هرچند روش  های مناظره  های تبلیغاتی تقلیدی از غربیان است اما روحیه و انتظارات مردم ما چندان تناسبی با افشاگری  های درست یا غلط در مناظره  های تبلیغاتی اخیر به این دلیل ندارد که ما مردم خود را عادت به مطالبه  گری از طریق سیستم حزبی نداده  ایم. لذا افرادی با اطلاع یا بی  اطلاع از آنچه بر این مملکت گذشته است در طول این 45 سال براساس دیدگاه  های درست یا غلط خود به قضاوت می  نشینند. متأسفانه مناظرات اخیر که از طریق رسانه ملی اطلاع  رسانی می  شود به گونه  ای است که نامزدهای انتخاباتی در یک رقابت ناصواب بیشتر به خودزنی و سیاه  نمایی به منظور کسب آراء می پردازند.

در صورتی که نقد هر عملکردی به ویژه عملکرد نظام جمهوری اسلامی و یا مسئولان آن به مثابه لیوانی می  ماند که نیمی از آن پر و نیمی دیگر خالی است.

آنچه از طریق مناظره  ها دیده و شنیده می  شود بیشتر توسل به نیمه  های خالی لیوان است. که نتیجه آن مردم ما را دچار یک پارادوکس می  کند زیرا بعد از شهادت مرحوم سید ابراهیم رئیسی که افکار عمومی را به سمت و سوی فعالیت  های مثبت می  برد اینک سیاه  نمایی  ها به جز ایجاد ناامیدی و یأس در مردم نتیجه  ای نخواهد داد.

هر یک از نامزدهای انتخاباتی اگر با برنامه و راهکارهایی به منظور رفع مشکلات اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و یا سیاسی به میدان بیایند بهتر آن است که بگویند با توجه به شرایط و موانع موجود چگونه از منابع و نیروی انسانی برای تحقق دیدگاه  ها و نیازمندی  های مطرح شده استفاده می  کنند تا مخاطبان آنها به قضاوت نشینند که آیا راهکارهای آنها عملی است یا بیشتر به یک شعار می  ماند با تفاوت  هایی که می تواند داشته باشد.

در طول 45 سال گذشته علیرغم تمامی فشارهای ناشی از تحریم و خسارت  های جنگ 8 ساله و سوءاستفاده  های مدیران فرصت  طلب و ریاکار، کارهای اساسی به ویژه در بخش نظامی، پزشکی، هسته  ای، نانو و صنایع خودکفایی به انجام رسیده است به گونه  ای که کشور ایران را برای کشورهای تحت ستم مسلمان الگو و اسوه حسنه قرار داده است چرا بدون اشاره به موفقیت  ها و داشته  ها به گونه  ای سخن گفته می  شود که گویی نامزدهای انتخاباتی می  خواهند بر روی یک خرابه بنایی تازه بسازند.

حرف  های دشمن  شادکن را در تمام مدت از شبکه  های رسانه  ای مخالفان و دشمنان می-شنویم درست یا غلط. اما آنها برای بیان سخنان مغرضانه خود هدف براندازی را دنبال می  کنند. نامزدهای کنونی که می  دانند براساس قوانین موضوعه کشوری بویژه قانون اساسی و شرایط موجود باید نسبت به ارائه دیدگاه  ها و توانایی  های خود سخن بگویند اگر همه چیز بد است چگونه می  توان اقدام مثبتی انجام داد؟

کسی که می  گوید اقتصاد را یک شبه درست می  کند و یا کارت بانکی برای پرداخت نقدینگی ارائه می  دهد از چه منابعی و با چه درآمدی چنین اقدامی میسر است؟

برای هر هدفی که دنبال می  شود و قولی که به مردم داده می  شود می  باید تحلیل واقع-بینانه  ای از شرایط موجود داشته باشیم.

تحریم که اساس خسارت  های اقتصادی ما به حساب می  آید یک موضوع دو طرفه است. طرفی که تحریم کرده برای خود دلایلی دارد هرچند محکمه  پسند نباشد. و ما برای رفع آن دلائلی داریم هرچند درست باشد بدون گفت  وگو و طرح دلائل برداشتن تحریم عملی نیست.

قدرت فقط به داشتن سرمایه و یا یک ارتش و سپاه قوی نیست. هرچند قدرت تعیین کننده  ای است. دیپلماسی قوی، آگاهانه و هوشمندانه هم قدرتی است که گاه بیشتر و بهتر از قدرت نظامی جواب می  دهد. قدرت معنوی اگر درست به کار گرفته شود با آن می  توان جهانی را گرفت.

اگر قالب  هایی قانونی و یا عرفی درست کرده  ایم که طرف مقابل ما در آن قالب  ها نمی-گنجد باید به شکلی این قالب  ها را تغییر دهیم. نه اینکه صرفا حذف  شان کنیم زیرا استراتژی جمهوری اسلامی براساس قانون اساسی با امپریالیسم و استکبار در تضاد و تناقض است.

نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری هر چند دارای سوابق مدیریتی باشند می  باید کارنامه عملکردی خود را ارائه دهند. به گونه  ای که هر یک از ضعف  هایی که مطرح می  کنند خود در آن شراکتی نداشته باشند.

پیامبر اسلام(ص) در ماجرای صلح حدیبیه با سران کافر و مشرک به صلحی دست یافت که با آن مکه فتح شد و مسلمانان بر جهان سیطره و سلطه پیدا کردند استفاده ابزاری حتی از آدم  های ناهمسو در صورتی که ما را به هدف برساند مصلحت است به شرطی که از نظارت دقیق و حسابرسی غافل نمانیم.