دیروز جنگ اسرائیل با غزه به نقطه توقف چهار روزه رسید. هر چند کوتاه مدت اما دو هدف اسرائیل عملی نشد. نه تمامی گروگانها آزاد شدند و نه حماس نابود شد. اما چند اتفاق غیرمنتظره کارنامه رژیم صهیونیستی را در چشم جهانیان بیش از پیش سیاه  تر کرد.

کشتار بیش از 14 هزار زن، کودک و مردم غیرنظامی غزه که در منازل و مساجد و مدارس و شفاخانه  ها شهید شدند که اعتراض مردم با وجدان کشورهای دوست، دشمن و بی  طرف را در پی داشت چنانکه سازمان ملل و شورای امنیت را علیرغم میل باطنی بر آن داشت تا اسرائیل را محکوم کنند و تقاضای آتش  بس نمایند.

هرچند آمریکا مدام از ادامه جنگ و کشتار فلسطینیان دم زد و جو بایدن مرتب تکرار می  کرد ما با هم ایستاده  ایم!

علیرغم گذشت بیش از 48 روز بمباران بی  وقفه اما نیروهای مجاهد حماس با ایستادگی بی  نظیر توانستند به بخشی از خواسته خود که آزاد کردن تعدادی از اسرای زیر 17 سال و افراد مسن بود برسند و قصد دارند در مقابل آزادی 50 نفر از اسرای غیرنظامی اسرائیل که بیشتر زن و کودک و نوجوان بودند 150 نفر از اسرای فلسطینی را آزاد نمایند هرچند این خواسته دو طرف به طور کامل اجرائی نشده است اما امید می  رود ظرف 4 یا 6 روز این توافق عملی شود.

آنچه در این میان مهم است مظلومیت فلسطین و ستمگری و ظلم ارتش صهیونیستی است که در این مدت به چشم جهانیان آشکار شد و رژیم اشغالگر به ویژه نتانیاهو نخست وزیر روانی و اشغالگر صهیونیستی بازنده واقعی این جنگ تبلیغاتی است که دیگر امیدی به عمر سیاسی وی نیست و احتمال محکومیت وی در دادگاه  های بین المللی دور از ذهن نخواهد بود.

اسرائیل دیروز، کشوری دموکراسی، صلح  طلب، مظلوم و مورد هجوم معرفی می  شد اما اسرائیل امروز مستبد و دیکتاتور، خونخوار و خونریز، آدمکش و بی  رحم و کینه  توز و لجام گسیخته است و هویت پوشالی گذشته خود را بدون شک از دست داده است و به تأیید رهبری ضربه فنی شده است.

ممکن است اینگونه تبلیغ شود که غزه به طور کلی تخریب شده و اسرائیل بر بخش  هایی از آن مسلط شده و دیگر بعید به نظر می  رسد به حالت قبلی خود بازگردد و حملات سپتامبر مجاهدان فلسطینی به بهای سنگینی تمام شده است زیرا نه بیمارستانی، نه مدرسه  ای، نه مسجدی و نه امکانی مانده است تا بتوان جمعیت 5/2 میلیونی فلسطینی را در آنجا سکنی داد. اما ناگفته پیداست که آب در لانه مورچگان طرف ارتش اسرائیل چندین بار کم و بیش ریخته شده و بیداری و توانایی بیشتری از پس آن حملات موجب ضربات سهمگین و طاقت  فرسایی برای اسرائیل در پی داشته است و غزه دوباره زنده  تر از پیش ساخته و پرداخته خواهد شد و دولتمردان اسرائیل خرفهم شده  اند که این تو بمیری نه از آن تو بمیری  ها نیست. اگر بناست صلحی برقرار شود آنکه برنده جنگ است فلسطین تنهاست فلسطینی که در مقابل سکوت یا اعتراض توخالی کشورهای عربی همسایه توانست در تهاجم وحشیانه تمامی ارتش اسرائیل با پشتوانه بی  درنگ و مستمر آمریکا علیرغم شهدای بسیار تاب آورد و سر برآورد و بگوید هنوز ما هستیم که با شما مذاکره می  کنیم و گروگانمایمان را آزاد می  کنیم. هنوز ما خار چشم شمائیم. هنوز فریاد هر فلسطینی بازمانده آزادسازی فلسطین و قدس عزیز است. شما هرگز به آن آرامش رؤیایی نرسیده و نخواهید رسید. ما می  مانیم و شما می  روید. همانگونه که در آغاز شکست خفت  بارتان بسیاری از جمعیت مهاجرتان فرار را بر قرار ترجیح دادند و رفتند و گفتند که دیگر بازنمی  گردند.

شما بسیار ضرر کردید. کارخانجات شما تعطیل شد. امنیت شماخدشه  دار گردید. آبرویتان در انظار عموم مردم جهان رفت و به کودک  کشی شهره عام و خاص شدید. شما شکست خوردید هرچند رسانه  های حامی  تان اخبار راست و دروغ را سر هم کردند تا آبرویتان را بخرند اما کم آوردند. فلسطین سالهاست که آموخته که تکیه بر هیچ کشور عربی حتی همسایگان خود نکند چرا که در شرایط سختی که بیمارستان    ها بود برای مداوای زخمی  ها هم گذرگاه رفح از طرف مصر باز نشد و مصری  ها ترجیح دادند روابطشان را با اسرائیل حفظ کنند و گذرگاه را بسته نگه دارند تا آن زمان که آمریکا و اسرائیل چراغ سبز بدهند. آنها حتی حاضر نشدند برای موقت، مهاجران مجبور فلسطینی را بپذیرند و فقط اعلامیه دادند و شفاها اعتراض  هایی در رسانه  ها اعلام نمودند که نه آمریکا و نه اسرائیل وقعی به آن نگذاشتند اما ایران مردانه ایستاد و گفت: ما حمایت می  کنیم. ایران نه از آمریکا ترسی به دل راه داد و نه از اسرائیل و انگلیس و فرانسه و آلمان و هر کشور دیگری که نیش و دندان نشان داد. اینکه ایران به تعبیر بعضی  ها دخالت کند یا نکند بحث دیگری است اما اگر کسانی قانون اساسی نظام جمهوری اسلامی را خوانده باشند در سرفصل  های آن دفاع مشروع از مظلوم وظیفه هر مسلمانی عنوان شده است خواه دولت اصولگرا در سر کار باشد خواه دولت اصلاح  طلب... آنچه نتیجه کوتاه این بحث می  باید قلمی شود واقع  بینی است در شرایط فعلی زیرا فقط فلسطین نیست که در تیررس حملات و تهاجم امپریالیسم غرب است. داعش را آموزش دادند، تجهیز کردند. حمایت پنهانی کردند تا از سوریه و عراق بگذرد و به ایران بتازد وقتی دیدند در 8 سال جنگ تحمیلی صدام جز خرابی کار از پیش نبرد و اینک به دنبال بهانه  های دیگری هستند که اگر بتوانند مردم ما را تضعیف کنند. ناامید سازند و خودمان را مقابل خودمان قرار دهند حتی اگر شده شبانه  روز مسئله حجاب را رسانه  ای کنند و بر طبل بی  حجابی بکوبند وقتی که دیگر بهانه  ای برای فرآوری انرژی هسته  ای نیافتند و تیرشان به سنگ خورد. به دسیسه های دیگر روی آوردند اما هر روز که می  گذرد ایران قهرمان با گذر از گردنه  های سخت راه قله را طی می  کند.

فلسطین هم از این گذرها زیاد به خود دیده است زیرا از انقلاب ایران آموخته است که چونان یمن، سوریه، لبنان و عراق. هرچه پیش آید خیر است هر چند ظاهری شر دارد.

والسلام