سیاست، اقتصاد و فرهنگ همه از علم و هنر بهره برده اند، امیال و آرزوها، نیات، اندیشه های ایده آلیستی و نفسانیات هرچند خوب و ایده آل باشند ولی اگر از علم و هنر و تجربه سهمی نبرده باشند یا در ذهن و زبان می مانند و یا در حرف و ادعا گم می شوند.
امروز که هر حرکت و جنبش و رویدادی به لحظه، اطلاع رسانی و رسانه ای می شود، غفلت از هوشیاری و تدبیر گناه بزرگی است.
ما در جهانی زندگی می کنیم که سرعت در رسیدن حرف اول را می زند. زندگی ماشینی، جامعه جهانی را در بسیاری از خواستن ها و اهداف به صورت یکدست جلو می برد. آنچه کشوری را از سرعت برای رسیدن باز می کند نگاه کوچک شماری دیگران و بزرگ نمایی خود است. در آرزو و تخیل زندگی کردن و آن را تسری دادن به دیگران بی توجهی به واقعیاتی است که مانند رودی خروشان از کنار انسانها می گذرد و آنها صدا و حرکت آن را احساس نمی کنند.
به قول فیلسوف بزرگ ملاصدرا «وقتی همه چیز در حال شدن است و کمال یابی جوهره وجود هر حرکتی است، ما بی آنکه بخواهیم در این حرکت هستیم...»
اینکه فهم کنیم به کجا می رویم؟ برای چه می رویم؟ و چگونه می رویم؟ می توانیم مسیر درستی را انتخاب کنیم. مهم این است که معیارهای انتخاب را مدبرانه و صحیح و با توجه به نیازها انتخاب کرده باشیم.
اگر ملاک اولیه انقلابیون ایران دخیل دادن اسلام در تمام امور و شئونات زندگی ایرانیان بوده و گسترش آن به اقصی نقاط گیتی است بدون آنکه در معیارهای اسلامی دانش و عقلانیت را دخیل کنیم و به روش های سنتی روی آوریم و بدون آنکه به رویدادهای ناشی از زندگی ماشینی و تحولات صنعتی توجه کنیم بازنده میدان زورآزمایی انقلاب هستیم.
زیرا پیشرفت های صنعتی و فنآوری های جدید نو به نو و کارایی صنایع الکترونیک ما را در محاصره خود دارند و نمی توانیم آنها را حفظ کنیم و نسبت به تحولات ناشی از این علوم و ابزار بی اعتنا باشیم...
آنان که در رشته های علوم انسانی متخصص اند، نمی توانند چرخ کارخانجات صنعتی را بگردانند کسی که به عنوان شهردار انتخاب می شود باید از مدیریتی برخوردار باشد که حقوق شهروندی و نیازهای شهروندان را بشناسد و بتواند از هنر مدیریت برای به کارگیری دانش آموخته های معماری، عمران، راه و ساختمان و فرهنگ استفاده کند.
اگر خلبانی را به علت اینکه سوابق خوبی در مبارزات انقلابی داشته به سمت شهردار شهری بزرگ انتخاب کنیم یا فریب می خورد و گرفتار حاشیه هایی می شود که زحمات قبلی او هم زیر سئوال می رود و بحث مفاسد اقتصادی داغ می شود و مسائلی از این قبیل زبان به زبان می چرخد تا رقیبی بتواند گزکی به دست آورد و دوستی ها به دشمنی تبدیل شود و یکی یکی یاران انقلابی از قطار انقلاب پیاده شوند.
در چنین شرایطی که موضوع انتخاب مدیران محفلی و شخصی و فامیلی می شود، هیچ مدیر قابل و با تجربه ای نباید انتظار بکشد که روزی بتواند منشاء خیر و خدماتی شود که به رونق و پیشرفت کار بیفزاید!
مفاسد سیاسی، اقتصادی و اخلاقی که امروز بیش از هر زمان دیگری گرفتار آنیم ناشی از عدم شایسته سالاری و انحراف از معیارهای انقلاب اسلامی است. نگاه قالبی به سیاست خارجی و اینکه ما یک قالبی درست کنیم و بگوئیم هر که می خواهد با ما روابط سیاسی و دوستانه داشته باشد باید در این قالب بگنجد؛ با شرایط روز مطابقت ندارد.
عدم وابستگی سیاسی به شرق و غرب شعار نه شرقی نه غربی را بر اساس معیارهای اسلامی پذیرفته ایم اما روابط اقتصادی که روبنای روابط سیاسی است موجب شده یک بال حرکت توسعه را ببندیم هرچند همه سیاسیون اعم از شرقی و غربی، حیله گر، فریبکار و صرفا خواهان منافع خود باشند که هستند. سیاسیون ما می باید در این میدان مبارزه از چنان هوش و ذکاوت و تخصص و توانایی و سلامت نفس برخوردار باشند که فریب نخورند زیرا سیاست یعنی تدبیر و تدبیر الزاماتی دارد که جای بحث آن در کوتاه نوشتار نمی گنجد.
همه کشورها به دستآوردهای علمی و اقتصادی یکدیگر نیاز دارند و مستقیم یا غیرمستقیم تعاملات سیاسی و اقتصادی با یکدیگر را رقم می زنند. تاجر خوب کسی است که بتواند با تجربه و درایت دست به انتخاب بزند و در این انتخاب هم آزاد باشد.
دوستان انقلاب و ایران کسانی هستند که اگر توانایی انجام کاری را دارند داوطلب شوند و اگر ندارند برای کسب سمت و مقام تلاش نکنند و اگر از آنها خواستند صادقانه بگویند برای این کار آمادگی ندارند.
و دشمنان انقلاب و مردم کسانی هستند که فامیل گرایانه با واسطه تراشی و عوام فریبی خود را به عنوان مدیری قابل جا می زنند یا خود به فساد اقتصادی مایل می شوند و یا به علت ناتوانی، فاسدان از آنها سوءاستفاده می کنند. اختلاس های کلان، جاسوسی های افشا شده و نشده، خسارت های ناشی از عدم کارایی مدیران ناتوان، نفوذ دشمنان در بعضی دستگاه ها و ارگان های دولتی همه ناشی از عدم انتخاب و عدم نظارت صحیح در عملکردهاست. امید که تجارب چهل و سه ساله بتواند دوستان دانای انقلابی را به جای دوستان نادان بنشاند.
والسلام