رضا شاه به تقلید از آتا ترک و فرهنگ غرب، به منظور یکدست کردن پوشش مردان و زنان ایرانی کشف حجاب را در دستور کار قرار داد و با جدیت و زور پاسبانان چادر از سر زنان برداشت و لباس محلی مردان را به کت و شلوار و کلاه پهلوی تغییر داد. گرچه موفق شد علیرغم اعتراض و فشار روحانیت در شهرها و بعضا مناطقی از ایران هرچند دور و دورتر قصد و نیت خود را عملی سازد اما مقاومت زنان محجبه و تعصب مردان در آن شرایط زمانی که ایران با مشکلات عدیده    ی اقتصادی و سیاسی ناشی از جنگ جهانی دوم مواجه بود موجب شد که بسیاری از زنان جرأت نکنند در کوچه و بازار و بین همسایگان رفت و آمد نمایند زیرا پاسبانان چادر از سر آنها برمی  داشتند اما مقاومت کردند و چادر از سر بر نداشتند.

رضاشاه گرچه خدماتی مانند تأسیس دانشگاه تهران و احداث خط آهن شمال و جنوب که توسط آلمانها در ایران انجام شد را در کارنامه خود دارد اما شهرت وی بیشتر با کشف حجاب در افکار عمومی ایرانیان همراه است و تنفری که از این عمل زشت و نابه  جا بین مردم مسلمان ایران تا ابد به جا گذاشته است و روش دیکتاتوری و قلدری که برای انجام کشف حجاب به کار گرفت و مخالفان را سرکوب نمود.

امروز که حدود 45 سال از پیروزی انقلاب اسلامی می  گذرد مسئله حجاب هنوز یکی از معضلات و مشکلات است، گرچه عمل رضاشاه نوعی بی  ناموسی تلقی شد و متعصبانه با آن برخورد گردید و جمهوری اسلامی در جهت حفظ حرمت زنان و عصمت آنان دست به برخورد با مخالفان حجاب می  زند اما با روش زور و اجبار و بگیر و ببند نتیجه تقریبا یکی است قابل انکار نیست که نیروهای انتظامی و سپاه پاسداران و بسیج که در حفظ امنیت و مقابله با دشمنان متجاوز بعثی با آن همه شهید، مجروح، جانباز و آزاده کارنامه  ای درخشان به یادگار دارند اما برخورد قهری نیروهای انتظامی با هنجارشکنانی که تحت تاثیر شبکه های ماهواره ای دشمنان و مخالفان در فضای مجازی قرار گرفته وسیله ای برای ابراز مخالفت با نظام می دانند. گرچه تعدادی از جوانان نه به جهت مخالفت با نظام بلکه بر اساس تمایلات خود دوست دارند پوشش آزاد داشته باشند و غافل اند که این پوشش آزاد به نفع آنها و در شان جامعه اسلامی نیست. لذا افکار عمومی قطب دیگری از جامعه ایران را برآشفته و مورد سئوال و اعتراض قرار داده است. نتیجه آنکه نه رضاشاه موفق شد تمام زنان ایرانی را به قبول کشف حجاب مجبور سازد و نه ما می  توانیم همه زنان را با زور و جبر به قبول حجاب اسلامی موظف کنیم هرچند برای آن قانونی هم به تصویب برسانیم. گرچه عمل رضاشاه از لحاظ دینی و مذهبی و اخلاقی مذموم و عمل جمهوری اسلامی صواب و با معیارهای اخلاق اسلامی درست باشد که زنان ما با حفظ حجاب خود را در برابر چشم  های نامحرم حفظ کنند چون باور به حجاب و رعایت شئونات اسلامی امری نرم  افزاری و فرهنگی است نه سخت  افزاری. اگر کسی یا کسانی چه در گذشته زمان رضاشاه و چه در شرایط فعلی حجاب را اعتقادی رعایت می  کنند با کُند و زنجیر و زندان هم حاضر نیستند حجاب را بردارند و بالعکس آن هم صادق است هرچند ترس و اجبار بعضی دختران و زنان را ملزم می  کند که رعایت کنند اما باور ندارند و ریاکاری را پیشه می  کنند. پس باید راه سومی هم باشد و آن کار فرهنگی و مشوق  هایی است که رغبت و تمایل ایجاد کند. در دنیای امروز کشورهای اسلامی دیگری هم هستند که زنان و دختران مسلمان آنها آزادانه حجاب قرص و محکمی دارند مانند مالزی، اندونزی، ترکیه، پاکستان و در همین کشورها زنان نامسلمان و یا حتی مسلمانی هستند که رعایت حجاب نمی کنند. متأسفانه علیرغم مشکلاتی که نظام جمهوری اسلامی در رابطه با مسائل اقتصادی ناشی از گرانی و تورم و فشار خارجی، تحریم و جنگ  های نیابتی دارد بیش از هر زمان دیگری کشور باید از چالش  های درونی پرهیز کند و برای حفظ دستاوردهای انقلاب از حمایت عموم مردم برخوردار گردد. هم قرآن و هم مقام معظم رهبری بر رعایت بهترین روش  ها تکیه دارند. چرا ما طلای خود را در ظرف مسین ارائه می  دهیم؟ چرا مسلمانی را با حفظ ظاهر که به نوعی ریاکاری را در جامعه تسری داده تبلیغ و اجرا می  کنیم؟ چرا این همه هزینه و وقت صرف مقابله با کسانی می  کنیم که می  خواهند خوراک تبلیغاتی سوء بر علیه جمهوری اسلامی در داخل و خارج تهیه کنند و از نیروهای شجاع، ایثارگر و آماده به شهادت نظامی و انتظامی ما برای حفظ امنیت و مقابله با دشمنان و متجاوزان نقشی بسازند که در خور آنها نیست؟

هرچند رعایت حجاب مطلوب و عدم رعایت آن مذموم است اما روش  های مقابله با بی حجابی یا بدحجابی روش زورمدارانه نیست و جواب مثبتی از آن نخواهیم گرفت ما که دانشگاه  ها و مدارسمان به روی زنان و دختران باز است و بخش عمده  ای از کارمندان زن در ادارات و سازمان  ها و بازار به ارائه خدمات مشغولند و حتی اندیشمندان و دانشمندان زنی داریم که زبانزد هستند و حرمت آنها هم حفظ شده و کرامت آنان پای برجاست چرا باید مخالفان و دشمنان نظام، دستاویزی پیدا کنند که کشور ما را با افغانستان و طالبان مقایسه نمایند؟

کسانی که بر طبل زور و فشار می  کوبند و وااسلاما سر می  دهند باید سنت رسول الله(ص) و ائمه اطهار(ع) را هم ملاک اخلاقمداری قرار دهند.

اگر اسلام زمان پیامبر، مسلمانان، پیامبر و اصحاب را به جنگ با کفار ترغیب می نمود برای دفاع بود نه تهاجم. اصالتا اسلام روحی و جانی نرم  افزاری دارد و اخلاقمداری وجهه قوی مسلمانی است تشویق قرآن و پیامبر اسلام(ص) به کسب دانش ولو در چین باشد و این همه بزرگان و اندیشمندان اسلامی در ابعاد مختلف علمی، پژوهشی و شخصیتی که بر فرهنگ غرب غلبه داشته و دارند با زور و قلدری به منصه ظهور نرسیده  اند بلکه روح متعالی قرآن به اقیانوسی ماننده است که اگر قطره  ای از آن به ذائقه هر انسانی خوش آید خود جهانی می  شود بیدار که حجاب چهره جان را غبار تن می  داند.

مردم مسلمان ما به خوبی دریافته  اند که فرهنگ غرب و غربزدگی و تقلید کورکورانه از بی  بند و باری، کیان خانواده را به خطر می  اندازد و سلامت را از جامعه حذف می  کند همانند پوسته خوش  رنگ میوه  ای که از درون دچار کرم  خوردگی است. نباید مظاهر تمدن جدید چنان در زندگی ما تأثیرگذار شود که حقیقت به سایه رود و گم  گشته وادی بی  آب و علفی شویم که سراب را آب تصور کنیم.

امید که نظام جمهوری اسلامی هم که با اقتدار در برابر دشمنان سرسختی چون آمریکا و متحدان اروپایی  اش ایستاده است اندیشه  ای دیگر به کار گیرد که از چالش مسئله حجاب خود را برهاند.

والسلام