برخی بر این باورند که تاکنون شاهد ظهور جهانی منهای فقر و یا جنگ نبوده ایم. این که در آموزه های دینی به ثروتمندان توصیه شده که به یاری فقرا بشتابند به نوعی صحه گذاشتن بر وجود ناگزیر فقر است. از همه ی اینها گذشته در متون دینی از فقر به عنوان یکی از ابزارهای آزمایش انسان ها یاد شده است که نبود آن به منزله فقدان محکی برای تشخیص عیار انسان ها است این سخنان هرگز به معنای توجیه وجود فقر نیست اما از منظری دیگر در جامعه کارهایی وجود دارد که انسان ها در شرایط برخورداری از امکانات مطلوب برای زندگی حاضر به انجام آن نیستند و تنها نیازمندان به آن تن می دهند . همچنین می توان مدعی شد که فقر یک ابزار سیاسی برای استخدام مزدورانی است که در ازای دریافت پول دست به هر کاری می زنند و وجود چنین کسانی در جنگ های زیرپوستی و برخی جنایت ها یک واقعیت تلخ محسوب می شود. از منظری دیگر، همان گونه که فراوانی الکترون در یک اتم و کمبود الکترون در اتمی دیگر موجب درآمیختگی و تعامل دو عنصر می شود، انسان های نیازمند و توانمند نیز محرک یکدیگر برای حرکت و کنش و واکنش هستند. با این توصیف بحث مبارزه ریشه ای با فقر با اما و اگرهای فراوانی روبرو می شود و از نگاهی منصفانه جنبه ی نسبی بودن آن برجستگی بیشتری پیدا می کند یعنی ما نباید مدعی ریشه کن شدن مطلق فقر باشیم و در این میان باید برای سنجش عملکرد حکومت ها ببینیم در کجا باید فقر کمتر باشد و در کجا بیشتر لذا وقتی دو جامعه را با یکدیگر مقایسه می کنیم میزان فقر متناسب با جمعیت هر جامعه ای را به عنوان مبنای مقایسه در نظر می گیریم و مثلا می گوییم فلان کشور با این همه پتانسیل و دارایی و منابع زیرزمینی نباید این همه فقیر و افراد تحت پوشش نهادهای امداد رسان داشته باشد و نهایتا به این نتیجه می رسیم که مدیریت بسیار ضعیف است و یا اساسا مدیریتی وجود ندارد . واقعیت این است که حتی در توسعه یافته ترین کشورها نیز رد پایی از فقر و بی خانمانی دیده می شود زیرا عوامل ایجاد کننده ی فقر یکی دو تا نیست بلکه از مهاجرت و ورشکستگی و از دست دادن توانایی انجام کار گرفته تا ناتوانی ذهنی و مالباختگی و مغبون شدن در معاملات و کلاهبرداری و ... را در بر میگیرد. در برخی از کشورها فقر قابل توجیه است زیرا به دلیل جغرافیا و عقب افتادگی فرهنگی در بسیاری از شاخص های اقتصادی در رتبه های پایین قرار دارند تا جایی که از سوی سازمان های بین المللی رسما مورد حمایت قرار می گیرند ولی در برخی از کشورها این نحوه ی غلط مدیریت است که به تولید فقر منجر می شود.

ایجاد فقر در برخی از نقاط جهان کاملا عامدانه صورت می گیرد لذا گاه می بینیم که جریان های مافیایی به دنبال ایجاد فقر در کشور و یا کشورهایی هستند تا منویات خود را اجرایی کنند برای نمونه فقیر بودن ساکنان کشورهایی که در مسیر ترانزیت مواد مخدر هستند برای قاچاقچیان عمده ی مواد مخدر سودآور است زیرا فقر موجب می شود که آنها برای به دست آوردن پول دست به کارهای مخاطره آمیز و جابجایی مواد مخدر بزنند . از سویی دیگر کسانی که از رهگذر حاکمیت اقتصاد جنگ سود سرشاری دارند تلاش می کنند با مسلط کردن برخی رژیم ها و جریان های افراطی در مناطقی از جهان زمینه ی فقر اعم از فقر فرهنگی و فقر اقتصادی را فراهم کنند و همزمان ایجاد ناامنی می کنند تا نظامیگری و میلیتارسم توجیه پذیر باشد. نمونه ی بارزش فقر در افغانستان موجب شده که جوانان این کشور جذب گروه های شبه نظامی و بعضا تروریستی شوند که منجر به گرم شدن بازار اسلحه و رواج قاچاق مواد مخدر می شود . از سویی دیگر فقر انگیزه ای برای گرایش به مواد مخدر ایجاد می کند یعنی از یک سو فقر موجب تسهیل ترانزیت مواد مخدر می شود و از سویی دیگر مصرف آن را تضمین می نماید که البته در اینجا هم فقر اقتصادی و هم فقر فرهنگی باید دست به دست هم بدهند تا چنین پازلی کامل شود . از آنجایی که بر اساس آموزه های دینی فقر به کفر می انجامد به فقر کشانیدن مردم اقدامی در جهت تضعیف معنویت است که زمینه ساز انواع بداخلاقی ها و غارت هاست! گاهی افرادی دم از مبارزه با فقر می زنند که خودشان از فقر در ابعاد گوناگون آن بهره می گیرند . برای نمونه کشورهای توسعه یافته همواره وانمود می کنند که به دنبال تامین غذا برای گرسنگان ، تامین امنیت برای ساکنان مناطق بحرانی و همچنین رفع مشکلات آب و هوایی برای زندگی بهتر ساکنان کره زمین هستند اما واقعیت این است که خودشان سرچشمه ی جنگ افروزی ، حاکم کردن شخصیت های جنگ طلب در اقصی نقاط جهان خصوصا خاور میانه و تولید کننده ی گازهای گلخانه ای و ایجاد خسارات زیست محیطی هستند . لذا برخی از جنگ های زرگری و دشمنی های صوری را نباید باور کرد زیرا هیچ دولت چپاولگری حاضر به نابودی دولتی دیگر که زمینه ساز چالش است و تمام قد برای او ایجاد درآمد می کند نیست .لذا ابتدا باید شخصی مانند زلنسکی در اوکراین به قدرت برسد تا زمینه ساز جنگی دامنگیر در شرق اروپا باشد و به همین قیاس در سایر نقاط جهان باید چنین بسترهایی فراهم باشد . این رفتارها شباهت زیادی به پولشویی توسط کسانی دارد که با تاسیس انجمن های خیریه و برخی بانک های معلوم الحال وانمود می کنند که می خواهند دست بیچارگان و فقرا را بگیرند .

وقتی به بررسی دقیق و ریشه ای بسیاری از نابسامانی های اجتماعی می پردازیم به این نتیجه می رسیم که ثروت و شوکت و شهرت اقلیتی جنایتکار در اغلب کشورها در گرو بیچارگی و فقر و ناداری و اعتیاد و نزاع و درگیری بین کسانی است که بسیاری از آنها هیچ دلیلی برای دشمنی با یکدیگر ندارند اما زمانی که باید یکدیگر را بکشند، دشمن و کافر و دزد و قاتل توصیف می شوند و در این میان عده ای سوداگر آنها را به جان یکدیگر می اندازند و عناوینی پر طمطراق برای چنین منازعاتی اختراع می کنند !

از این رو برخی از کمک ها که تحت عناوین فریبنده به فقرا در سراسر جهان می شود به منزله ی آب و علفی است که جلو گوسفند قربانی می ریزند تا به او بگویند این من هستم که می توانم از تو حمایت کنم بنابراین جانت را به خاطر زندگی من فدا کن و این شعبده ها سالهاست که ادامه دارد و وقتی از بالا نگاه می کنی می بینی آسیابی که گندم ثروتمندان را آرد می کند با خون فقرا می چرخد . آسیابی به نوبت