سياه نمايي اقتصادي به شيوه تهاجم مغولان توجيه استفاده از وسيله اي رسانه اي است که سنگ اندازي به آيينه رودررو را هدف قرار داده تا در اين ماراتن نفس گير با تخريب اذهان مخاطبان يکي از ديگري و ديگري از ديگران عقب نماند.
نقد عملکرد دولت هاي گذشته و حال به جاده يک طرفه و بن بستي مي ماند که انتهاي آن به آشپزخانه اي مي رسد که در آن ديگي جوشان و پر از محتواي موضوعات حاشيه اي سياست، اقتصاد، فرهنگ و مسائل و معضلات اجتماعي است، عده اي آن را وارونه کرده و منتقدان بر پشت آن چکش اعتراض و نفرت مي کوبند غافل از آنکه چراغ را خاموش، محتوي را خالي و فضا را تاريک کرده اند.
گويي کشور به ليواني خالي مي ماند و در آن به هيچ اندازه دستاوردي ديده نمي شود. اين شيوه رماندن مخاطبان و تأييد گفته ها و ناگفته هاي مغرضان داخلي و خارجي رغبتي براي شناسايي منتقدان انتخاباتي ايجاد نمي کند و برعکس آنها را نسبت به تمامي مجاهدت ها، ايثارگري ها و زحمات نيروهاي مخلص انقلابي مأيوس و نااميد مي سازد. ترور شخصيت ها به صورت فيزيکي و مجازي را ديده و شنيده بوديم. اما ترور عملکردهاي مثبت را نه.
نقد، صرفاً بيان و تفسير مصيبت ها بدون ملاحظات و شرايط زماني و مکاني اعم از سياسي و اقتصادي و غيره نيست. نقد تحليل و تفسير و بيان وقايع و اتفاقات و عملکردهايي است که اگر حتي يک نقطه مثبت هم در آن بوده بيان شود.
گويي ظرف 42 سال که از پيروزي انقلاب اسلامي مي گذرد هيچ قدم مثبت، عمل مثبت و دستاورد مثبتي نداشته ايم که نامزدهاي انتخاباتي در نقدهاي خود آن را بيان کنند. با توجه به دو مرحله از مناظرات تلويزيوني که انعکاس آن به صورت مستقيم هم در رسانه هاي فارسي زبان خارجي منتشر شد و تعبير و تفسيرهاي مغرضانه اي هم به خورد مخاطبان داده شد به نظر مي رسد هيچ يک از نامزدها ديگري را صالح، درستکار و قابل و کارآمد براي سمت رياست جمهوري نمي دانند. جز آنکه يکديگر را شستند و لباس خسرالدنيا و الآخرت پوشاندند و کاري نکردند و حرفي نزدند جز مسابقه تند و تيزي براي حذف ديگري که به دونده هايي ماننده است اما چون قدرت و سرعت دويدن ندارند يکديگر را هل مي دهند تا به زمين زنند.
و اما بعد؛
قضاوت هاي بدون مدرک و قاضي و تکرار وعده ها و شعارها بدون اشاره به علت ها و شرايط و عدم ارائه برنامه هايي که منابع و موانع در آن ديده شده باشد بوي صلح و رستگاري از آن به مشام نمي رسد. گويي تقليدي از ترامپ و بايدن در مناظرات انتخاباتي را تداعي مي کند که فقط هدف حذف ديگري و نه تنوير افکار عمومي است.
اخلاق اسلامي به جاي خود، اخلاق انساني کجا رفت؟ ارائه تصويرهايي سياه از مشق هاي يکديگر که بعضي از آنها همان حرف هاي درست يا غلط مخالفان و معاندان کشور و ملت و انقلاب است جز بيزاري و نفرت حاصلي ندارد.
اگر مناظرات احمدي نژاد و ميرحسين موسوي توانست عده بيشتري را پاي صندوق هاي رأي بياورد اما عاقبت خوشي نداشت، يکي را به حصر برد و ديگري را به حذف.
مردم ايران اين روش ها و منش ها را تجربه کرده اند و از آن نفعي نبرده اند. آنچه مهم است و نبايد از آن غافل ماند اينکه گرگ هاي درنده حصاري دور کشور تشکيل داده و منتظرند دروازه اي به روي آنان گشوده شود و روباه هايي هم به صورت مخفي به جاسوسي و انتقال اطلاعات مي پردازند. نامزدها هم که در خودزني از يکديگر پيشي گرفته اند. متأسفانه هنوز ظرفيت استفاده صحيح از رسانه براي نقد عادلانه و حساب شده پيدا نکرده ايم. نقد، سياه نمائي و وارد کردن اتهام به يکديگر نيست. نقد، تحليل و تفسير آگاهانه از عملکردهاي مثبت و منفي است. به بياني که نقاط قوت و ضعف با هم ديده شود و پرده از علت ها و عوامل کنار کشيده شود. به موضوعات مهمي مانند سياست خارجي، اصول مترقي قانون اساسي عمل نشده، تصميمات محفلي بدون کارشناسي شده، علت سوءاستفاده مديران اختلاسگر و خيانت کار و پرهيز از رويارويي جناحي اشاره اي نمي شود. به رابطه و رانت در به کارگيري مديران نالايق اشاره اي نمي شود. به نقش مردم در کاميابي ها و عدم کاميابي ها اشاره اي نمي شود. بعضي از نامزدها به گونه اي از خود و اتهاماتي که به يکديگر مي زنند دفاع مي کنند که گويي هر يک در جزيره اي بدون ارتباط با يکديگر کار مي کرده اند.
به فقر، فاصله طبقاتي، بيکاري، اعتياد، طلاق و فساد اداري اشاره مي شود اما علت را بيان نمي کنند. از تحليل عملکرد سيستمي خبري نيست. به نقش جنگ 8 ساله، تحريم ها، و حضور قدرتمندانه نظامي و سياسي ايران در منطقه اشاره اي نشده، اينکه افزايش سه برابري جمعيت و نيازهاي آموزشي، بهداشتي، خوراکي و ميزان مصرف انرژي تا چه ميزان بالا رفته و در طول مدت 42 سال چه ميزان مسکن احداث شده و تا چه ميزان اشتغال ايجاد شده و اشتغال از ميان رفته سخني گفته نمي شود.
تکه پاره نقدهايي بدون ارائه آمار و سند عنوان مي شوند که بيشتر جنبه شخصي دارد و مخاطبان، خود نامزدها هستند و نه دولت هاي گذشته و حال.
چرايي اينگونه نقدهاي انتخاباتي و اما و اگرهايي که از آن بيرون مي آيد حاصل عدم تن دادن به نقد در گذشته است آنتي بيوتيک ها گرچه براي رفع بيماري مؤثرند اما همه را يکدفعه به بيمار نمي دهند. تشخيص علت بيماري از مداوا مهم تر است وگرنه نسخه عوضي به دست مردم داده مي شود و دوباره در به همان پاشنه مي چرخد.
چشم ها را باز کنيم. عينک هاي بدبيني را از روي چشم برداريم؛ داشته ها و نداشته ها را در دو کفه ترازو بگذاريم سپس به نقد بنشينيم.
والسلام