روزنامه عصر مردم در سراسر جهان یک پورتال خبری آنلاین آنلاین و منبع برای محتوای فنی و دیجیتال برای مخاطبان با نفوذ خود در سراسر جهان است. شما می توانید از طریق ایمیل یا تلفن به ما بپیوندید.
+(98) 713-234 8010-13
بارندگی و برف های اخیر خبر خوبی اند، اما واقعیت این است که به تنهایی جبران سال های خشکسالی را نمی کنند. برای جبران واقعی و پایدار، ایران به یک بسته ی کامل از اقدامات همزمان نیاز دارد که می توان مهمترین کارها را به صورت خلاصه اجرایی کرد.
یکم ذخیره سازی هوشمند آب که صرفا سدسازی نیست بلکه تغذیه مصنوعی سفره های آب زیرزمینی با روش پخش سیلاب در دشت هاست. با احیای قنوات و مسیرهای طبیعی نفوذ آب و جلوگیری از هدایت سریع آب باران به دریا می توان از نعمت باران در ذخیره سازی استفاده کرد.
دوم اصلاح کشاورزی که کلیدی ترین بخش است زیرا بیش از 90 درصد مصرف آب کشور در کشاورزی است لذا با تغییر الگوی کشت می توان در مصرف آب کشاورزی صرفه جویی کرد. به عنوان مثال: کشت محصولات آب بر مانند برنج و هندوانه را در مناطق کم آب ممنوع نمود. با حمایت مالی واقعی از کشاورزان برای تغییر روش ها این خواسته عملی است.
سوم کنترل دقیق برداشت آب از چاه های مجاز با نصب کنتور امکانپذیر است. می توان بهای واقعی آب در شرایط فعلی را چنان قیمت گذاری کرد که جلو پرمصرف ها گرفته شود. مسدود سازی چاه های غیرمجاز هرچند با چالش های چندی روبروست اما یکی از اولویت های سازمان آب است.
چهارم مدیریت سیلاب ها. بارندگی های شدید اگر مدیریت نشوند تبدیل به فاجعه می شوند. با ایجاد بندهای خاکی کوچک و محلی می توان از هدررفت آب های سطحی جلوگیری کرد. حفاظت از تالاب ها و دشت های سیلابی و ساخت و ساز در حریم رودخانه ها نیز یک ضرورت اجتناب ناپذیر است.
پنجم بازچرخانی آب. یعنی استفاده مجدد از فاضلاب های تصفیه شده در صنعت و کشاورزی، کاهش مصرف آب شرب برای مصارف غیرضرور یعنی با آب شرب از شستن حیاط و آب دادن به باغچه و ماشین شویی جلوگیری شود.
ششم فرهنگ سازی و مدیریت آب. آموزش عمومی درباره مصرف آب و اهمیت آن به منظور تغییر الگوی مصرف و روش های سنتی که با تصمیم گیری علمی و نه صرفا سیاسی عملی است، اطلاع رسانی درباره شفافیت در داده های منابع آب می تواند مصرف کنندگان را به میزان آب موجود آگاه نماید.
در یک جمع بندی می توان گفت که: بارش ها فرصت اند. نه راه حل. اگر همین حالا مدیریت به درستی انجام نشود چند سال دیگر دوباره با بحرانی شدیدتر روبرو می شویم.
استان فارس وابستگی شدید به آب های زیرزمینی دارد و بیش از 70 درصد آب مصرفی به طور اعم از طریق چاه ها تأمین می شوند که فرونشست زمین را در مناطق مختلف استان دامن زده و موجب افت شدید سطح آب دشت ها شده اند به عنوان مثال افت شدید سطح آب در دشت های مرودشت، کوار و ارژن را شاهدیم.
کم آب شدن و خشکی تالاب های بختگان، دشت نرگس، دریاچه مهارلو، دریاچه پریشان، دریاچه کافتر، دشت ارژن و دیگر تالاب های کوچک نیز زنگ خطری است برای محیط زیست.
فارس هم باید از کاشت محصولات پرآب مانند برنج، ذرت و برخی صیفی جات اجتناب کند.
لایروبی مسیل ها و قنوات و جلوگیری از خروج سریع آب از حوضه بختگان به منظور پیشگیری از فرونشست زمین نیز، باید یکی از اولویت های اداره کشاورزی باشد. با مدیریت آب های سیلابی و آبخیزداری می توان در راستای ذخیره سازی آب های زیرزمینی اقدامات اساسی و مهمی را انجام داد. زیرا اگر تالاب ها احیا نشوند موجب ریزگردهای نمکی و افزایش دمای هوا می شوند که نهایتا نابودی کشاورزی را سبب خواهند شد.
با جایگزینی زعفران، گیاهان دارویی و دیم کاری که بدون حمایت های مالی امکانپذیر نیست می توان کاهش سطح زیر کشت ذرت و صیفی جات را عملی کرد.
بازچرخانی فاضلاب شیراز برای فضای سبز و حذف آبیاری با آب شرب در کاهش هدررفت شبکه آبیاری آب شهری بسیار تأثیرگذار است. بارش های اخیر اگر مدیریت شوند می توانند سرعت تخریب را کم کنند و اگر رها شوند فقط با یک وقفه کوتاه قبل از بحران تخریب ها را شدیدتر خواهند کرد.
والسلام