وقتي رضاشاه از مدرس پرسيد: «تو از من چه مي خواهي» مدرس پاسخ داد: «مي خواهم تو نباشي» اين درجه از خصومت به هر دليل امروز از بعضي مخالفان و دشمنان انقلاب و رهبري سر مي زند. آنها مي خواهند جمهوري اسلامي نباشد زيرا منافع خود را در آن نمي بينند. حال فرقي نمي کند که طرف مورد مخالفت آدم خوبي است يا بدي است. خوب کار مي کند يا بد. وجودش و حضورش مردمي است يا ضد مردمي است. کارنامه درخشاني دارد يا ندارد. چند درصد مردم از او و افکارش پيروي مي کنند يا نمي کنند.
تنها چيزي که ديده مي شود و به دنبال آن ميلياردها دلار هزينه پژوهش و تحقيق و تبليغات رسانه اي مي شود پيدا کردن نقطه ضعف است از حاکميت و اگر در حين بررسي ها و ارزيابي ها نقاط قوتي هم ديده شود يا پوشانده مي شود و يا کتمان مي شود و يا مخدوش مي گردد.
در اين شرايط مسائل زيادي مطرح مي شود که از طريق رسانه هاي دولتي و غيردولتي بي جواب مي ماند.
1-فرق بين مخالف دولت و مخاصم دولت چيست؟
2-حد و مرز اختلاف و خصومت کدام است؟
3-دولت چه افرادي را مخالف و چه افرادي را مخاصم مي داند؟
4-طرح چه مسائل و بيان و چه مطالب و نوشتن چه موضوعاتي از نظر دولت به مخالفت يا به مخاصمت تعبير مي شود؟
از ابتداي پيروزي انقلاب اسلامي تاکنون اين ديدگاه و عملکرد در مخالفان جمهوري اسلامي و رهبران آن ديده شده و نيروهاي مخالف جاي خود را به نيروهاي دشمن داده اند يعني علناً هر مخالفتي درصد بالايي از آن بوي خصومت و دشمني داده است.
خصومت و دشمني بيشتر ناشي از کينه ورزي، خودخواهي و شکست در تحقق آمال ها و آرزوهاي دشمن است که اگر جنبه حق طلبي داشته باشد امري طبيعي است و ريشه در غريزه و فطرت آدمي دارد اما اگر دشمني ها ناشي از نيت هاي شيطاني و تماميت خواهي باشد مانند عملکرد آمريکا و نوچه هاي جيره خوارش بالطبع در آن حق طلبي جايگاهي ندارد بلکه باجخواهي، منفعت طلبي، قلدري و زورآزمايي حرف اول را مي زند و نشانه اي واضح و روشن از ستمگري و ظلم از آن نمايان است.
و اما اختلافات سياسي که طرفين دعوا را به منازعه و مجادله مي کشاند و سوابق و عملکرد و دانش و آگاهي هاي سياسي آنان مورد نظر و بحث قرار مي گيرد در واقع اختلاف سليقه و ديدگاه و گاه اختلاف عقيده هم در آن ظهور و بروز دارد.
در کشورهاي دمکراتيک که فعاليت احزاب سوابق طولاني دارد و در انتخاب مسئولين کشور تأثيرگذارند معمولا اختلافات سياسي از طريق تريبون هاي مجلس و يا رسانه ها علني است و مردم از آن آگاهند مگر در موارد خاص که شرايط ايجاب مي کند محرمانه باشد.
نظام جمهوري اسلامي براساس قانون اساسي تقريبا نظامي نيمه پارلماني و نيمه رياستي است يعني ما هم مجلس داريم، هم رئيس جمهور از طرف مردم به صورت مستقيم انتخاب مي شود و هم رهبر داريم که رهبر حکم رئيس جمهور را تنفيذ مي کند و هم مجلس در سؤال و استيضاح از رئيس جمهور و هيأت دولت اجازه دارد و وظيفه خود مي داند.
پس نظام ما اصالتا و بالقوه نمي تواند نظامي ديکتاتوري محسوب شود که دشمنان آن را تبليغ مي کنند مشروط بر آنکه تمامي اصول و قوانين مملکتي اجرايي شوند.
دشمني ها و تبليغات سوء رسانه اي با دو بال در آسمان کشور پرواز مي کنند. بال اول نقطه ضعف گيري از مسئولان و بزرگنمايي آن است و بال دوم تخطئه کردن و وارونه جلوه دادن عملکردهاي مثبت مسئولان است.
سخنان جاهلانه و احساسي و بدون پشتوانه و منبع علمي و ديني و مذهبي بعضي از تريبون داران داخلي شکار دشمنان ماست که از آن خميرمايه، نان ها مي پزند و به خورد خلق اله مي دهند.
نقطه ضعف بعضي مديران ناکارآمد و عملکرد ضعيف آنها که بعضا منجر به اختلاف و سوءاستفاده هاي مالي و حيثيتي شده يا مي شود نيز لقمه چرب و نرمي براي دشمنان انقلاب و کشور است که زحمات و مجاهدتها و ايثارگري هاي آن همه انسان هاي مخلص و فداکار را تحت الشعاع قرار مي دهد.
رانتخواري، فرصت طلبي و باندبازي هاي هدفمند که بن مايه اوليه آن اقتصادي است اما بر سکان سياست و فريب تکيه زده و در لباس ميش دندان تيز گرگ پنهان است حتي در يک روستا هم مي توان مشاهده کرد چه رسد به مراکز استان ها يا پايتخت.
اينها که از بدي ها و شرور هستند با تمامي اصول و قوانين اساسي و مدني و جزايي کشور در تضادند و با روحيه انقلابي و اسلامي مردم ما سازگاري ندارند و ربطي به انقلاب و مسئولان خدمتگزار و پاکدامن هم ندارد. اين موارد همانند علف هاي هرزي هستند که مزرعه انقلاب را در بر گرفته اند و متأسفانه عدم نظارت به موقع و عدم ارزشيابي هاي آگاهانه و عالمانه موجب رشد قارچ گونه مفسدين شده است و نمي توان حساب متقلبانه يکي را به حساب خالصانه و صادقانه ديگري گذاشت.
ناگفته پيداست که دشمنان انقلاب اسلامي که در رأس آنها آمريکاست با چراغ سبز به صدام و تحريم ها و بهانه هاي ضد بشري 40 ساله به گونه اي شرايط را در به هم ريختگي نظام اقتصادي ايران فراهم نمود که سوءاستفاده کنندگان، مخالفان و دشمنان و مفسدين بتوانند از آب گل آلود ماهي هاي درشت بگيرند. همانند کرمي که از درون سيب هاي رسيده را بخورد و بپوساند و مخلصان انقلاب چنان درگير جنگ شدند که از کرم هاي نفوذي غافل ماندند اما با همه اين دشمني ها که به نام اختلافات سياسي به خورد خلق الله داده مي شود و قصد اوليه آن تسلط بر کشوري است که به زانو درآمده و به خاک سياه نشسته است مانند افغانستان، عراق، سوريه، يمن و امثالهم. ايران سرافراز و قهرمان يک دل و يک زبان با همان روحيه اسلامي و انقلابي دست دشمنان را خوانده و عليرغم معضلات و مشکلات اقتصادي و اجتماعي ناشي از فشارهاي اقتصادي مقاوم و استوار ايستاده و باج به آمريکا و ايادي داخلي و خارجي اش نمي دهد و قصد دارد با تدبير و تأمل و صبوري از آخرين خان تحريم ها عبور کند. براي گذر از اين گدار سخت تاريخي اول هدف آن بايد باشد که نقطه ضعف به دشمنان نشان ندهيم که آنها اميدوار شوند و تصور کنند در برخوردها و مذاکرات مي توانند هر شرطي را به ما تحميل نمايند.
دوم از برگ هاي برنده و سرمايه هاي پيدا و پنهان خود به موقع استفاده کنيم و همه را در يک سبد نگذاريم.
سوم بر عملکرد مديران و مسئولان نظارت دقيق داشته باشيم و کلاف سردرگم رانت خواري و فساد اداري و اقتصادي را باز کنيم و بدون ملاحظات سياسي و هم نشيني ها هر مفسد و خائني را بر سر جاي خود بنشانيم تا براي کساني که تصور مي کنند اين راه ها را مي توانند به سلامت طي کنند درس باشد.
قدر داشته هايمان را بدانيم و با خود دشمني نکنيم و به خودزني رو نياوريم. هواي خوبان و خدمتگزاران را داشته باشيم تا امنيت خاطر مردم حفظ شود و قوت گيرد. اميدآفريني کنيم، عشق به زندگي را ترويج نماييم.
برنامه هاي راديو و تلويزيون را مطبوع و مطلوب طبع کنيم و به جاي اين همه سوگواري هايي که مستمرا ادامه دارند شادي را و طراوت را و عشق را و مهر را روانه خانه ها کنيم تا درِ صفحه هاي جادويي به روي ابتذال خارجي بسته شود و جوانان ما دلمشغول برنامه هاي جذاب و بدپيامد نشوند.
والسلام