از آن زمان که انسان به شمارش اشياء و روزها و سالها پرداخت تاکنون همواره به دنبال کشف راز و رمزهاي نهفته در زير پوست اعداد بوده است . اين مسئله خصوصا در کتاب هاي مقدس با وسواسي آميخته به باوري عميق همراه بوده است . کمتر کسي پيدا مي شود که در جريان مطالعه کتب آسماني و مرور آثار شعرا با اعداد هفت ، ده ، چهل ، صد و هزار برخورد نکرده باشد و حس کنجکاوي او در پيوند با تکرار اين اعداد تحريک نشده باشد . صرف نظر از رياضيدانان که نگاهي ويژه به عدد دارند بايد اذعان داشت که برخي از اعداد براي پيشينيان اهميت فراواني داشته اند از عدد يک که نماد وحدت است تا اعداد هفت ، ده ، صد و هزار که در رديف اعداد مقدس و کثير قرار مي گيرند . عدد چهل نيز به عنوان عددي که نماد کمال است همواره مطمح نظر حکما و فلاسفه و پيشوايان ديني بوده است . به همين دليل شاهد تکرار چنين عددي در توصيه هاي اخلاقي بزرگان دين بوده ايم . پرهيز چهل شبانه روزي از غذا و در پيش گرفتن ذکر ، چله نشيني ، مبعوث شدن پيامبر (ص) در 40 سالگي و تغيير انتظارات از مردان. پس رسيدن به چنين سني و نمونه هاي فراوان ديگر بيانگر جايگاه عدد چهل

در فرهنگ اسلامي و اديان ابراهيمي است . حافظ در بيت "بگو ساقي شراب آنگه شود صاف که در شيشه بماند اربعيني" نيز اشاره دارد به حديثي که مي گويد : اگر کسي چهل شبانه روز از گناه پرهيز کند رفتارهاي خوبش ملکه ذهنش مي شود . يا برخي نقل چهل حديث صحيح از پيامبر اکرم را تلاشي ارزشمند تلقي مي کنند . همچنين اقرار چهل مومن بر درستکاري يک فرد پس از مرگ، او را ارزشمند مي دانند . در مجموع عدد چهل نشانه و نماد کمال توصيف شده است . حال در پيوند با اربعين حسيني يعني گذشت چهل روز از واقعه ي کربلا و آثار بيدار کننده ي اين رويداد نيز نشانه کمال يابي اين حرکت است . کاري که ابتدا تعداد اندکي از کوفيان با حرکت به سوي مدفن شهداي کربلا انجام دادند و به تدريج به يک آيين تبديل شد نيز نشان دهنده ي بيداري ساکنان کوفه و بصره تحت تاثير آگاهي از عمق فاجعه اي که رخ داده بود و بيانگر پشيماني ساکنان مناطق جنوبي عراق از عدم همراهي با نهضت حسيني بود . در مراسم قاليشويان که در مشهد اردهال برگزار مي شود هم شاهد تکرار چنين ماجرايي هستيم زيرا در آنجا نيز يکي از شخصيت هاي مخالف با ستمکاري حاکمي جبار توسط عده اي ناآگاه کشته مي شود و بعدا اهالي پس از پي بردن به جايگاه واقعي او با شستن فرشي که خونش را روي آن ريخته اند اظهار ندامت مي کنند . اگر کسي بخواهد به دور از اغراق ماجراي کربلا را ريشه يابي کند به تلاش حسين ابن علي براي مبارزه با ناشايسته سالاري پي مي برد و اين که حقيقت را نمي توان با تبليغات و مشغول کردن مسلمانان به موضوعات فرعي در دل صحرا دفن کرد . پيام اربعين اين است که خورشيد بالاخره از پشت ابر بيرون مي آيد تا کساني که به ناحق خود را خليفه و جانشين پيامبر معرفي مي کنند ولي اعمال و رفتارشان و همچنين گذشته و سوابق آنها با آموزه هاي قرآني مغايرت دارد بدانند که خون امام حسين (ع) و يارانش به هدر نرفته و الهام بخش آزادگان جهان براي برقراري عدالت است . پاسداشت اربعين در واقع به منزله ي پاسداشت خون شهداي راه حق و حقيقت است و اين که در زير پوست اربعين راز و رمزهايي نهفته است که با پي بردن به آن راه نجات از سياهي ها ترسيم مي شود.