انقلاب اسلامي ايران در طول 42 سال ثابت کرد که قائم به شخص نيست. اشخاص سياسي آمدند و رفتند و هرکس متاع خويش ارائه کرد، چه صالح و چه طالح بعضي ها نيامده رفتند، بعضي ها آمدند و نماندند، بعضي ها ماندند و نماندند و بعضي ها هم در شريعت استوار و در انقلاب ستوار ماندند.
بعضي ها به نام انقلاب به مردم دروغ گفتند و جاي پاي خود را سفت کردند بعضي ها به مردم راست گفتند اما قدرت اصلاح نداشتند.
بعضي ها شعار مجاهدت و ايثار سر دادند و سرمايه و بعضي ها هم همراه و همگام با دشمنان شدند و خيانت کردند.
بعضي ها هم خيانت کردند و هم جنايت و بعضي ها هم فرصت خدمت نيافتند. با اختلاف سليقه هايي که در روش و منش داشتند.
اما مردم در کنار انقلاب با تمام سختي ها، مشقت ها، بي پولي ها، فشارهاي اقتصادي و شماتت هاي مخالفان انقلاب و نظام ماندند و باز هم مي مانند هرچند مي بايد پاسخ اين سئوال را به مخالفان و منتقدان بدهند که انقلاب براي شما چه کرده که تا اين حد و اين همه سال پاي آن ايستاده ايد؟
پاسخ مي دهند به ما اعتماد به نفس داده، استقلال داده، حريت و آزادگي داده، دشمن شناسي داده، باور ظلم ستيزي داده و نهايتا در بعضي علوم و فنآوري ها ما را به خودکفايي رسانده است.
انقلاب هويت ملي و اسلامي ما را به جهانيان شناسانده و ستمديدگان و محرومين مسلمان را در منطقه به حمايت و کمک ما اميدوار کرده است.
و آنها در پاسخ مي گويند: آزادي هاي مدني را از شما گرفته، براي زنانتان محدوديت ايجاد کرده، رياکاري را رواج داده و دست اختلاسگران را باز گذاشته و شما را 42 سال و اندي دچار چالش هاي سياسي و اقتصادي کرده و باعث تحريم و انزواي اقتصادي کشور شده است.
و ما مي گوئيم اين مشکلات و مصيبت ها رهآورد انقلاب اسلامي نيست بلکه نتيجه ضعف مديريت افرادي است که يا ناآگاهانه و يا آگاهانه اين عوارض را ايجاد کرده اند و بعضي از آنها هم براي تحقق اهداف انقلاب، امري طبيعي است که گريز از آن اجتناب ناپذير بوده است.
زيرا يکي از دلائل عمده انقلاب اسلامي کوتاه کردن دست استعمارگران و استثمارکنندگان خارجي بوده که در رأس آنها آمريکاست.
وقتي دولتمردان آمريکا منافع غيرمشروع و چپاولگرانه خود را در ايران از دست دادند مستقيم و غيرمستقيم با ما وارد جنگ شدند، جنگ تحميلي 8 ساله. نه تنها ذخائر ارزي کشور را به صفر رساند بلکه دولت را بدهکار کشورهاي اروپائي از جمله آلمان کرد.
پيشگيري از جنگ زماني مقدور بود که آمريکا بتواند همانند زمان شاه ايران را با فروش اسلحه هاي ناقص مانند موشک هاي تاو که کلاهک آن در گرو روابط حسنه بود بدو شد و اگر چنين مي شد ويژگي ضد امپرياليستي انقلاب بي معني مي شد.
جنگ تحميلي 8 ساله عليرغم اينکه هزار ميليارد دلار خسارت به بار آورد و هزاران جوان رزمنده ما را به شهادت رساند و بسياري از شهرها و روستاهاي مرزي را درهم کوبيد اما ارتش، سپاه و بسيج را در آزموني سخت در آماده سازي نيروها و تجهيزات نظامي در حد نياز براي دفاع به خودکفايي رساند و پيام خداوند «اِن مع العسر يسري» را تحقق بخشيد.
اينک جهان امروز ايران را کشوري قدرتمند در منطقه پر از چالش خاورميانه مي بيند که 42 سال با آمريکا، اسرائيل و دوستان و حاميان منطقه اي غرب سرشاخ شده و هنوز پاي بر جاي، مقاوم و استوار ايستاده و براي خواسته ها و اهداف انقلابش چانه زني مي کند.
بهانه جويي هاي دشمنان ايران و انقلاب و مردمي که شاه را بيرون انداختند و دست استعمارگر غرب را کوتاه کردند تمام شدني نيست. هرچند گاه و بيگاه بعضي ساده انگاري هاي مديران کليدي و اشتباهات و ندانم کاري هاي آنان نقطه ضعف به دست آنها مي دهد تا از آب گل آلود ماهي بگيرند و ناتواني ها را به رخ بکشند.
مقاطع حساس زماني مانند رويدادهاي انتخاباتي هم فرصت هاي خوبي است که دشمنان براي مرعوب ساختن ملت از آن سوءاستفاده مي کنند و شبکه هاي ماهواره اي، لجن پراکني هاي آنان 24 ساعت شبانه روز فعال است و به هواي مديريت افکار عمومي ميلياردها دلار سالانه هزينه روي دست حاميانشان مي گذارند. هرچند نه نظام تغيير مي کند، و نه ملت به قول آنها به پا مي خيزند و نه اتفاقي مي افتد که منافع آنان تأمين شود.
به قول شاعر:
«دريا به وجود خويش موجي دارد
خس پندارد که اين کشاکش با اوست...»
در برابر تحولات ناشي از انقلاب، دشمنان همانند خسي مي مانند که در تلاطم امواج دريا سرگردانند.
ايران امروز در چشم انداز جهان، قدرت مهارنشدني است که نه جنگ هاي فرسايشي، نظامي، رسانه اي و نه تحريم هاي کمرشکن و نه فشارهاي سياسي بين المللي به بهانه حمايت از حقوق بشر و نه فنآوري هاي انرژي هسته اي، هيچ کدام نتوانسته اند ايران را از پاي درآورند، بلکه هر فشار سياسي و اقتصادي با تمام آثار سوءشان به قدرت ايستادگي و مقاومت مردم افزوده است.
اين انتخابات هم آزموني ديگر براي دولت، حاکميت و ملت است تا خدا چه خواهد.
والسلام