آيا تاکنون به اين مهم انديشيده ايم که براي هر کلمه قانون اساسي بيش از يک شهيد داده ايم؟ و براي هر کلمه قانون راهنمايي و رانندگي بيش از يک کشته و براي هر کلمه قوانين جزائي و حقوقي بيش از يک نفر زندان رفته و براي هر کلمه قوانين پيشگري از قاچاق کالا و مواد مخدر تعداد قابل توجهي از نيروهاي انتظامي را از دست داده ايم؟
ما بسياري از وقايع و رويدادهاي تأثيرگذار در سياست، اقتصاد، فرهنگ و تقابلات اجتماعي را فراموش مي کنيم و ارزيابي دقيق آماري از خسارت هاي مالي و جاني نداريم.
تحريم، جنگ، فقر، فساد، طلاق، بيکاري هم اثرات نامطلوب و زيانباري دارند که ذکر جزئيات آنها مثنوي را هفتادمن کاغذ مي کند.
کشوري که به نام ايران شناخته مي شود و ملتي که اسوه مقاومت، صبر و بردباري و رنج کشيده تاريخ اند با تمامي مشکلات و سختي ها صاحب تمدني هستند که در هر دوره تاريخي آثاري از آن به جاي مانده و اعجاب و حيرت محققان را برانگيخته است.
ايران اينک از پس انقلابي عظيم در عبور از گردنه هاي پيچ در پيچ با سختي ها و دشمني هاي دروني و بيروني مواجهه است و همانند باغي اسير طوفان هاي موسمي، آفات و جنگ با موريانه هاي همه چيزخوار است.
انقلاب که در جسم و جان مردم ريشه دوانده هم اکنون با ريشه علف هاي هرز درگير است و دزدي، اختلاس، خيانت، جاسوسي، کلاهبرداري و فساد در ابعاد مختلف به جانش افتاده اند.
باغبان ها پير شده اند هرچند داس ها تيزند و بران، ريشه علف هاي هرز سمج و زورآور شده اند و ابرهاي عقيم بدآموزي ها مقابل نور خورشيد ايستاده اند. درختان ريشه در اعماق دارند و چون شاخه اي شکسته مي شود رويشي دوباره آغاز مي شود. کرم هاي ريشه خوار در سطح فعالند و هنوز به اعماق نرسيده اند. انقلاب به هر بهار، درختان را به شکوفه هايي خوش رنگ و بو نويد مي دهد اما سرماي سخت تحريم رويش ميوه ها را کاهش مي دهد ولي ريشه ها و تنه هاي ستبر به سلامت هر سال سرما را پشت سر مي گذارند.
آفت پراکن ها براي ورود فشار مي آورند و وعده حال و هوائي خوش مي دهند. آنها مي گويند کود مي آوريم، آب ها را روانه مي کنيم، مقابل سرماي سخت مي ايستيم و باغبان ها را به آرامش مي رسانيم.
عقرب هاي فراري و خزيده در آستين سران آمريکائي و اروپايي هم زهر نااميدي مي پراکنند. سخنان سحرآميز مخدر، بر بال امواج بي اجازه و با اجازه اذن ورود تمام وقت دارند. و شاخ و برگ درختان را مدام اره مي کنند تا از هويت تهي شوند.
اره ها گاه کارسازند و گاه ناتوان. باغ در انتظار، چشم بر آسمان دارد. ابر هدايتي به هر سال رخ نشان مي دهد و عشق مي آفريند . طوفان دشمني ها خسته و ناتوان در حال تجديد قوايند و فراز و فرودها را مي دانند.
درختان آموخته اند به تجربت که به هنگامه تهاجم طوفان ها سر بر سر يکديگر گذارند و سدي شوند تا نشکنند. آنها از ميدان انفجار بمب هاي شيميايي هم سر به سلامت برده اند. از انفجار بمب هاي خوشه اي هم نهراسيده اند. از توقيف نفت کش هاي حامل نان دلسرد نشده اند. از پيوندهاي نامتجانس باورهاي ارتجاعي و حاشيه هاي افزون بر متن بيشتر نگرانند و پيرايه ها را به خود نمي گيرند.
درختان انقلاب، انبوه يافته هاي مقاومتند در صحراهاي خشک زجرآور و اگر ميوه شيريني دارند و سر بر آسمان مي سايند از آب و طراوت به دورند. آزموده را آزمودن خطاست. طوفانها، سيل هاي بنيان کن، ملخ هاي مهاجم، زلزله هاي سياسي، جنگ و مصيبت هاي پي در پي در طول تاريخ حيات بشر و قبل از آن بوده و هستند. آزادگي مقاومت مي بخشد و مقاومت پيروزي مي آفريند درختان در برزج انقلاب منتظران ظهورند و باغ هاي انتظار قناعت را پاس مي دارند و تن به آفات نمي دهند.
والسلام