نکته اول)
يک سال گذشت، اما هنوز تصوير «سردار ايراني» شهيد قاسم سليماني بر شيشه برخي خودروها در شهر ديده مي شود!
نکته دوم)
معمولا وقتي عزايي بر قوم و فاميلي نازل مي شود و عزيزي را از دست مي دهند، نزديکان به نشانه ابراز همدردي و همدلي، تصوير و يا آگهي ترحيم آن عزيز از دست رفته را گاه تا مراسم چهلمين روز درگذشت، بر شيشه خودروهاي شخصي خود نصب مي کنند و نگه مي دارند.
نتيجه گيري اخلاقي)
بي ترديد، شهيد قاسم سليماني نسبت خويشاوندي با صدها هزار افرادي که تصوير او را بر شيشه خودروهاي خود نصب کردند و گاه با گذشت يک سال، هنوز نگه داشته اند ندارد اما آن چيزي که او را فراتر از پيوند خوني و خويشاوندي در ذهن و زمان ملت ايران ماندگار ساخته «پيوند ملي» است.
درست است که مردم سالهاست در چنبره قبض و قسط و... گرفتار شده اند و بچه هاشان ديگر چيزي به نام «قلک» ندارند اما به نظر مي رسد هنوز ارزش ها را مي دانند و مي شناسند و فراموش نکرده اند و تمام قد به احترام «شيفتگان خدمت و نه تشنگان قدرت» مي ايستند.