بي شک فرهنگ عاشورا از ويژگي هايي برخوردار است که مثل هيچ رويداد تاريخي ديگري نيست و همين ويژگي است که آن را زنده، پويا و درس آموز کرده است.
حماسه محرم تنها يک قهرمان يا اسطوره ندارد. بلکه ترکيبي از زيبائي ها و حميت هايي است که در آن انگيزه هاي حکومتي و يا مادي نبوده بلکه محور خداباوري و عشقي مقدس است که چونان جوهري ناب و بالنده در خون حماسه سازان محرم جاري بوده است.
اراده اي چنان قوي ولا يتغير براي نه گفتن به شرارت ها، بدي ها، جنايت ها و دغل کاري هايي است که بني اميه از همان ابتداي ظهور و بروز اسلام از خود نشان داده اند.
جنگ خوبي با بدي، جنگ اصالت با دنائت و جنگ باور با ناباوري است. خورشيد تابان نوري است در فضاي مسموم قدرت حاکميت يزيدي که گرچه خون بهاي تمام و کمالي را طلبيد اما نتايجي به بار آورد که تا آدمي در روي کرده زمين نفس مي کشد. روح بالنده اي در فراز قله هاي افتخار مسلمين تابان است که با هيچ رويداد صنعتي يا تحولات در روابط اجتماعي انسانها خاموش نخواهد شد بلکه تابنده تر عرصه را بر جهالت و تعصبات کور و ناداني تنگ خواهد کرد.
هرچند فرهنگ محرم بدون حاشيه هاي نچسب و گفته ها و روايت هاي نامعقول و انعکاس احساسات نسنجيده و نابخردانه قدر و قيمتي و تأثيرگذاري بيشتري خواهد داشت اما شکل برگزاري مراسم محرم از ديرباز تاکنون نشانگر جوششي از باور و علاقه شيعيان به امام حسين(ع) و يارانش بوده و استمرار ابراز اين احساسات پاک و اصيل موجب حفظ حرمت شکل و محتواي آن شده است به گونه اي که هرگونه مديريت حکومتي يا هيأتي آن را از اصالت مي اندازد هرچند براي حفظ نظم و پرهيز از سوءاستفاده بعضي افراد نادان يا مغرض مديريتي مرکزي يک ضرورت است.
به هر تقدير روند برگزاري و بازتاب مراسم محرم آن را به فرهنگي تبديل کرده که هر سال همانند شکوفائي غنچه هاي بهاري به رنگ و عطر جديدي بروز کرده است. محرم با همه اما و اگرهاي روشن گرانه اش به باوري تبديل شده که بدون آن هر نهضت اسلامي عقيم خواهد شد و از اصالت باز مي ماند.
وجود آدمي که به قول سعدي استاد بلامنازع سخن از دو شهر خير و شر و بدي و خوبي در عذاب است نماد خير و خوبي ها در فرهنگ عاشورا امام حسين(ع) و 72 تن از يارانش مي باشند و نماد بدي و شر يزيد و سران سپاه و لشکريانش هستند که جنگ باورمندي و ذهن تاريخي تمامي مردمان زمين با هر دين و آئيني در اين جنگ مستمرا از آغاز حيات فهم تا پايان عروج آن بروز و ظهور داشته و دارند.
ميزان تأثيرگذاري فرهنگ عاشورا را مي توان به اشکال مختلف در اعمال و رفتار شيعيان ملاحظه کرد که مهمترين آن ريشه دواندن مبارزه با ستمگري و ظلم است و عدالت خواهي که رکن رکين آزادي و حريت آدمي است.
اين فرهنگ گرچه از يک ذخيره تاريخي برخوردار است اما در کلاسي دانشگاهي و فوق دانش و تجربه تاباننده و بروز دهنده فطرت انساني است. همان اراده اي که خداوند براي خلق انسان از روح خود مايه گذاشته است.
از اين روست که امام حسين(ع) با صراحت در زير باران پرتاب نيزه هاي جاهلان فريب خورده و دنيادوست فرمودند:
«گر دين حق به کشتن من مي شود بلند
اي شمشيرها بيائيد بر فرق من فرود...»
والسلام