صالحي رئيس سازمان انرژي هسته اي ايران اخيراً اعلام کرده ممکن است سازمان انرژي اتمي و شوراي حکام قطعنامه اي بر عليه ايران صادر کنند.
بعد از خروج آمريکا از برجام توسط دونالد ترامپ رئيس جمهور سابق آمريکا ايران در تحريم هاي پي در پي قرار گرفت و حاضر به مذاکره با ترامپ نشد.
ترامپ بر سر لجاجت، روزي که بر عليه ايران حرف و سخني نگفته باشد و يا اعضاء دولت او در سخنراني ها و مصاحبه ها و ملاقات هايشان مطلبي نگفته باشند نبود. اما جو بايدن که نامزد حزب دمکرات براي انتخابات رياست جمهوري بود مدام در تبليغات انتخاباتي اش مي گفت: «اگر برنده شوم به برجام برمي گردم» بايدن رأي آورد و اميد مي رفت که بدون قيد و شرط به برجام برگردد. اما در اثر فشارهاي سياسي متحدان آمريکا از جمله اسرائيل براي بازگشت به برجام شرط گذاشت و گفت ايران به همان وضعيت قبل از خروج آمريکا به برجام برگردد و براي توقف فعاليت هاي موشکي و عدم دخالت در امور کشورهاي منطقه وارد مذاکره شود.
اين سخن ها و تبليغات رسانه اي که مدام در شبکه هاي خبري براي دور بازي ديگري شروع شد، يادآور سالهاي قبل از توافقنامه برجام است که در همان زمان هم همين سخنان مطرح بود و ايران را از مذاکره با آمريکا بازمي داشت.
ايران امروز، ايران يک سال پيش هم نيست چه رسد به آنکه بتوان ايران را در شرايط قبل از برجام تصور کرد.
ايران امروز تجربه ساليان بدعهدي هاي آمريکا را در حافظ دارد. مردم ايران هم با اين بازي هاي فريبکارانه دولت هاي آمريکا آشنايي دارند.
ممکن است سئوال شود: آمريکا از دولتمردان ايراني چه مي خواهد؟
پاسخ اين سئوال خيلي ساده است. آمريکا مي خواهد منافع اقتصادي، سياسي و نظامي و فرهنگي خود را در ايران همانند زمان گذشته قبل از انقلاب داشته باشد و مانند کشورهاي ديگر منطقه ايران انقلابي را تسليم کند و بگويد: دو تا من يکي شما! نمي خواهيد بجنگ تا بجنگيم.
عربستان و ليبي دو نمونه از کشورهاي مسلمان نفت خيز هستند يکي در آسيا و ديگري در آفريقا هر وقت آمريکائي ها احساس کردند چاق شده اند و شيرآور، آن دو را دوشيدند.
کاش فقط دوشيدن بود. آمريکا براي عربستان تعيين تکليف مي کند. فلان فرد در دولت عربستان نباشد. خواه شاهزاده باشد خواه غير شاهزاده. مهم اين است که بايد گاو باشد و شيرده. شيرش را مي دوشيم و کمي هم براي خودش مي گذاريم.
بر سر قذافي رهبر ليبي چه آمد؟ اول گفتند تمام تجهيزات تأسيسات هسته اي ات را بار کشتي کن بفرست آمريکا تا اجازه دهيم بماني. بدبخت اين کار را کرد و همه را از بيخ و بن کند و فرستاد اما او را به جان مردم انداختند و مردم را به جان او و هزار وصله همرنگ و ناهمرنگ به او چسباندند و براي به اصطلاح دفاع از مردم انقلابي- ليبي به کشورش حمله ور شدند و تمام ارتش و تجهيزات نظامي اش را از بين بردند و همانند صدام گرفتند و کشتند و بر سرزمين نفت سبز ليبي مسلط شدند. حالا ليبي مانده و ميليون ها مهاجر خانه به دوش که يا در درياها غرق مي شوند و يا در اسارت و گرسنگي و جنگ هاي داخلي درمانده اند و روزي هزار بار ياد قذافي مي کنند و تسهيلاتي که برايشان فراهم کرده بود.
عراق هم به همان روز ليبي گرفتار شد و همگان از سرنوشت صدام آگاهيم. حال اگر آمريکاي بوش پسر بر اين باور مانده باشد که ايران هم محور شرارت است، مي خواهند وضعيتي شبيه به عراق و ليبي و افغانستان و مصر و سوريه داشته باشيم تا سلطه آنها بر خاورميانه و کشورهاي اسلامي نفت خيز کامل شود.
از ديدگاه آمريکائي ها خاورميانه جديد يعني همين.
آمريکا ايران را موي دماغ خود در خاورميانه مي داند. ايران انقلابي که ثابت کرده در جنگ هاي منطقه اي برنده بوده و آمريکائي ها نتوانسته اند در جنگ هاي نيابتي آن را شکست بدهند.
اينک دو راه بيشتر پيش روي ايران نمانده است. يا برود مذاکره کند و امتياز بدهد تا شايد بعضي از تحريم ها برداشته شوند و بعد پاسخگوي ايرادات و اشکالات حقوق بشري باشد و دستش را از داشته هايش خالي کند و آسيب پذير شود و يا در موضع دفاع از اهداف استراتژيکي خود بايستد و بهاي استقلال را بپذيرد.
دولتمردان آمريکا هنوز هم تصور مي کنند و بر اين باوراند که تحريم هاي اوباما و ترامپ ايران را از پاي درمي آورد و مجبور مي کند امتياز بدهد هرچند مي دانند اگر گزينه نظامي را بر عليه ايران به کار برند تمامي پايگاه هاي نظامي اشان در کشورهاي همسايه از جمله کشورهاي حاشيه خليج فارس مورد هجوم موشک هاي نقطه زن ايران قرار مي گيرند و خسارت هاي هنگفتي را بايد تحمل کنند و شايد هم به يک جنگ جهاني دامن بزنند.
نتيجه آنکه اگر تحريم ها به قول بايدن جواب نمي دهند و براي تسليم ايران مؤثر واقع نباشند و نتوان گزينه نظامي هم به کار گرفت حتما شيطنت ديگري براي ايجاد دشمني بين ايران و کشورهاي همسايه گزينه بعدي است که چون دشمني عربستان و امارات و مصر کاري از پيش نبرده اند بين ايران و ترکيه دشمني تشديد شود و جنگي ديگر بر سر منافع هر دو طرف در عراق شروع شود.
بديهي است با تدبير و درايت مسئولان هر دو کشور قطعا اين اتفاق نخواهد افتاد. هم اکنون تحريم ها به قوت خود باقي اند و به قول رئيس جمهور حتي نمي توان با پول بلوکه شده در کشورهاي ديگر از جمله کره جنوبي دارو وارد کرد. پس فرقي نمي کند اين دور معکوس باز اتفاق بيفتد ما را ببرد سر نقطه اولي. حالا هم سر نقطه اول هستيم. هر آنچه اتفاق افتاده روي کاغذ است و اين کاغذ در دست باد به اين طرف و آن طرف مي چرخد. گاه در دست تندباد، گاه در دست طوفان، گاه در دست نسيم براي انتظاري ديگر، تا چه پيش آيد.