگزینی خودروهای دودزا با خودروهای نو اقدامی صورت نگرفته و روند جایگزینی به دلایل متعدد به کندی پیش می رود ، ترافیک شیراز با دورنمایی که برای آن ترسیم شده مصداق نقض غرض است .

استفاده از دوچرخه های بیدود هم که برای مدتی شیراز را به عنوان شهر پیشگام در استفاده از دوچرخه بلند آوازه کرده بود به دلایل نامعلومی که گفته شد سر در آبشخور اختلاف نظر با شرکت متولی این طرح داشته جمع آوری شد و ابتر ماند و عدم پیگیری موضوع از سوی متولیان اصلی آن دلایل توقف این طرح را آشکار ساخت هر چند امواج حساسیت برانگیز بعدی که جامعه را درنوردید به اندازه ای بلند و سرکش بود که داستان بزرگنمایی شده ی دوچرخه ها را کوچک جلوه داد. تردیدی نیست که با افزایش زاویه موجود بین نگاه عرفی و نگاه رسمی و قانونی به موازات سرعت گیری روند مطالبات اجتماعی ، بحث استفاده ی همگانی از دوچرخه با حاشیه هایی که قبلا برای آن رقم زده شد همراه نخواهد بود و مردم چنین حساسیت های

بیهوده ای را برنخواهند تافت و این داستان ها که راویان محدودی هم دارد به تدریج شنوندگان اندک خود را نیز از دست خواهد داد .

خداحافظی شیراز با طرح بیدود ، مسیرهای تعریف شده برای عبور دوچرخه ها را نیز به نماد دهن کجی به طرح های مردم پسند تبدیل کرد چرا که این روزها موتورسیکلت های دودزا حتی گاهی در خلاف جهت تعریف شده برای حرکت دوچرخه ها عبور می کنند و گویا نه دوچرخه ای بوده نه هزینه کردی و نه برنامه ای و چون بازجستی نیست پاسخگویی هم در کار نخواهد بود. بگذریم !

صرف نظر از بحث دوچرخه و خودروهای برقی ، در یک نگاه کلی ، استفاده از انرژی های تجدید پذیر و پاک در صورتی که منافع آن برای مردم آشکار شود با استقبال عمومی مواجه می شود . در حال حاضر تنها یک توربین بادی آن هم در بالای باباکوهی نصب گردیده که قادر به تامین برق مورد نیاز ساختمان های پیرامونی خود است ولی با توجه به واقع شدن برخی ارتفاعات پیرامونی شیراز در مسیر حرکت باد این زمینه وجود دارد که بتوان با نصب ده ها توربین بادی در راستای نهادینه کردن بهره گیری از انرژی های پاک و تجدید پذیر در شیراز گام برداشت .

باید پذیرفت که دگرگونی شرایط تحت تاثیر اوج گیری مطالبات ، فارغ از برخی سلایق شخصی که دیگر جایگاهی ندارد ، همگان را ناگزیر به پذیرش دیدگاه های روزآمد می کند و قابل انکار نیست که منطق زمانه تمامی توجیهات مبتنی بر ملاحظات محافظه کارانه را حاشیه نشین خواهد کرد.

ما در جامعه ای در حال گذار به سر می بریم که خود را برای تغییرات اساسی و گسترده آماده می کند هر چند چشم و دل ما به آنها خو گرفته و روزی و کسب و کار خود را با آن گره زده ایم ولی همه چیز تغییر می کند جز میل به تغییر و تازه خواهی که بر تنه ی درخت زندگی جوانه می زند و قد می کشد و به بار می نشیند.