از دلايل نگاه ويژه مردم به مناظره هاي تلوزيوني ، خاطره اي بود که از مناظره کروبي و موسوي با احمدي نژاد که با دريافت امان نامه به ميدان آمده بود داشتند که با بگم بگم هايش توجه مردم عادي را به خود جلب کرد و به جاي ورود به مباحث ساختاري و نقد عملکردهاي حزبي به روشن کردن زواياي شخصيت نامزدها پرداخت و نتيجه مورد نظر خود را هم گرفت . اما در اين دوره از آنجايي که گوش مردم از اين جور حرف ها پر شده بود و فضاي مجازي از زحمت کانديداها ي افشاگر براي ورود به حريم خصوصي کم کرده بود ، هجمه هاي محدودي که در اين زمينه صورت گرفت نتوانست موج آفرين باشد . چرا که مردم از شائبه هاي مطرح پيرامون مدارک دانشگاهي و حوزوي و ساير درجات بي اطلاع نيستند و در مورد نقش شخصيت ها در حيف و ميل اموال عمومي هم به اندازه اي شنيده اند که کسي نمي تواند به دانسته هاي آنان در اين مورد بيفزايد .در گذشته آنچه موجب اشتهار شخصيت هاي دانشگاهي و حوزوي مي شد ادعاي باسواد بودن نبود بلکه شاگرداني بود که تربيت مي کردند . مثلا عده اي مي گويند ما شاگرد مرحوم همايي يا فروزانفز يا علامه طباطبايي يا حسن زاده آملي بوده ايم . در واقع اين دانشجويان و طلاب باسواد بودند که قدر و مرتبه ي علمي اساتيد خود را به رخ مي کشيدند نه اين که خودشان بگويند ما از اين دانشگاه و آن دانشگاه يا حوزه ي علميه مدرک تحصيلي و يا معادل داريم که به دکترا تبديل شده است . بنابراين تکليف نامزدها در بحث برخورداري از تخصص روشن بود که حرفي براي گفتن نداشتند اما از حق نمي توان گذشت که در بحث برخورداري از اعتماد به نفس ايرادي به آنها وارد نبود . به هر حال کساني که با چنين بضاعتي مدعي اداره ي کشوري با چند هزار سال سابقه تمدني هستند و مي خواهند يک کشتي حامل کالاهاي ارزشمند را در منطقه ي توفاني خاورميانه هدايت کنند بايد اعتماد به نفس بالايي داشته باشند.
در اين مناظره برخي از نامزدها از اصلاح ساختاري سيستم اداري و اقتصادي کشور سخن به ميان آوردند اما همين افراد نخواستند و يا مصلحت ندانستند که وارد مباحث ساختاري و نام بردن از موانع ايذايي در راه اداره کشور شوند لذا به نقد دولت روحاني اکتفا کردند که صد البته همين نقدها را مي توانستند به دولت هاي قبل از روحاني هم داشته باشند زيرا تاکنون هيچ رئيس جمهوري نتوانسته آن گونه که مرضي خدا و مردم باشد به وعده هايش عمل کند .
در اين مناظره يکي از نامزدها دونفر ديگر را تهديد کرد که در صورت رئيس جمهور شدن آنها را ممنوع الخروج مي کند مخصوصا رئيس سابق بانک مرکزي را در حالي که اگر وضعيت يک نامزد به اندازه اي خراب باشد که ممنوع الخروجي او لازم الاجربه نظر برسد چرا قوه قضائيه و شوراي نگهبان با بررسي هاي چندلايه و تودرتو نتوانسته اند به اين نتيجه برسند و نهايتا در جريان استعلام ها صلاحيت آنها را تاييد کرده اند ؟
از جزئيات اين مناظره که چيزي عايدمان نمي کند مي گذريم اما در جريان مناظره آمارهايي مطرح شد که قابل تامل بود براي نمونه اين که :
• ايران در ميان کشورها بيشترين رقم ماليات بر توليد را دارد
• در صورت تقسيم درآمد حاصل از استخراج معادن به هر ايراني ماهي 3 ميليون تومان مي رسد
• روزانه 2000 ميليارد تومان خلق پول در کشور صورت مي گيرد
• براي تعيين تکليف 78 درصد از بودجه کشور در تهران تصميم گيري مي شود
• 80 درصد مجوزها در ايران از طريق رانت به دست مي آيد
• در ايران 7 ميليون نفر بيکار داريم
• 65 درصد منابع بانکي به نيم درصد داده شده است
• سهم هر ايراني در بحث افزايش نقدينگي ظرف 8 سال گذشته چهارصد ميليون تومان بوده است
• متوسط ورودي بانک مرکزي در اثر تحريم ها از 45 ميليارد تومان به 9 ميليارد تومان رسيده است
• بيش از 70 درصد ظرفيت هاي اقتصادي کشور معطل و پا درهواست
و ...آمارهايي از اين دست که نشان مي دهد اولا خبري از عدالت اسلامي در ايران نيست و ثانيا تحريم ها کاغذ پاره نبوده و ترامپ تار و پود اقتصاد کشور را از هم گسسته و به دليل بي تدبيري ها فقرا فقيرتر شده اند .
از ديد کساني که مشکلات کشور را ساختاري مي دانند اين مناظره به متمايز شدن هيچ نامزدي منجر نشد و ثابت کرد اگر بنا باشد 4 سال ديگر هم شاهد مناظره اي مشابه باشيم ، با سخناني مواجه مي شويم که قبلا هم شنيده ايم .
اگر در کنار اين مناظره کنندگان چند اقتصاددان آگاه و مطلع از چند و چون درآمد ها و بودجه ريزي ها و هزينه کردها نامزدها را محک مي زدند ديگر نيازي به ارائه مدرک تحصيلي هم نبود . شايد در اين مورد خاص بهتر بود که اجازه مي دادند پرسشگران معرفي شده از سوي دانشگاه هاي مطرح کشور به نمايندگي از مردم در مقابل مدعيان اصلاح امور کشور بنشينند و با زبان اقتصاد سخن بگويند .
اگر بخواهيم بازخوردهاي صورت گرفته در فضاي مجازي را مبناي داوري قرار دهيم اغلب کساني که اين مناظره طولاني را از ابتدا تا انتها دنبال کردند يا فعال سياسي و طرفداران جناح ها بودند يا برخي از فرهنگوراني که در رديف قشر مرجع قرار مي گيرند و مردم از آنها نظر خواهي مي کنند زيرا اين مناظره با حوصله ي مردم عادي تناسبي نداشت و نشانه هاي بي قواره گي در آن هويدا بود .پرسش ها هم به گونه اي نبود که پاسخگويي به آنها به روشن شدن اذهان عمومي پيرامون کم و کيف اداره کشور بيانجامد . نشستند و گفتند و برخاستند .