بایدن در اولین سخنرانی پس از اعلام نتایج انتخابات، هوشیاری و ذکاوت و حقوق دانی خود را به نمایش گذاشت. خیلی شبیه به اوباما. به هر حال او یک سیاستمدار کارکشته است نه تاجر. مخاطبان اصلی سخنان آرام کننده و تسلی بخش بایدن تنها جمهوری خواهان یا دموکرات  ها نبودند، بلکه روسای جمهور و تمامی   کسانی که زندگی آنها به گونه ای با موجودیت آمریکا و موقعیت این کشور گره خورده نیز می   توانند خود را مخاطب هدف در چنین سخنانی بدانند. البته این گونه سخن گفتن هرگز به معنای عدول
یک رئیس جمهور از ماموریت اصلی اش که حراست از لیبرال دمکراسی و تامین رفاه مردم خودش و شهروندان آمریکایی است، نیست. بلکه او می   خواهد با شیوه   هایی تجربه شده و کارآمد ضمن آبروداری و مرهم گذاشتن بر زخم   هایی که ترامپ ایجاد کرده، خدشه   های وارد شده به پرستیژ آمریکا را ترمیم کند.او برای پرداخت غرامت به هیچ کشوری نیامده زیرا هدف ترامپ و بایدن هر دو یکی است ولی آنچه باعث شد ترامپ نتواند اعتماد مجدد دولت در سایه واغلب سیاستمداران آمریکایی و دیپلمات   های اروپایی و حتی صهیونیست   ها و نهایتا مردم آمریکا را برای لابی موثر در انتخاب مجددش جلب کند، هنجارگریزی، غیرقابل پیش بینی بودن، دروغ   های آشکار، تهدیدهای ضد حقوق بشری و تبعیت از فرهنگ لمپنیزم و گرایش   های پوپولیستی و عامه پسند در محاورات دیپلماتیک بود. اما اگر بخواهیم از مهمترین دلایل شکست او پرده برداریم درافتادن ترامپ با رسانه   ها و کانون   های فرهنگی و علمی   و هنری و همچنین بی اعتنایی به شرکای استراتژیک و نبرد همزمان با چین و اروپا بود. هر چه بود او اکنون یک جنگجوی پیر شکست خورده است که بعید به نظر می   رسد با استقرار بایدن در کاخ سفید از این پس در محافل سیاسی و تاثیرگذار آمریکا حتی در میان جمهوری خواهان جایگاهی در خور اعتنا داشته باشد.
باید دید ظرف مدت کوتاهی که از ریاست جمهوری اش مانده به دنبال بر جای گذاشتن یک سرزمین سوخته در عرصه ی سیاست خارجی و دشوار کردن انعطاف پذیری برای بایدن است یا می   خواهد پیش از بایدن برخی از پروژه   های ناتمام خود را با سرعت افتتاح کند.
پیش دستی نزدیک ترین دوستان عرب ترامپ برای عرض تبریک به رئیس جمهور دمکرات، نشان دهنده ی اطمینان آنها از پیروزی قاطع و بلامنازع بایدن است.
باید اذعان داشت که نه چین و نه ایران و نه حتی روسیه و اروپا نقش تعیین کننده ای در شکست ترامپ نداشته اند بلکه ترامپ از دید سیاستمداران کهنه کار آمریکایی متهم به نشان دادن چهره ی واقعی ایالات متحده به عنوان کشوری زورگو، باجخواه و یکجانبه گراست که به دنبال تثبیت جهانی تک قطبی است. ترامپ این رویه را حتی درجریان برگزاری انتخابات نیز به نمایش گذاشت و کاری کرد که برخی از آمریکایی   ها بیش از همیشه به عادلانه بودن قوانین انتخاباتی در آمریکا تردید کنند و خواستار موثر قلمداد کردن رای تک تک مردم در انتخاب مستقیم رئیس جمهور باشند. هر چند او نه در جذب اکثریت نمایندگان کالج موفق بوده و نه در کسب اکثریت آرای مردمی   ولی در ایجاد تردید و به هم ریختن ذهن مردم خود موفق عمل کرده است.
کشورهایی که با آمریکا مشکل زیر بنایی دارند باید بدانند که در کوتاه مدت قادربه تغییر سیاست   های کلی اولین اقتصاد جهان نیستند و تنها برگ برنده ی آنها برای درامان ماندن از تحریم اقتصادی و تهدید نظامی   و ناسازگاری   های منطقه ای که سر در آبشخور تحریکات خارجی دارد، استفاده از فرصت   هایی است که در جریان گردش قدرت و جابجایی شخصیت   های طراز اول آمریکا به وجود می   آید.
هیچ کس باور نمی   کند که آلمانی   ها و ژاپنی   ها و خصوصا ویتنامی   ها خاطرات تلخ دوران جنگ با آمریکا و رفتار تحقیر آمیز این کشور را فراموش کرده باشند و هیچ کس هم باور نمی   کند که از انگیزه ی آنها برای گرفتن انتقامی   تاریخی در فرصتی مناسب کاسته شده باشد اما این کشورها هم اکنون نه تنها با آمریکا رابطه ی سیاسی و اقتصادی دارند بلکه با آمریکا در زمینه ی اجرای سیاست   های فشار حداکثری علیه ایران همکاری می   کنند زیرا برای آنها آنچه بیش از هر چیز دیگری اهمیت دارد رفاه و آسایش مردم و منافع ملی   اشان است. تنها خط قرمزی که هر سیاستمدار با وجدانی باید مدنظر قرار دهد خشنودی ملت خودش است. برای پیامبر (ص) و اصحاب ایشان در جریان جنگ احزاب (خیبر) خیلی سخت بود که نتوانند در فضایی باز بر اساس سنت   های جا افتاده ی خود با دشمن بجنگند اما سلمان فارسی همه را متقاعد کرد که جنگ در فضای باز در شرایطی که امکانات و نفرات دشمن بیشتر است و یهودیان و منافقان طرفدار عبدالله ابن ابی در مدینه نیز منتظر فرصت برای وارد کردن ضربه نهایی هستند خطر آفرین است و بهتر است که دور شهر خندق حفر کنند و آب در آن بیندازند و در مدینه بمانند و در برابر کری خوانی کفار قریش که مسلمانان را ترسو خطاب می   کردند شکیبایی به خرج دهند تا پشت خندق معطل بمانند و آذوقه آنها تمام شود و زمستان فرا برسد و بدون نتیجه به مکه بازگردند و همان هم شد!

در واقع پیامبر همان گونه که در جنگ بدر به شیوه ی رومی   ها و تشکیل مثلث   های غیرقابل نفوذ جنگید و با چنین شیوه ای توانست 313 نفر را بر 2000 نفر غلبه دهد در جنگ احزاب نیز به شیوه ی ایرانی   ها جنگید و موفق شد با متوقف کردن دشمن پشت خندق   های
پر از آب شگفتی آفرین باشد و در هر دو مورد نیز کژتابی و غرولند برخی از اصحاب بی  اطلاع خود را تحمل کرد و زمانی دیگر در حالی که فاصله ی چندانی با مکه نداشت با پذیرش صلح در حدیبیه برای مسلمانان زمان خرید تا بتواند قبایل بدوی پیرامون مدینه و مکه را با خود همراه کند و در هر سه مورد نیز موفق بود و در هر سه مورد نیز دشمن را غافلگیر کرد و اجازه نداد دست او را بخوانند.
این که ما دست خود را به عنوان این که قاطع هستیم رو کنیم و رفتاری قابل پیش بینی و بر ملا شده در پیش گیریم و هزینه اش را به مردم تحمیل کنیم هنر نیست چون با این وضع هر کسی می   تواند ما را به گوشه ی رینگ ببرد و به کتک خور منطقه تبدیل کند و بین مردم و حاکمیت بر سر تنگناهای معیشتی فاصله بیندازد تا جایی که حتی عراقی   ها که مدیون ما هستند نیز پول برق وارد کرده از ایران را ندهند و کره جنوبی هم دارایی ما را بلوکه کند. اما اگر خود را کشوری معرفی کنیم که در عرصه ی سیاست خارجی قادر به فرصت آفرینی و بهره گیری از فرصت   های به وجود آمده هستیم آنگاه شاهد چنین رویدادهای تلخی نخواهیم بود. سخن آخر این که هم اکنون تمامی   جناح   های چپ و راست و معتدل مجموعا بیشتر از 5 درصد طرفدار و مخاطب در ایران ندارند هر چند بیشترین حضور را در دایره ی قدرت دارند لذا فرصت   هایی که برای ایران در عرصه   های اقتصادی و سیاست خارجی و منطقه   ای به وجود می   آید نباید فدای گرایش   های جناحی این گروه ها شود. این که عده ای از رفتن ترامپ در داخل کشور ناراحت باشند و آمدن بایدن را به نفع فلان جناح بدانند بسیار خجالت   آور است زیرا چنین افرادی اگر شرافت و غیرت ملی داشته باشند باید به منافع ملی بیاندیشند نه منافع حزبی و گروهی و کسی نباید به دنبال این باشد که شرایط معیشتی مردم را در بازه ی زمانی باقی مانده تا انتخابات ریاست جمهوری به همین وضع نگه دارد و حتی بدتر کند چون هم خیانت به کشور است و هم مردم دست آنها را می   خوانند. از هم اکنون اصولگرایان و اصلاح طلبان بدانند که انتخابات آینده اگر قرار باشد با استقبال مردمی   مواجه شود جناحی نخواهد بود. بنا براین در چارچوب منافع ملی عمل کنید و تنها به دنبال پاسخگویی به مطالبات مردم باشید.