يکي از نشانه هاي وجود شفافيت در تبادل اطلاعات ، احساس راحتي اصحاب رسانه براي تنوير افکار عمومي است که مهمترين شاخص براي تعيين عيار مردم سالاري است . در نظام هاي مردم سالار اين حق براي مردم در نظر گرفته شده که از طريق رسانه هاي شنيداري و مکتوب در جريان روند امور قرار گيرند . به رسميت شناختن چنين حقي هرگز به ناديده انگاشته شدن خدمات مسئولين منجر نمي گردد چرا که دولت ها و مولفه هاي تاثير گذار در اداره ي کشور به اندازه ي کافي به رسانه هاي گوناگون براي توجيه و تبيين خدماتي که به مردم ارائه مي دهند دسترسي دارند و به راحتي مي توانند شبهه هاي احتمالي ايجاد شده در جريان اطلاع رساني رسانه هاي آزاد و مستقل را با پاسخگويي برطرف نمايند . معمولا حجم اخبار و گزارش هايي که پيرامون عملکرد مسئولين در رسانه ها بازتاب مي يابد به مراتب بيشتر از تحليل ها ، يادداشت ها و سرمقاله هايي است که به نقد اختصاص پيدا مي کند . برخلاف آنچه معمولا مسئولين نسبت به برخي مطالب مندرج در روزنامه ها گلايه مي کنند ، اصحاب رسانه و بويژه خبرنگاران و گزارشگران به عنوان زبان و قلم مسئولين ضمن پردازش و حک و اصلاح سخنان خارج از چارچوب مسئولين ، ترجمان خوبي براي بيان ديدگاه هاي مسئولين هستند که در مواردي حتي از قدرت اقناع کنندگي بالايي هم برخوردار نيستند و اگر به حال خود رهايشان کني چالش آفريني مي کنند به طوري که اگر يک خبرنگار بخواهد عينا بازتاب دهنده ي کلمه به کلمه سخنان برخي از مسئولين باشد آنچه از آب در مي آيد نه جذاب خواهد بود و نه قابليت جريان سازي دارد . خبرنگاران در بسياري از مواقع نقش بايگاني سيار مسئولين را ايفا مي کنند و در جريان مصاحبه مواردي را به آنان گوشزد مي نمايند تا بر اساس اطلاعات موثقي که در اختيارشان قرار مي گيرد به ايراد سخن بپردازند . آرزوي هر مسئولي نه تنها در ايران بلکه در هر کجاي جهان اين است که اصحاب رسانه مطابق ميل آنها بنويسند و برداشتي منطبق با زاويه نگاه آنها به موضوعات گوناگون داشته باشند اما چنين چيزي شدني نيست و مردم خصوصا روزنامه خوان هاي حرفه اي ، سره را از ناسره تشخيص مي دهند و به راحتي متوجه مي شوند که کدام نشريه با ميرزا بنويسي و توجيه وضع موجود به مردم نشاني غلط مي دهد . مسئولي که شفافيت گريز است تاوان چنين رويکردي را در زماني که از دايره ي قدرت خارج مي شود پس مي دهد و بالاخره روزي خواهد رسيد که رسانه ها براي دفاع از خود ناگزير به بيان واقعيت ها باشند  . طبيعي است وقتي گفتني هاي فراواني پشت سد سانسور ناگفته مي ماند در شرايط برزخي و در بازه ي زماني انتقال قدرت و به ميدان آمدن افراد تازه نفس ، چنين سدي شکسته مي شود و سيلي به راه مي افتد که همه را با خود مي برد !
مشکلي که برخي مسئولين به دليل اعمال فشار بر مطبوعات پيدا مي کنند اين است که فرصت همراه کردن مردم با خود را از دست مي دهند زيرا اهل قلم گاهي با سکوت و گاه با شيوه هايي بسيار ظريف به مردم تفهيم مي کنند که به خاطر تنگناهاي پيدا و پنهان قادر به بيان واقعيت ها نيستند و همين مسئله موجب ايجاد فاصله بين مردم و مسئولين مي شود
فضاي مجازي در بسياري از نقاط جهان چندين برابرايران مخاطب و کاربر دارد ولي علت اين که چنين فضايي در ايران تا اين اندازه سياسي شده اين است که مردم نمي توانند در فضاي حقيقي و از طريق رسانه هاي مکتوب و ديداري و شنيداري به بيان ديدگاه هاي خود بپردازند به همين دليل به فضاي مجازي به عنوان يک فرصت براي عقده گشايي نگريسته مي شود ؛ فضايي که تابع هيچ قانوني نيست و گاهي راست و دروغ را به هم مي آميزد . سرعت و قدرت ايجاد شبهه در فضاي مجازي به مراتب بيشتر از مطبوعات است چون مطبوعات به هر حال بايد تابع قانون باشند و بتوانند ادعاي خود را ثابت کنند !
در حال حاضر وضعيت به گونه اي است که فضاي مجازي نه تنها روي افکار عمومي و مشارکت تاثير تعيين کننده دارد بلکه از جهاتي بازار را هم تحريک و کنترل مي کند به طوري که پيشنهاد قيمت براي يک خودرو و يا کالاي دست دوم در فضاي مجازي منجر به ايجاد حباب و بحران مي شود . درحالي که کشورهايي که شفافيت و گردش آزاد اطلاعات در آنها امري نهادينه شده است با چنين مشکلي مواجه نيستند
همان گونه که در بازار شاهد قاچاق کالا هستيم در فضاي مجازي نيز با قاچاق خبر مواجه مي شويم . کالاي قاچاق از گمرک عبور نمي کند و خبر قاچاقي هم ديدباني نمي شود و هيچ کس پاسخگوي صحت و سقم آن نيست ! در مقام مقايسه مي توان گفت گاهي در فضاي مجازي خبري منتشر مي شود که حتي رسانه هاي معاند هم جرات بيان آن را ندارند زيرا به هر حال آنها براي جلب اعتماد مردم سعي مي کنند در برابر هر چند حرف درستي که مي زنند دروغي هم بگويند تا مردم باور کنند اما فضاي مجازي چنين حد و مرزي براي خود قائل نيست . دليل همه ي اين بي سرو ساماني ها ، بلاتکليفي رسانه ها براي اطلاع رساني شفاف است . جالب اينجاست که ظرف چند سال گذشته مسئولين بيشتر وقت خود را صرف پاسخگويي به شبهات ايجاد شده در فضاي مجازي و رسانه هاي غيرخودي کرده اند تا اين که بخواهند پاسخگوي پرسش هاي مطرح شده در رسانه هاي داخلي باشند . ظاهرا نه تنها مردم وزن زيادي براي رسانه هاي داخلي به دليل کوتاهي دست آنها از اطلاعات درست قائل نيستند بلکه خود مسئولين هم متوجه شده اند از ديگ بزرگي که با يک شمع گرم مي شود بخاري برنمي خيزد . کافي است قدرت و توان موج آفريني ده ها شبکه ي داخلي را با ميزان تاثيرگذاري يکي از شبکه هاي فارسي زبان بيروني مقايسه کنيم تا دريابيم چرا مرغ همسايه غاز است ؟ دولت آينده که به دنبال متمايز ساختن خود با رويکرد مردمي بودن است مي تواند از پتانسيل هاي موجود و نيروهاي انساني آگاه در بدنه ي کارشناسي مطبوعات در راستاي شفاف سازي فعاليت ها و خدمات خود بهره گرفته و ميدان تاخت و تاز را از رسانه هايي که آنها را غير خودي مي داند بگيرد و زمينه اي براي خودکفايي رسانه هاي مستقل داخلي در راستاي تنوير افکارعمومي فراهم سازد .