محمد ناصری راد فیلم ساز و فیلمبردار شیرازی در گفتگو با خبرنگار عصر مردم با اعلام این خبر گفت: جمالی گرچه  بدلیل بی عدالتی های موجود در جامعه از سوادِ خواندن و نوشتن محروم مانده بود و همین موجب شده بود تا آنان که سینما را صرفا در انحصار خود، صنعت، فن، تکنیک و رنگ و لعاب دانسته و همواره در کتابهای لغت سینما، بدنبال آن هستند، با طعنه و تحقیر، مثالش بزنند ولی بر همگان واضح بود سینما در خون و روح جمالی جاری و ساری بود.
وی افزود: نگهدار جمالی در صحنه فیلمبرداری یک تنه به صورت همزمان کارگردانی، فیلمبرداری و ایفای نقش می کرد.

ناصری راد همچنین گفت: جمالی که به تعبیر خودش کارگری می کرد تا بتواند فیلمش را بسازد، حالا با رفتنش همه ی ما را شوکه کرده است. 
وی اضافه کرد: جمالی فیلمسازی نمونه و شریف بود که برای همه ی عوامل و بازیگرانِ فیلم هایش چه خرد و کلان و چه پیر و جوان احترام ویژه ای قائل می شد و به گواهِ همه ی سینماگرانی که او را می شناختند، جمالی لدُنی فیلمسازی را می دانست و به قواعدِ ژانرِ وسترن مسلط بود.
 گفتنی است؛ نگهدار جمالی متولد ۱۳۴۲ در بوانات بود و بیش از ۴۰ سال  در شیراز سکونت داشت که به گفته خودش مدتی  نیز در خانه سینما در تهران کار کرده بود. نگهدار جمالی نخستین اثرش را با عنوان بلوره سرخ در زادگاهش بوانات ساخت؛ در کارنامه کاری این هنرمند ساخت آثاری چون تارزان، زورو و ده‌ها اثر وسترن دیده می‌شود که اکثر آنها را با حضور هنرمندان مطرح تلویزیون و تئاتر شیرازی ساخته است. شغل اصلی وی نقاشی ساختمان بود و به عنوان خادم مسجد نیز فعالیت می‌کرد؛ او در جایی گفته بود: «کار هنری را برای دل خودم انجام می‌دهم و از این طریق درآمدی کسب نمی کنم».

جمالی همچنین فیلم‌های بال‌های شکسته و فداکار را در ژانر دفاع مقدس ساخت و در چندین جشنواره آنها را نمایش داد.

 جمالی در طول زندگی کاری خود بیش از صدها فیلم وسترن فارسی ساخته و در مستند «من نگهدار جمالی وسترن می سازم» به کارگردانی کامران حیدری ایفای نقش کرد.