بحران آب بحراني جهاني است که در آينده مرزها را در خواهد نورديد و تاثير زيادي روي جانمايي شهرها و مناطق مسکوني خواهد گذاشت . ايران سرزميني خشک و نيمه خشک است که ساکنان آن از ديرباز خود را با شرايط کم آبي وفق داده اند . اگر به گذشته برگرديم متوجه مي شويم که گذشتگان و نياکان ما بهتر از ما الگوي مصرف را رعايت مي کردند چرا که با زحمت فراوان به آب دسترسي داشتند . شيوه هاي مصرف آب در گذشته از سوي طبيعت بر مردم تحميل مي شد . به اين صورت که مردم براي شستشو و استحمام و تغذيه دام هايشان از آب هاي جاري استفاده مي کردند و براي خوردن هم نياز خود را از سرچشمه ها و آب انبارها تامين مي کردند . به همين دليل براي آب قدر و قيمتي قائل بودند به طوري که اغلب چشمه ها زيارتگاه بود و نام بسياري از روستاها و شهرها را از روي نام چشمه و منبع تامين آب منطقه تعيين مي کردند . استفاده از آب تابع آدابي بود که همه خود را ملزم به رعايت آن مي دانستند . اما هم اکنون که آب قابل آشاميدن از طريق لوله کشي به تمامي خانه ها رسيده مردم از اين آب براي مصارف گوناگون استفاده مي کنند از نوشيدن گرفته تا پخت غذا و شستشوي ظرف و لباس و خودرو و کولر و امثال ذالک . آب مصرفي ساکنان کلان شهرها از آب سد و حفر چاه هاي عميق تامين مي شود که بخشي از آن پس از مصرف از طريق مسيرهاي فاضلاب به سمت تصفيه خانه ها هدايت مي شود و بخشي ديگر نيز جذب زمين مي شود و يا تبخير مي گردد . مشکلي که هم اکنون در کلانشهرها وجود دارد هرزروي آب است که در اشکال گوناگون شاهد آن هستيم . براي نمونه در برخي از آپارتمان ها هر خانه اي براي خود منبعي جداگانه در نظر گرفته که توسط پمپ به طبقات مختلف هدايت مي شود . آبفاي شهري هم نظارتي بر چند و چون نصب اين منبع ها و پمپ ها ندارد و چه بسا فردي که تنها پنج روز در هر ماه ساکن خانه خود است به اندازه ي مصرف چندين خانوار آب در منبع ذخيره دارد . منهاي آبي که در اثر نشتي وارد حياط خانه و باغچه مي شود . نشتي کولرها هم حکايت خود را دارد . در چنين شرايطي عده اي در کلان شهرها با کمبود آب مواجه هستند . در حال حاضر از سوي آبفاي شهري نظارت کاملي بر نحوه مصرف آب توسط شهروندان وجود ندارد و هر کسي مطابق سليقه خودش آب را مصرف مي کند . اين در حالي است که در کشورهاي اروپايي که با معضل کمبود آب هم مواجه نيستند استفاده از انواع آب قواعد مخصوص به خود را دارد . يکي از وجوه رعايت عدالت اين است که متوسط سهم هر شهروند از آب مشخص باشد و همگان خود را ملزم به رعايت الگوي مصرف بدانند . گاهي مي بينيم بين مصرف آب و مصرف برق رابطه اي وجود دارد وقتي در يک آپارتمان 4 طبقه 8 خانوار هر کدام براي خود منبع و پمپي در نظر مي گيرند . براي هر منبع پمپي مي گذارند که مصرف برق آن بالاست در حالي که همه مي توانند از يک منبع تغذيه کنند اما چون نظارتي نيست هم شاهد افزايش مصرف آب هستيم و هم مصرف برق بالا مي رود . شايد اگر اين مشکل خصوصا در کلان شهرها حل شود سالانه شاهد صرفه جويي آب متناسب با حجم يک سد بزرگ باشيم . ايجاد هماهنگي در رفتار مردم مي تواند از مصرف آب آغاز شود .